O ’qu V u sl ubiy m a jmu a

kasogarlar
, xum va 
xumchasozlar
va 
tandirsozlar
kabi bir nechta tarmoqlarga bo’linadi. 
XІV-XV asrlarning ayniqsa sirli sopol buyumlari diqqatga sazovor bo’lgan. Bu davrda tosh 
yo’nish, unga sayqalar berib o’ymakor naqshlar va xushxat yozuvlar bitishg san’ati kamolotga 
yetadi. Samarqandda Bibixonim jome’ masjidida Qur’onni qo’yish uchun o’rnatilgan 
tosh 
lavx
, Amir Temurning Go’ri Amirdagi nefrit qabr toshi, Shoxi Zinda va boshqa joylardagi 
XV asr sag’analarining marmar toshlari va ularga ishlangan naqshlar o’ymakor oyatlar, 
marsiyalar va tarxlar xalq xunarmanchiligining yorqin ko’rinishidir. Binokor ustalar ksblariga 
ko’ra g’isht terib imorat qaddini bino qiluvchilar “
banno
” va peshtoqu-ravoq xamda toqlariga 
parchin va girixlar qoplab imoratga pardoz beruvchilar “
ustod
” deb yuritilgan.
XV asrda temuriylar davlati uzoq va yaqin qator qo’shni mamlakatlar: Xitoy, Xindiston, 
Tibet, Eron, Rossiya, Volga bo’yi va Sibir bilan muntazam savdo sotiq qilardi. Xitoydan 
asosan ipak, shoyi, matolar, atlas va parchalar, chinni, la’l, gavxar va mushk; Xindistondan 
nafis oq rangli matolar, nil bo’yoqlar, xushbo’y ziravorlar; Erondan surp, marvarid, durlar; 
Rusiya, Tatariston va Sibirdan qimmatbaxo mo’yna, ter iva mo’m olib kelinar edi. Yevropa 
mamlakatlaridan Samarqandga olib kelingan mollar orasida farang gazmollari, movuti, 
cherkas pichog’i bor edi.
Ishratxona
maqbarasi vaqfida Misr 
qaton
idan (paxtasidan) tikilgan choyshab, misriy 
sala, Xitoy duxobasidan tikilgan choyshablar qayd etilgan. Samarqandda chet mamlakatlarga, 
xususan, Rusiya, Tatariston va Sibirga arzon narxli ip matolar, bo’z duxoba, shoyi matolar, 
qog’oz, quruq meva, gurunch, paxta va kalava (yigirilgan iplar) chiqarilgan. 1418 yil 
Ardasher
boshliq Shoxrux elchilari Xitoyda bo’ladilar.
1419 yilda bunga javoban