O’zbekiston respublikasi oliy va. O`Rta maxsus ta`lim vazirligi andijon davlat universisteti

Kurs ishi quyidagi metodlar asosida amalga oshirildi:

• 
  tadqiqot mavzusiga oid ilmiy-falsafiy, psixologik-pedagogik adabiyotlar, o‘quv-metodik qollanmalarni ilmiy-pedagogik jihatdan tahlil etish;
  
• 
  pedagogik kuzatuv;
  
• 
  pedagogik tajribalarni o‘rganish va umumlashtirish;
  
• 
  tadqiqot mavzusi boyicha suhbatlar tashkil etish;
  
• 
  tadqiqot natijalarini umumlashtirish.
  

Kurs ishining tarkibiy tuzilishi:

• 
  Kirish
  
• 
  Asosiy qisim
  
• 
  Xulosa
  
• 
  Foydalanilgan adabiyotlar
  
• 
  Kurs ishi 30 varoqdan iborat.
  

I.BOB. SHAXSLARARO MUNOSABATLAR VA MULOQOT
1.1 SHAXSLARARO MUNOSABATLARNING O'RNI VA MAXATI

Ijtimoiy-psixologik adabiyotlarda, birinchi navbatda, ijtimoiy munosabatlar tizimiga nisbatan shaxslararo munosabatlar "qayerda" joylashganligi haqidagi savolga turli nuqtai nazarlar bildirilgan. Shaxslararo munosabatlarning mohiyatini, agar ular ijtimoiy munosabatlar bilan bir qatorga qo'yilmasa, balki ular tashqarisida emas, balki har bir turdagi ijtimoiy munosabatlar doirasida vujudga keladigan alohida munosabatlar qatori sifatida qaralsa, to'g'ri tushunish mumkin. Shaxslararo munosabatlarning tabiati ijtimoiy munosabatlarning tabiatidan sezilarli darajada farq qiladi: ularning eng muhim o'ziga xos xususiyati hissiy asosdir. Shunday ekan, shaxslararo munosabatlarni guruhning psixologik “iqlimi” omili sifatida qarash mumkin. Shaxslararo munosabatlarning emotsional asosi deganda, ular odamlarning bir-biriga nisbatan ma'lum tuyg'ulari asosida vujudga keladi va rivojlanadi. Mahalliy psixologiya maktabida shaxsning hissiy

namoyon bo'lishining uch turi yoki darajalari mavjud: ta'sirlar, his-tuyg'ular va hissiyotlar. Shaxslararo munosabatlarning emotsional asosi ana shu hissiy ko`rinishlarning barcha turlarini o`z ichiga oladi. Odamlar o'rtasidagi munosabatlar faqat bevosita hissiy aloqalar asosida rivojlanmaydi. Faoliyatning o'zi u vositachilik qiladigan munosabatlarning yana bir qatorini belgilaydi. Shuning uchun ham guruhdagi ikki qator munosabatlarni bir vaqtning o'zida tahlil qilish ijtimoiy psixologiyaning o'ta muhim va murakkab vazifasidir: ham shaxslararo, ham birgalikdagi faoliyat vositasida, ya'ni. pirovard natijada ularning ortidagi ijtimoiy munosabatlar. Bularning barchasi bunday tahlilning uslubiy vositalari haqida juda keskin savol tug'diradi. An'anaviy ijtimoiy psixologiya birinchi navbatda shaxslararo munosabatlarga qaratilgan, shuning
uchun ularni o'rganishda uslubiy vositalar arsenali ancha oldin va to'liqroq ishlab chiqilgan. Bu vositalardan asosiysi amerikalik tadqiqotchi J.Moreno tomonidan taklif etilgan ijtimoiy psixologiyada keng ma'lum bo'lgan sotsiometriya usuli bo'lib, buning uchun uning maxsus nazariy pozitsiyasiga tatbiq etiladi. Ushbu kontseptsiyaning muvaffaqiyatsizligi uzoq vaqt davomida tanqid qilingan bo'lsa-da, ushbu nazariy asos doirasida ishlab chiqilgan metodologiya
juda mashhur bo'lib chiqdi. Shunday qilib, biz shaxslararo munosabatlar guruhning psixologik "iqlimi" omili sifatida qaraladi, deb aytishimiz mumkin. Ammo shaxslararo va guruhlararo munosabatlarni o'zgartirish, takomillashtirish va takomillashtirish maqsadida diagnostika qilish uchun sotsiometrik texnikadan foydalaniladi, uning asoschisi amerikalik psixiatr va ijtimoiy psixolog J. Moreno hisoblanadi.