Qonuniylik prinsipi.
Huquq ijodkorligi jarayoni sub’yektlari tomonidan
normativ-huquqiy aktlar loyihasini tayyorlash, muhokama etish, qabul qilish va nashr etish
qonunlar, avvalo, Konstitutsiya asosida amalga oshiriladi. Qonuniylik tamoyilining asosiy
ma’nosi shundaki, qonun chiqaruvchi idora - parlamentning ham, huquq ijod etuvchi
boshqa idoralarning ham faoliyati qonun asosida qat’iy amalga oshirilishi lozim.
Sudlov jarayoni hatqida huquqni amalga oshirishda ish ko’radigan barcha davlat
idoralari va mansabdor shaxslar faoliyati ham batamom qonunga mos ravishda bo’lishi
talab etiladi. Mazkur faoliyatda qonuniylik prinsipi barcha mutasaddi idoralar, mansabdor
shaxslar hamda fuqarolar xatti-harakatida qonunga itoat etish, uning talabiga og’ishmay
rioya qilishda namoyon bo’ladi. Qonuniylik umumiylik va yagonalik sifatlari bilan
xaraktyerlanadi. Qonunga itoat etish barcha sub’yektlar uchun umumiy talabdir. Ayni
vaqtda, qonundagi har bir qoida huquqiy munosabatning barcha ishtirokchilari uchun
yagona talab sifatida maydonga chiqadi. Boshqacha qilib aytganda, qonun ustuvor va
butun mamlakat hududida yagonadir. U bir xilda tushunilishi va bir xilda bajarilishi lozim.
3)
Insonparvarlik prinsipi.
Buning ma’nosi shundaki, huquq jamiyat - inson -
davlat o’rtasidagi munosabatlarni mustahkamlash va tartibga solishda adolat, insonni
sevish, shaxsni e’zozlash va uning sha’nini qadrlash, unga hayot kechirish uchun munosib
shart-sharoitlar yaratib byerish nuqtai nazaridan kelib chiqadi.
Huquqning insonparvarligi qonunchilik hujjatlarida mustahkamlangan iqtisodiy
hamda ijtimoiy tuzum shaxs uchun qulay shart-sharoitlar, imtiyozlar yaratishini nazarda
tutadi. Huquqda shaxsni tahqirlovchi, qiynovchi, unga nisbatan noinsoniy munosabatni
mustahkamlovchi qoidalar bo’lishi mumkin emas. Mamlakatda vujudga keltirilgan kafolatlar
tizimi fuqarolarni g’ayrihuquqiy xatti-harakatlardan hamda ularning oqibatlaridan himoya
qilishi kerak.
Albatta, fuqarolar huquq va erkinliklarining to’la kafolati faqat demokratik huquqiy
davlat sharoitidagina bulishi mumkin. O’zbekistonda insonparvar huquqning shakllanishi
mustaqillik, davlat suvyerenitetining qo’lga kiri-tilishi hamda mustahkamlanishi davri bilan
chambarchas bog’liqdir. Xususan, O’zbekiston Konstitutsiyasida: oila jamiyat va davlat
muhofazasidadir (63-modda). Ota-onalar o’z farzandlarini voyaga etgunlariga qadar boqish
va tarbiyalashga majburdirlar. Davlat va jamiyat etim bolalarni va ota-onalarining
vasiyligadan mahrum bo’lgan bolalarni boqish, tarbiyalash va o’qitishni ta’minlaydi (64-
modda). Voyaga yetgan, mehnatga layoqatli farzandlar o’z ota-onalari haqida g’amxo’rlik
qilishga majburdirlar (66-modda), - deb ta’kidlanganligida naqadar insonparvarlik g’oyalari
mujassamdir. Bunday insonparvarlik bilan yo’g’rilgan huquqiy qoidalarni Oila kodeksida,
Mehnat kodeksida, «Fuqarolar sog’lig’ini saqlash to’g’risida», «Fuqarolarning pensiya
ta’minoti to’g’risida»gi va boshqa qonunlarimizda ko’plab uchratish mumkin.
4)
Do'stlaringiz bilan baham: |