Oddiy differensial tenglamalarning yechgichlaridan foydalanish.
Differensial
tenglamalarni yechish funksiyalarida quyidagi belgilash va qoidalar qabul qilingan:
•
options
-
odeset
funksiyasi hosil qiladigan argument (yana bir funksiya -
odeget
yoki
bvpget
(faqat
bvp4c
uchun) - sukut bо`yicha yoki
odeset
/
bvpset
funksiyalari tomonidan
о`rnatilgan parametrlarni chiqarish;
•
tspan
- integrallash intervalini aniqlaydigan vektor
tfinal
t
,
0
. Yechimni
konkret vaqt momentlarida
tfinal
t
t
...
1
0
(ortib yoki kamayib boruvchi tartibda joylashgan)
topish uchun
]
...
1
0
[
tfinal
t
t
tspan
dan foydalanish kerak;
•
0
y
- boshlang`ich shartlar vektori;
•
,.,
2
,
1
p
p
-
F
funksiyaga uzatiluvchi ixtiyoriy parametrlar;
•
Y
T
,
-
Y
har bir satri
T
vektor - ustunda qaytarilgan vaqtga mos keladigan
yechimlar matritsasi.
Differensial tenglamalar sistemalarini yechish uchun ishlatiladigan
funksiyalarning tavsifiga о‘tamiz:
•
0
,
,
@
,
y
tspan
F
solver
Y
T
-
y
t
F
y
,
kо`rinishdagi
differensial
tenglamalar sistemasini
tspan
intervalda
0
y
boshlang‘ich shartlarga asosan integrallaydi.
F
@
- ODT- funksiyaning deskriptori.
Y
yechimlar massividagi har bir satr
T
vektor-
ustunda qaytariluvchi vaqt qiymatlariga mos keladi;
•
options
y
tspan
F
solver
Y
T
,
0
,
,
@
,
-
yuqoridagiga
о`xshash,
lekin
qо`shimcha
odeset
funksiyasi hosil qiladigan
options
argumentning qiymatlari orqali
aniqlanuvchi parametrlar bilan. Odatda bunday parametrlarga nisbiy xatolikning yo`l
qо`yiladigan qiymati RelTol (sukut holatida
3
1
e
) va ruhsat etiladigan absolyut
xatoliklarning vektori AbsTol (sukut holatida hamma kompanentlari
6
1
e
ga teng) kiradi;
•
...
2
,
1
,
,
0
,
,
@
,
p
p
options
y
tspan
F
solver
Y
T
- yuqoridagiga о`xshash, lekin
qо`shimcha
,.,
2
,
1
p
p
parametrlarni har bir chaqirilganida
m
-fayl
F
ga uzatadi. Agar
option
parametrlar berilmaydigan bо`lsa ularning о`rniga [ ] deb yoziladi;
•
...
2
,
1
.
,
.
0
.
,
model
@
,
,
p
p
ut
options
y
tspan
sim
Y
X
T
- SIMULINK modelini
ishlatadi (undan mos yechgichni chaqiradi). Misol uchun:
•
...
model
@
,
,
sim
Y
X
T
.
Integrallash parametrlari (
options
)
m
-faylda yoki
odeset
komandasi yordamida
komandalar satrida aniqlanishi mumkin.
Yechgichlarning parametrlari rо`yhatida quyidagi parametrlar bо`lishi mumkin:
•
NormControl
- yechim vektori normasi
[on | {off}]
ga bog`liq holda xatolikni
boshqaradi,
AbsTol)
norm(y),
*
max(RelTol
norm(e)
bо`lishi uchun
‘on’
о`rnatiladi;
•
RelTol
- nisbiy tanlash chegarasi [musbat skalyar]. Hamma yechgichlarning
aniqligi sukut holatida
3
1
e
(0.1%)ga teng;
•
AbsTol
- absolyut aniqlik [musbat skalyar yoki vektor {
6
1
e
}];
•
OutputFcn
- chiqarish funksiyasi [function] ning deskriptori;
ODT yechgichlarining ishlatilishini ikkita differensial tenglamadan tuzilgan
sistema kо`rinISISagi Vander-Pol tenglamasini yechish misolida kо`raylik:
1
2
2
1
2
2
1
1
100
y
y
y
y
y
y
Boshlang`ich shartlar:
1
0
;
0
0
2
1
y
y
Yechishdan oldin differensial tenglamalar sistemasi ode-funksiya kо`rinISISa
yozib olinadi. Buning uchun bosh menyuda File → New → M-File ni tanlaymiz va
quyidagilarni kiritamiz:
function dydt = vdpl00(t,y)
dydt = zeros(2,l); % a column vector -ustun vektor
dydt(l)=y(2);
dydt(2)=100*(l-y(l).
A
2).*y(2)-y(l);
m-fayl-funksiyani saqlaymiz. Yechimni
odel5s
yechgich yordamida va unga mos
grafikni olish uchun quyidagi komandalardan foydalanamiz:
>> [T,Y]=ode15s(@vdp100,[0 30],[2 0]);
>> plot(T,Y)
>> hold on;gtext('y1'),gtext('y2')
Sо`nggi komanda sichqoncha yordamida grafikka ikkita yozuv kiritish imkoniyatini
beradi (4-rasm).
4-rasm. Van-der-Pol tenglamasining yechimiga mos grafik
Natijalarni komandalar oynasida ham kо`rish mumkin:
>> T
T =
0
0.0000
0.0001
0.0001
0.0004
… …
30.0000
>> Y
Y =
2.0000 0
2.0000 -0.0001
2.0000 -0.0002
2.0000 -0.0003
2.0000 -0.0008
… …
1.7794 -0.0082
Do'stlaringiz bilan baham: |