111
va Misrdagi italyan qo‘shinlari o‘rtasidagi dengiz aloqasini butunlay
buzdilar.
1941 yil yoziga kelib Shimoliy Afrikadagi ingliz kuchlarining
mavqei sezilarli darajada yaxshilandi. Bunga asosan italiyaliklarning
Efiopiyada to‘liq mag‘lubiyati yordam berdi. Britaniya qo‘mondonligi
endi Sharqiy Afrikadan Shimoliy Afrikaga kuchlarni o‘tkazish
imkoniyatini qo‘lga kiritdi.
Qulay
vaziyatdan foydalanib, ingliz qo‘shinlari 1941 yil 18-
noyabrda hujumga o‘tdilar. 24-noyabr kuni nemislar qarshi zarba
berishga urinishdi, ammo bu muvaffaqiyatsiz tugadi. Inglizlar
Tobrukni blokdan chiqardilar va hujumni rivojlantirib, El G‘azal,
Derna va Bing‘ozini egallab oladilar. Yanvarga kelib,
inglizlar
Kirenaikani egallab olishdi, ammo ularning qo‘shinlari Rommel
foydalangan keng maydon bo‘ylab tarqalib ketishdi. 21 yanvarda
Italiya-Germaniya qo‘shinlari hujumga o‘tib, Angliya mudofaasini
yorib o‘tib, shimoli-sharq tomon yugurishdi. El-G‘azalda esa ular
to‘xtatildi va 4 oy davomida yana barqarorlashdi.
1941 yil 26 mayda Germaniya va Italiya Liviyadagi hujumlarini
qayta boshlashdi. Inglizlar katta yo‘qotishlarga duch keldilar va yana
chekinishga majbur bo‘ldilar. 21
iyun kuni Tobrukdagi ingliz
garnizoni kapitulyatsiya qildi. Italiya-nemis qo‘shinlari muvaffaqiyatli
oldinga siljishni davom ettirdilar va 1 iyulda ular Aleksandriyadan 60
km
uzoqlikdagi
El-Alameynda
Angliya
mudofaa
chizig‘iga
yaqinlashdilar va u erda katta yo‘qotishlar tufayli to‘xtashga majbur
bo‘ldilar. 30 avgust kuni Italiya-Germaniya kuchlari yana El-Xelfa
yaqinidagi inglizlarning mudofaasini yorib o‘tishga urinishdi, ammo
bu butunlay muvaffaqiyatsizlikka uchradi, bu butun kampaniyada
burilish nuqtasi bo‘ldi.
1942 yil 23-oktabrda inglizlar hujumga o‘tib,
dushman
mudofaasini yorib o‘tdilar va noyabr oyining oxiriga kelib butun Misr
hududini ozod qildilar, Liviyaga kirib, Kirenaikani bosib oldilar.
1942 yil 8-noyabrda Fransiyaning Shimoliy Afrikadagi
mustamlaka
hududlarida
Amerika-Britaniya
qo‘shinlarining
joylashuvi boshlandi. Ertasi kuni Vichi kuchlarining bosh
qo‘mondoni Fransua Darlan amerikaliklar bilan ittifoq tuzish va sulh
tuzish to‘g‘risida muzokara olib bordi va Fransiyaning Shimoliy
Afrikadagi mustamlaka hududlarida to‘liq hokimiyatni o‘z zimmasiga
oldi. Bunga javoban nemislar Vichi
hukumatining roziligi bilan
112
Fransiyaning Afrikadagi mustamlaka hududlarining janubiy qismini
egallab olishdi va Tunisga qo‘shin o‘tkazishni boshladilar. 13
noyabrda ittifoqchi kuchlar Jazoirdan Tunisga hujumni boshladilar,
shu kuni inglizlar Tobrukni egallab olishdi. Biroq, ittifoq
qo‘mondonligining sustligi nemislarga Tunisning katta qismini
egallashga va ittifoqchilarni 30-noyabrgacha to‘xtatishga imkon berdi.
1942-yil 8-noyabrida Angliya-Amerikaning yirik hujum kuchlari
Marokashga tushdi. Vichi hukumati tomonidan nazorat qilinadigan
qo‘shinlarning
zaif qarshiligini engib, noyabr oyining oxiriga kelib,
900 km masofani bosib o‘tib, Tunisga kirdilar, u erda nemislar o‘z
qo‘shinlarining bir qismini G‘arbiy Evropadan ko‘chirishga majbur
bo‘ldilar.
Britaniya armiyasi Liviyada hujumga o‘tdi. Bu erda joylashgan
italyan-german qo‘shinlari El-Alameynni ushlab turolmadilar va 1943
yil fevralga kelib, katta yo‘qotishlarga
duch kelib, Tunisga
chekinishdi. 20 martda Angliya-Amerika qo‘shma kuchlari Tunisga
chuqur hujum boshladi. Italiya-Germaniya qo‘mondonligi o‘z
qo‘shinlarini Italiyaga evakuatsiya qilmoqchi bo‘lib, ammo o‘sha
paytga kelib ingliz floti O‘rta er dengiziga to‘liq egalik qildi va barcha
qochish yo‘llarini kesib tashladi. 13-may kuni Italiya-Germaniya
qo‘shinlari taslim bo‘ldilar.
Do'stlaringiz bilan baham: