O’qish 4- sinf 1-dars Mavzu: Istiqlolim- istiqbolim. Mangulikka tatigulik kun

II chorak
Sana:_____________________________
46-47.Mavzu: Ko’zacha va tulki.
Fan: O’qish
Maqsad: O’quvchilarga mavzu haqida tushuncha berish, ularning mehnatsevarlik hamda kasblar haqida tasavvurlarini boyitish, o’qish ko’nikmalarini shakllantirish, mehnatga ijobiy munosabatni tarbiyalash.
b) tarbiyaviy: mehnat qilishga, ahil- inoq yashashga, oqibatli bo’lishga undash, mehnat orqali davlatli bo’lish mumkinligini tushuntirish;
d) rivojlantiruvchi: og’zaki nutqini o’stirish, qayta hikoya qilishga o’rgatish.
Dars usuli: Yangi bilim beruvchi
Jihozlar: rasmlar, tarqatma materiallar.
Darsning borishi: I. Tashkiliy qism:O’quvchilar bilan salomlashish;

1. 
   Darsga o’quvchilarni tayyorlash;Davomatni aniqlash;
   

II.O’tgan mavzuni so’rash va mustahkamlash.
— Matn nima haqida ekan?
— Ilm nima?
— Arablarning ilm haqidagi maqolini o'qing va izohlab bering.
— Muallifning yoshlarga qilgan nasihatini so'zlang.
— Payg'ambarimiz ilmga qanday baho berganlar?
— Payg'ambarimiz insonlarning ilm olishi uchun qanday marhamat (yaxshilik) qilganlar? (Gapirib bering).
— Donolar ilm haqida nima deganlar? (So'zlang. Fikringizni matndan o'qib isbotlang).
II. Yangi mavzu bayoni. O’qituvchi hikoyasi: I
Juda qadim zamonda bir yolg'onchi tulki yashagan ekan. Bir kuni momiqdum katta yo'lga chiqib, tuproqqa ag'anay boshlabdi. Tulki tuproqda ag'anayotganda o'sha yerga bir karvon yaqinlashibdi. Tulki darhol iniga kirib yashirinib olibdi.
Karvon o'sha yerda tunamoqchi bo'libdi, yo'lovchilar tuyalar ustidan og'ir qoplarni tushirib, olov yoqib ovqat pishirishibdi, choy qaynatishibdi.
Tuyalar uzoq yo'l bosib, ancha holdan toygan ekan, karvonboshi shu yerda uch kun turishlarini aytibdi. Ularning gapini eshitib tulkini g'am bosibdi.
Shunday qilib, tulki uch kun ovqat yemabdi. To'rtinchi kuni karvondagilar yo'lga hozirlik ko'ra boshlashibdi. Shunda kimdir ko'zachani tushirib yuboribdi. Ko'zachaning bir bo'lagi sinib tushibdi. Karvondagilar yaroqsiz idishni tulkining uyasi yaqiniga tashlab ketishibdi.
Tulki uyasidan endi chiqmoqchi bo'lgan ekan, birdan shamol turib, singan ko'zacha g'uvullay boshlabdi.
— Nahotki karvondagilar to'rtinchi kun ham shu yerda qolishsa! — deb tulki qo'rqqanidan iniga chuqurroq joylashibdi.
Tulkivoy uzoq chiday olmabdi.
— Ochlikdan o'lgandan ko'ra, o'qdan o'lgan yaxshiroq, — deb o'ylabdi u. Inidan chiqib qarasa, karvon yo'q emish. Hammasiga ko'zacha aybdorligini ko'rgan tulki unga baqiribdi:
— Senimi, shoshmay tur! Borib qornimni to'yg'azib kelay, keyin bir ta'ziringni beraman.
Tulki yugurib ov qilgani ketibdi. Yurib-yurib bir bo'lak go'sht topibdi. Go'sht uzoqdan mehrigiyoday o'ziga tortayotganmish. Tulki yaqinroq borib qarasa, bir narsa borga o'xshabdi. Ovchilar qopqon qo'yib ketishgan ekan. Tulki nima qilishini o'ylab qolibdi. Qarasa, bo'ri ketayotganmish.
— Nimalarni o'ylayapsan, do'stim tulkijon? — debdi bo'ri.
— Hech narsani o'ylayotganim yo'q, — deb javob beribdi tulki. — Salom, do'stim!
— Agar saloming bo'lmaganida .seni yutib yuborar-dim! — deb tishlarini g'ijirlatibdi bo'ri.
— Meni yutguncha ana u yerdagi go'shtni yuta qol!
Bo'ri tamshanib, labini yalab:
— Nega tayyorgina go'shtni yemading? — deb so'rabdi.
–– Senga asrab turuvdim, — debdi tulki. ___ Balki u bemazadir? — debdi bo'ri.
— Axir go'sht ham bemaza bo'ladimi? Shundog'am yeb qo'yardim!
— Yana nimalarni istaysan? Bu go'shtni xayolingga ham keltirma deb bo'ri go'shtga tashlangan ekan, qopqonga tushib qolibdi. Bo'kirib, tishlarini g'ijirlatib, qancha harakat qilsa ham chiqa olmabdi.