Etnik tasnif;
urug‘ qabila dinlari, millat dinlari, jaxon dinlari
10
TOTEMIZM
– Shimoliy Amerikada yashovchi Ojibva qabilasiga mansub
alkonginlar tilidan olingan bo‘lib ―uning urug‘i‖ ma‘nosini bildiradi. Totem
atamasi 1791 yil Dj. Long tomonidan ilmiy muomilaga kiritilgan. XIX-XX
asrlarga kelib Dj Mak Lenan, Robertson Smit Frezerlar tomonidan keng tadqiq
qilingan. Bugungi kunda e‘tiqodning ushbu shakli Avstraliyada, Xindistonda va
Afrikaning bir qator hududlarida keng tarqalgan. Etnograf olim A. Zolotarevning
tarificha ―totemizm – qarindoshlik munosabatlarining diniy anglashning dastlabki
shaklidir‖
Ma‘lumki, odamlar tirikchiligi ibtidoiy jamiyatda dastlabki davrlarda tabiatda
mavjud bo‘lgan o‘simliklarga va yovvoyi hayvonlarni ovlab ist‘emol qilishga
bog‘liq edi. Ovchilar eng ko‘p ovlagan hayvon yoki qushlarni, jonivorlarni alohida
hurmat qilganlar. Asta-sekin odamlar o‘z urug‘-avlodlari ana shunday hayvonlar
bilan qon-qarindosh bo‘lgan, hatto shu hayvonlardan kelib chiqqanmiz deb,
o‘ylaganlar.
Totem hisoblangan hayvon yoki o‘simlik odamlar urug‘ining homiysi deb,
totemning ―yordamiga‖ ko‘z tikkanlar, raqs sehri bilan, ba‘zan esa marosimlar
qilish yo‘li bilan totemga ta‘sir qilish mumkin deb tasavvur qilganlar. Masalan,
11
maxsus marosimda totem hisoblangan hayvonni so‘yib, uning qoni va go‘shtidan
tabarruk va muqaddas taom sifatida iste‘-mol etishgan. Bundan asosiy maksad
totem bilan qon-qarindoshlikni yanada mustahkamlash bo‘lgan.
Totem bo‘lgan hayvon yoki qushlar, o‘simliklar turli mintaqalarda, turli
urug‘larda turlicha bulgan. Ko‘pincha kenguru, tuyaqush, ayiq, sher, yo‘lbars,
maymun, sigir, tog‘ echkisi, baliq, ilon, hakka, qaldirg‘och, fil, ho‘kiz, ot, xo‘roz,
burgut, kiyik, musicha kabilar totem hisoblangan. Urug‘lar nomi totem bo‘lgan
hayvon, qush yoki o‘simlik nomi bilan atalgan. Hozir avstraliyalik tub-joylik aholi
urug‘lari kenguru, oq xo‘roz, qora ho‘kiz deb nomlanadi. Amerikadagi hindu
urug‘lari Katta Ilon, Burgut ko‘z, Qora sirtlon kabi nomlar bilan atalgan.
Totem shamol, quyosh, yomg'ir, momaqaldiroq, suv, temir, hattoki alohida
hayvonlar yoki o'simliklarning qismlari, masalan, kaplumbağa boshi, cho'chqaning
oshqozoni, barglarning uchlari va boshqalar bo'lishi mumkin, lekin ko'pincha bu -
hayvonlarning sinflari va boshqalaran umumiy foydalanilgan. Masalan, Shimoliy
Amerikadagi Ojibva qabilasi 23 ta avloddan iborat bo'lib, ularning har biri o'z
totemini maxsus hayvon (bo'ri, ayiq, qunduz, sazan, baqajon, o'rdak, ilon va
boshqalar) deb hisoblaydi; Ganada anjir daraxti va makkajo'xori urug'i totem bo'lib
xizmat qiladi. Totemizm ayniqsa gullab-yashnayotgan Avstraliyada, hatto butun
tashqi tabiat ham mahalliy aholi totemlarining timsolidir. Shunday qilib, Gambir
tog'idan kelgan avstraliyaliklar orasida yomg'ir, momaqaldiroq, chaqmoq, bulutlar,
do'l qarg'a to'dasiga, ilonlar - baliq, muhrlar, ba'zi daraxt turlari ilon totemiga
tegishli; Port Makkaydagi qabilalar orasida quyosh kanguroning totemini, oy
alligator totemini anglatadi.
O‘rta Osiyo xalqlari orasida ot, it, mushuk, laylak, musicha, qarg‘a,
qaldirg‘och, ilon kabi hayvon va qushlar to‘g‘risida turli diniy mazmundagi
rivoyatlar mavjudki, bu ham totemizm qoldig‘i hisoblanadi.
Totem bilan bog‘liq bir qator urf-odatlari ham mavjud bo‘lib masalan,
badanni totem qoni bilan ishqalash vaqt o'tishi bilan rang berish va shun ga
o'xshash xarakatlar urf-odatlarga aylandi. Totemning g'ayritabiiy himoyasini
qo'llashning muhim vositasi uning doimiy ravishda mavjudligi hisoblanadi.
