O’qish 4- sinf 1-dars Mavzu: Istiqlolim- istiqbolim. Mangulikka tatigulik kun

Dars jihozi. Mavzuga mos rasmlar
Darsning borishi.
Darsning uslubi: suhbat, ifodali o’qish.
Darsning borishi:
I. Tashkiliy qism:Salomlashish;Davomatni aniqlash;Darsga tayyorgarlik ko’rish;
Darsning maqsadini aytish.
II. O’tgan mavzuni so’rash va mustahkamlash.
Uyga berilgan mavzuni aniqlab, 3-4 o’quvchidan so’rab baholayman. So’ngra odob-axloq haqida maqollar ayttiraman.
• Odobli bola elga manzur.
• Odobni beodobdan o’rgan.
•Osmon — oftobi bilan,
Inson — odobi bilan go‘zal.
***
Ilmdan yaxshiroq xazina bo'lmas,
Qo'lingdan kelgancha tera olsang bas.
III. Yangi mavzu bayoni.
Kunlardan bir kuni bir kishi o'ralgan, muhrlangan bir xaltachani do'stining huzuriga keltirib:
-Do'stim, men safarga chiqib ketayotibman, ichida ming tanga oltin bo'lgan shu xaltachani senga omonat topshiraman, safardan qaytib kelganimdan so'ng olaman, - deb xaltachani topshirdi va o'sha kunisafarga chiqib ketdi. Do‘sti omonatga xiyonat qilib, xaltachaning bir tomonini so‘kdi, oltinlarni olib, tangalar bilan to‘lg‘izdi, so‘kilgan joyini hech bilinmaydigan qilib tikib qo‘ydi. Oradan o‘n yil o‘tgandan keyin omonat egasi safardan qaytib kelib, do‘stidan qo‘ygan omonatini talab qildi. Omonat egasi xaltachani ochib tangalarni ko'rgach, hayron bo lib, do'stidan:
- Xalta ichidagi oltinlarim qani? - deb so‘raganda, do‘sti inkor qilib: «Xaltachaga nima solib qo'ygan bo‘lsang, shunday turibdi, qarab ko‘r, bosgan muhring ham buzilmagan, tag'in nima da’vo qilasan?» - dedi. Omonat egasi xaltachani olib, shahar qozisining huzuriga bordi va voqeani bayon qildi. Qozi juda aqlli va tadbirli odam edi. U darhol xiyonatchi do'stini chaqirib olib, omonat egasining shikoyatini aytdi. Xiyonatchi do‘st inkor etishda davom qildi.
- Omonatni qabul qilganingga necha yil bo ldi? - deb so'radi qozi. U o‘n yil bolganini aytdi.
- Qozi hamma tangalarning bosilgan yillariga ko‘z tashladi. Tangalarning bosilganiga ikki-uch yildan ortiq bo‘lmagan edi. Qozi xiyonatchi do'stga tangalarning bosilgan yillarini ko'rsatgan edi, u sharmanda bolib, qilgan aybiga iqror boldi. Tadbirli, farosatli qozi oltinlarni xiyonatchidan olib, egasiga topshirdi.
Qozining buyrug‘i bilan xiyonatchini eshakka teskari mindirdilar.
- «Omonatga xiyonat qilgan kishilarning jazosi shunday bo‘ladi!» - deb qichqirib, shahar ko‘chalari va bozorlarni aylantirdilar.