O’zbеkistоn rеspublikаsi oliy tа’limi vаzirligi jizzax davlat pedagogika instituti texnologik ta’lim yo’nalishi sirtqi ta’lim 2-kurs talabasi mannanova dilinur

ўрганмоқ ва мукаммал фикр қилмоқдир. Одам иш
қилишдан олдин уни хаёлига келтиради, ўйлайди, Тр
фикр этиб кейин амал қилади. Ана шу тафаккур- jfi
ни, зеҳн ҳаракатини «муҳокама» дейдилар. Одам у
ақлининг кучи ва заковати билан то муҳокама этиб ХГ
қарор қилмаса, бир ишни бошлаб ёки бирор ишни /j
тўхтата олмайди.
Бу масалани бир-икки мисол билан тушунтириб
бераман. Мана ҳозиргача мен жойимда ўтириб ёзиш пз
билан машғул эдим. Лекин бирдан туриб дастурхон
устига келдим. Нима учун? Менинг ичимда бир
майл пайдо бўлди. Бу ҳолатнинг «очлик» эканлиги
менга олдиндан таниш эди. Миямга «мен очман»
деган фикр келди. «Ҳар бир оч одам овқатланиши
лозим», - деган қарордан сўнг «мен бирон нарса
ейишим даркор», - деган хулосага келаман.
Иккинчи мисол. Фалон дўстимнинг уйига бориб
суҳбат қилмоқчи бўлдим. Борсам эшиги очиқ. Ки-
риб дўстимни ухлаган ҳолатда кўрдим. Уни чақирсам
турмади. Яқинлашиб қарасам, ранги-рўйи оқарган,у
нафас олмаяпти, қон томири ҳаракатсиз. Олдиндан
менга бу ҳолатнинг ўлим ҳолатлиги маълум эди. Мен
ҳам шундай хулосага келаман, яъни дўстим ўлган
экан.
Учинчи мисол. Ярим кечада уйда китоб мутолаа-
си билан машғул эдингиз. Бирдан «угри келди» деб,
тўппончани олиб чиқасиз. Шунда том устида бир
бегона одамни кўриб унга ҳамла қиласиз, у кимса
қочиб кетади. Сиз уйда ўтирган эдингиз. Ҳеч кимни
кўрмадингиз-ку, қандай қилиб «угри келди» деган
қарорга келдингиз? Чунки қулоғингизга томдан бир
овоз эшитилди. Сизга одамнинг қадам ташлаш ово-
зи маълум эди. Бу товуш шунга ўхшаганидан «томда
одам юрибди» деган қарор келди. Шунингдек, ярим
тунда фақат ўғрининг томда юриши сизга маълум