12
Shuning uchun ko'pincha totem masalan, Formozaning tog'li hududlarida, ularning
hujaliklarida ilon va qoplon bo'lgan yoki o'z uylarida ilonlarni ushlab turadigan
Samoa orollari aholisinida saqlanib qolgan. Keyinchalik, hayvonlarni ma'badlarda
saqlash va ularga ilohiy izzat-ikrom ko'rsatish uchun, masalan Misrda, odat paydo
bo'ldi. Totem bilan aloqa qilishning eng muhim vositasi uning tanasini eyishdir
(teofagiya, shuningdek, prospira, hamjamiyat). Vaqti-vaqti bilan nasl a'zolari totem
hayvonini o'ldiradilar va tantanali ravishda, bir qator marosimlar va marosimlarga
rioya qilgan holda, uni ko'pincha izsiz, suyaklari va ichaklari bilan iste'mol
qiladilar.
Robertson Smit va Jevons vaqti-vaqti bilan totemni tatib ko'rish odati
antropomorf xudolarga keyinchalik keltiriladigan qurbonliklarning prototipi va uni
olib kelgan qurbonlarni o'zi eyish bilan birga olib borish odati deb hisoblashadi.
Ba'zan diniy qotillik urf-odati totemni uning sinf a'zolarini o'ldirish misolida
qo'rqitishga yoki totemning ruhini yaxshiroq dunyoga borishga majburlashga
qaratilgan. Shunday qilib, Omaxa (Shimoliy Amerika) qabilasining qurt larning
jinsida, agar qurtlar makkajo'xori maydonchasini suv bossa, ular bir necha
qismlarga bo'linib, don bilan o'ralgan va keyin egan, chunki bu makkajo'xori
dalasini bir yil davomida himoya qiladi. Yiliga bir marta Zuni qabilasi totem
toshbaqalar uchun yurish-turish marosimini yuboradi, ular eng iliq tabriklardan
so'ng, o'lib, go'sht va suyaklarni daryoga tashlab, abadiy hayotga qaytishlari uchun
ularni dafn qilishadi. Avstraliyaning ikki tadqiqotchisi B. Spenser va Gyllen
totemizmning
yangi
dalillarini-intitsuma
marosimlarini
topdilar.
Ushbu
marosimlarning barchasi bahor fasli, gullarni o'simliklar va hayvonlarning
ko'payish davri boshida bo'lib, totem turlarining ko'pligiga sabab bo'ladi.
marosimlar shu joyda har doim amalga oshiriladi, oila va totemlarga ruhlarining
diyori, yo bir tosh yoki erga (individual xudolar va tasvirlar o'tish) bo'yicha uning
sun'iy tasvir bo'lgan totemlarga, ma'lum bir vakili nomiga, deyarli har doim bir
tantanali bilan qon totemistlar bir jabrlanuvchi bilan birga taqiqlangan totemni
iste'mol qilish; shundan keyin odatda oziq-ovqat mahsulotlarida undan o'rtacha
foydalanish ruxsat etiladi.
13
ANIMIZM
. Animizm tushunchasini fanga kiritgan ingliz etnografi va
madaniyatshunosi Edvard Teylor ham buni umuman din taraqqiyotidagi dastlabki
bosqich deb tushungan. Boshqa tomondan, u yuqori madaniyatli xalqlarning
dunyoqarashida animistik vakilliklarning yanada rivojlanishini kuzatishga harakat
qildi. Birinchi marta bu atamani nemis olimi G. E. Shtal ishlatgan. ―Theoria
medica‖ (1708) asarida u animizmni o'zining jon haqidagi ta'limotini barcha
hayotiy jarayonlarning asosi bo'lgan shaxsiy hayot printsipi deb atagan. Teylorning
ta'kidlashicha, animizm - bu "dinning minimal darajasi", ya'ni uning fikriga ko'ra,
har qanday din eng ibtidoiydan eng rivojlangangacha - animistik qarashlardan
kelib chiqadi. Biroq, to'plangan ma'lumotlar bir qator yangi, preanimistik yoki pre-
animistik tendentsiyalarni keltirib chiqardi, ularga ko'ra, animizm davri sehrgarlik
asridan oldin bo'lgan (J. Fraser) degan fikrlar bor. Animizm davri, barcha
tabiatning animatsiyasi (R. Marett, L. Ya. Sternberg) va ibtidoiy prelogik tasavvur
(L. Levi-Bruhl) davridir degan nazariyalar yaratilgan.
Animizm jamiyatda qachon va qaerda ana shunday tasavvurlar paydo bo‘lgan
bo‘lsa, o‘sha joyda va davrda kelib chiqqan dindir. Animizm bundan 40-30 ming
yil ilgari paydo bo‘lgan.
Do'stlaringiz bilan baham: |