VENDIM
NË EMËR TË REPUBLIKËS
Kolegji Administrativ i Gjykatës së Lartë i përbërë nga:
Ardian Dvorani Kryesues
Arjana Fullani Anëtare
Evelina Qirjako Anëtare
Andi Çeliku Anëtar
Medi Bici Anëtar
në seancën gjyqësore të datës 25.11.2015, mori në shqyrtim çështjen administrative që i përket:
PADITËS: DEGA E SHOQËRISË SË HUAJ “PORR BAU GMBH”
I PADITUR: DREJTORIA RAJONALE E TATIMEVE TIRANË, NJËSIA E TATIMPAGUESVE TË MËDHENJ
DREJTORIA E APELIMIT TATIMOR PRANË DREJTORISË SË PERGJITHSHME TË TATIMEVE TIRANË.
OBJEKTI:
Anullimi i Njoftim Vlerësimit për Detyrimet Tatimore
nr.20132/4 prot, datë 09.01.2012, të Drejtorisë Rajonale Tatimore,
Njësia e Tatimpaguesve të Mëdhenj.
Anullimi i Vendimit nr.2524/5 prot, datë 06.06.2012, të Drejtorisë së Apelimit Tatimor
pranë Drejtorisë se Përgjithshme te Tatimeve Tirane.
Baza Ligjore: Nenet 153-156, 324 e në vazhdim të Kodit të Procedurës Civile,
Nenet 49, 50, 68, 69, 75, 83, 106-109 etj, 124, t
ë ligjit nr.9920, datë 19.05.2008 “Për procedurën tatimore” në Republikën e Shqipërisë
dhe udhëzimi i Ministrit të Financave nr.24, datë 02.09.2008, i ndryshuar.
Nenet 15, 36, 55 i ligjit nr.7928, datë 27.04.1995 “Për tatimin mbi vlerën e shtuar”
dhe udhëzimi i Ministrit të Financave nr.17, datë 13.05.2008, i ndryshuar.
Mosmarrëveshja e Stabilizim-Asocimit ndërmjet Republikës së Shqipërisë
dhe Komuniteteve Europiane dhe shteteve të tyre anëtare,
ratifikuar me ligjin nr.9590, datë 27.07.2006 (MSA).
Marrëveshjes për Shmangien e Tatimit te dyfishte mbi te ardhurat
dhe Kapitalin midis Republikës se Shqipërisë dhe Republikës se Austrisë.
Gjykata e Rrethit Gjyqësor Tiranë, me vendimin nr.12643, datë 20.12.2012 ka vendosur:
Rrëzimin e padisë si të pambështetur në ligj e në prova
Shpenzimet gjyqësore në ngarkim të palës paditëse.
Kundër vendimit ka paraqitur ankim pala paditëse Dega e shoqerisë së huaj “Porr Bau GmbH”, duke kërkuar ndryshimin e vendimit dhe pranimin e padisë.
Gjykata e Apelit Tiranë, me vendimin nr.1500, datë 25.06.2013, ka vendosur:
Ndryshimin e vendimit nr.12643, datë 20.12.2012, të Gjykatës së Rrethit Gjyqësor Tiranë dhe duke e gjykuar çështjen në fakt:
Pranimin e padisë. Anullimin e njoftimit të vlerësimit për detyrimet tatimore nr.20132/4 prot, datë 09.01.2012, të Drejtorisë Rajonale Tatimore, Njësia e Tatimpaguesve të Mëdhenj dhe të vendimit nr.2524/5 prot, datë 06.06.2012, të Drejtorisë së Apelimit Tatimor pranë Drejtorisë i Përgjithshme të Tatimeve Tiranë.
Kunder vendimit të Gjykatës së Apelit Tiranë, ka paraqitur rekurs, pala e paditur Drejtoria Rajonale e Tatimpaguesve te Medhenj, Avokatura e Shtetit, e cila ka kerkuar ndryshimin e vendimit nr.1500, datë 25.06.2013, duke parashtruar keto shkaqe:
-
Paditësi, në zbatim të autorizimit për kryeje të kontrollit tatimor nr.20132 prot, datë 04.11.2011, i është nënshtruar kontrollit tatimor për periudhën 22.10.2008 - 30.09.2011. Objekt i këtij kontrolli ka qenë zbatueshmëria e ligjit nr.7928, datë 27.04.1995 Për TVSH-në, neni 15, pika 2, dhe neni 55, pika 1, 2, 3 dhe 4.
-
Në përfundim të kontrollit, paditësit iu njoftua Njoftim Vlerësimi pë Detyrimet Tatimore nr.20132/4 prot, datë 09.01.2012, në masën 352. 287.176 lekë, i cili përfshinte detyrim dhe gjobë në lidhje me TVSH-në për vitin 2010-2011.
