Олий ва ўрта махсус таълим вазирлиги низомий номидаги тошкент давлат педагогика университети логопедик ритмика

“Палма”

Битта қўл зўр бериб юқорига кўтарилган: ―Текис палма ўсаяпти. У шамол остида тебранади ва чўл оазисини безатади‖. ―Барглари сўлиган‖ (панжа ва бармоқлари бўшашади ва юмшоқ осилиб қолади). ―Шохлари сўлиган‖ (қўл тирсакда осилади, тирсак қали таранг), ―ва бутун дарахт йиқилади‖ (бутун қўл юмшоқ пастга тушади). Бу ҳолат иккинчи қўл ва иккаласи билан ҳам бўлади.
Қўл панжалари учун машқлар
Қўллар олдинга чўзилган, бу ҳолат 3–5 сония давомида белгиланади, сўнгра қўл панжалари юқорида қайилади, кафтлар олдинга ва юқорига ҳараган («Електр ѐнди»), қўл панжалари пастга туширилади («Електр ўчди»). Сўнгра қўл панжалари ташҳарига (ичкарига) айланма ҳаракатлар содир қилади («Ранг-баранг чироқлар ѐқилди, ранг-баранг чироқлар ѐниб турибди»).
Қўл, оѐқ, гавданинг умумий ҳаракатларини ривожлантириш учун нутқсиз дидактик ўйинлар ўтказилади: олдин аста-секин мусиқа остида, сўнгра анча тезлашган темпда узукнинг катталигига риоя қилиб узук бўйича пирамидачани йиқиш-ѐйиш; матрешка, бочкачаларни ѐйиш-йиқиш; қурилиш ашѐлари билан ўйинлар ва бошқалар.
Диққат-эътиборли ўйинлар ( 2 ѐшдан бошлаб)

“Хушмуомала сўзлар”

Болани тиззалар орасига қўйиб унга меқр билан ҳараш, бошини силаб унга диққат билан эшитишини тайинлаб: ―Мен Коляжонга ҳараб, яхши нарсаларни гапириб бераман. ҳаранглар, Коляжоннинг кўзлари ѐниб туради. ҳаранглар, бизнинг Коляжон меқрли, хушмуомала. Бизнинг Коляжон қандай кучли ва чаққон. Меннинг жоним қандай яхши ашула айтади: ―ля-ля-ля‖. Педагог болани у билан ―ля-ля-ля‖ деб ашула айтишга ва ҳарсак чалишга ундайди‖.

“Ақлли бошча”

Болага бир нечта ҳаракатларни тасвирловчи суратларни кўрсатилади:
«қушча чўқияпти», ―қушча қанотларини силкитяпти‖ ва бошқалар. Сўнгра педагог ҳаракатлар номини айтади, бола эса уни педагогнинг ѐрдамида кўрсатади. ҳар сафар бола тўғри топганида уни бошини силаб ―Аққлигинам, мана бу ақлли бошча‖ дейиши керак.

“Чаққон кичкинтой”

Педагог кафтларини чўзади ва унга кимдир ҳарсак уришини сўрайди. Бола ҳарсак ураман деб ҳаракат қилганида педагог қўлларини орқасига олади ва ўзи тўғрисида болага: ―Ана афтидан қандай чаққон!‖ дейди. Сўнгра бола кафтларини чўзади ва уларни орқасига яширади, педагог эса: ―Ана афтидан қандай чаққон!‖ деб ―хато қилади‖. Кейин роллар алмашади: педагог болага ҳаратиб кафтларини чўзади ва уларни яширишга ―улгурмайди‖. Педагог болани чаққонлиги учун мақтайди.