-
Njoftim Vlerësimi i mësipërm u bë, nga paditësi, objekt ankimi administrativ, ku Drejtoria e Apelimit Tatimor me vendimin nr.2524/5 prot, datë 06.06.2012, vendosi lënien në fuqi.
-
Paditësi, me padinë objekt gjykimi, kundërshton detyrimet e vendosura ndaj tij, për mos caktim të një përfaqësuesi tatimor nga jorezidentët prej të cilëve ka marre shërbime, me pretendimin se autofaturimi i realizuar prej tij është konform legjislacionit tatimor.
-
Një fakt i tillë nuk qëndron për arsyet e mëposhtme.
1) Ligji nr.7928, datë 27.04.1995 “Për TVSH-në” në nenin 15, të tij përcakton vendin e furnizimit të shërbimeve:
“7. Furnizimi i shërbimeve kryhet atje ku shërbimet jepen, përveç rasteve që në këtë ligj përcaktohet ndryshe.
2. Furnizimi i shërbimeve në lidhje me pasurinë e paluajtshme kryhet atje ku gjendet pasuria e paluajtshme.
3. Furnizimi i shërbimeve të transportit apo shërbimeve që përfshihen në transport kryhen atje ku zhvillohet transporti.
4. Furnizimi i shërbimeve që nuk përfshihen në paragrafët 2 ose 3 nga personi i tatueshëm, vendi i veprimtarisë ekonomike të të cilit është ne Shqipëri, ose në rastin e individit, vendi i zakonshëm i rezidencës së të cilit është në Shqipëri, kryhet në vendin e veprimtarisë ekonomike a në vendin e zakonshëm të rezidencës.
5. Kur furnizimi i tatueshëm i shërbimeve që kryhen në Shqipëri furnizohet nga një person që nuk ka vend të veprimtarisë ekonomike në Shqipëri ose në rastin e individi vendi i zakonshëm i rezidencës së të cilit është jashtë Shqipërisë, personi të cilit i janë furnizuar shërbime konsiderohet sikur ta ketë bërë furnizimin në Shqipëri si pjesë të veprimtarisë së tij ekonomike.”
Pika 2, e këtij neni shpreh në linja të qarta se të gjitha shërbimet, të cilat jepen dhe i shërbejnë një pasurie të paluajtshme, do të konsiderohen të dhëna aty ku ndodhet pasuria e paluajtshme.
Duke pasur parasysh sa parashikon ky nen dhe faktin se shoqëria Porr Bau Gmbh ka marrë përsipër, dhe është duke realizuar në Shqipëri, projektin e ndërtimit të Hidrocentralit të Ashtës, (pasuri e paluajtshme) shërbimet e marra nga kjo shoqëri, nga persona jo rezidentë, do të konsiderohen furnizime të kryera në Shqipëri.
Në pikën 7, të parashtrimeve të tij, paditësi pretendon se pika 5 e nenit 15 sanksionon rregullin në lidhje me shërbimet e dhëna nga jo rezidentët për rezident.
Një fakt i tillë nuk qëndron jo vetëm për arsyen se pikat nga 1 deri në 5, sanksionojnë tipologjira të ndryshme shërbimi, por edhe sepse Udhëzimi i dalë në zbatim të ligjit në përcaktimin e vendit të furnizimit të shërbimeve, ka rëndësi për faktin që ai ka impakt në aplikimin e TVSH në raportet tregtare ndërkombëtare.
Për të analizuar vendin e kryerjes së shërbimeve analiza bëhet e veçantë rast pas rasti. Rregullat mbi percaktimin e vendit per furnizimin e sherbimive jane te përcaktuara ne nenin 15, të ligjit të TVSH në paragrafet 1-5. Pararagrafi 1, percakton nje vend bazë dhe në parim sipas tij, vendi është atje ku shërbimet jepen, pra ku ndodhin realisht, kryhen nga furnizuesit. Ky rregull mund të përdoret atëhere kur në paragrafet 2 deri 5, nuk eshte e rregulluar asgjë e veçante. Per kete arsye, per percaktimin e vendit per nje furnizim sherbimi, duhen kontrolluar fillimisht paragrafet 2 deri 5 njehere. Vetem nëqoftëse këto përcaktime nuk mund të përdoren, atëhere zbatohet përcaktimi i vendit sipas paragrafit 1.”
Pra ky Udhëzim, na orienton të katalogojmë shërbimin në një prej pikave 2, 3, 4 apo 5 të nenit 15 dhe vetëm në ato raste kur ky katalogim nuk mund të bëhet, do t’i referohemi pikës 1 të nenit.
Ky Udhëzim na qartëson gjithashtu se kategorizimi i shërbimeve në njërën prej këtyre pikave është i rëndësishëm mbasi ai ka impakt në aplikimin e TVSH-së në raportet tregtare ndërkombëtare, që është edhe rasti jonë objekt gjykimi.
Gjatë kontrollit rezultoi se gjatë viteve 2010-2011, paditësi ka marrë një sërë shërbimesh nga jo rezidentë, shërbime këto të cilat lidhen me pasurinë e paluajtshme që po ndërtohet prej tij, dhe si të tilla objekt rregullimi nga pika 2, e nenit 15, të ligjit “Për TVSH-në”.
1) Në vijim të arsyetimit tonë, Udhëzimi nr.17, datë 13.05.2008 “Për TVSH-në”, i dalë në zbatim të ligjit, detajon, por pa e kufizuar, listën e shërbimeve që lidhen me pasurinë e paluajtshme. Në pikën 6.1, ky Udhëzim përcakton se:
“Në nenin 15, pika 2 të ligjit, është përcaktuar se furnizimi i shërbimeve në lidhje me pasurinë e paluajtshme, kryhet atje ku gjendet pasuria e paluajtshme.
Shërbime të një natyre të tillë janë p.sh:
-projektimet,
-punimet e ndërtimit,pajisjes, rikonstruksionit e mirëmbajtjes.
-supervizime ekspertiza të lidhura me pasuritë e paluajtshme.
-dhënie me qira.
-shërbime të agjencive imobiliare.
Kryerja e shërbimeve të tilla ndodh në Shqipëri, që është edhe vendi i furnizimit, përderisa pasuria e Paluajtshme (ndërtesa) mbi të cilat shërbimi kryhet, ndodhet në Shqipëri.
Pra shërbimet që shoqëria “Porr Bau” Gmbh ka marrë nga jo rezidentë, janë konsideruar, konform legjislacionit tatimor si, shërbime të lidhura me pasurinë e paluajtshme, dhe si të tilla të dhëna në Shqipëri (në vendndodhjen e pasurisë së paluajtshme).
Përcaktimi i vendit të furnizimit të shërbimeve, ka rëndësi për faktin që ai ka impakt në aplikimin e TVSH të raportet tregtare ndërkombëtare. Për të analizuar vendin e kryerjes së shërbimeve analiza bëhet e veçantë rast pas rasti.
Rregullat mbi përcaktimin e vendit për furnizimin e shërbimeve janë të përcaktuara ne nenin 15, të ligjit të TVSH në paragrafët 1 -5. Paragrafi 1 përcakton në vend bazë dhe në parim sipas tij, vendi është atje ku shërbimet jepen, pra ku ndodhin realisht kryhen nga furnizuesit.
Ky rrezull mund të përdoret atëherë kur në paragrafët 2 deri 5 nuk është e rregulluar asgjë e veçantë. Për këtë arsye, për përcaktimin e vendit për një furnizim shërbimi duhen kontrolluar fillimisht paragrafët 2 deri 5 njëherë.
Vetëm nëqoftëse këto përcaktime nuk mund të përdoren, atëherë zbatohet përcaktimi i vendit sipas paragrafit 1.”
Pra ky Udhëzim na orienton të katalogojmë shërbimin në një prej pikave 2, 3, 4 apo 5 të nenit 15 dhe vetëm në ato raste kur ky katalogim nuk mund të bëhet do t’i referohemi pikës 1, të nenit.
Ky Udhëzim na qartëson gjithashtu se kategorizimi i shërbimeve në njërën prej këtyre pikave është i rëndësishëm mbasi ai ka impakt në aplikimin e TVSH-së në raportet tregtare ndërkombëtare, që është edhe rasti jonë objekt gjykimi.
Gjatë kontrollit rezultoi se gjatë viteve 2010-2011, paditësi ka marrë një sërë shërbimesh nga jo rezidentë, shërbime këto të cilat lidhen me pasurinë e paluajtshme që po ndërtohet prej tij, dhe si të tilla objekt rregullimi nga pika 2 e nenit 15 të ligjit “Për TVSH-në”.
Në vijim të arsyetimit tonë, Udhëzimi nr.17, datë 13.05.2008, “Për TVSH-në”, i dalë në zbatim të ligjit, detajon, por pa e kufizuar, listën e shërbimeve që lidhen me pasurinë e paluajtshme. Në pikën 6.1 ky Udhëzim përcakton se:
Kryerja e shërbimeve të tilla ndodh në Shqipëri, që është edhe vendi i furnizimit, përderisa pasuria e Paluajtshme (ndërtesa) mbi të cilat shërbimi kryhet, ndodhet në Shqipëri."
Pra shërbimet që shoqëria “Porr Bau” Gmbh ka marrë nga jo rezidentë janë konsideruar, konform legjislacionit tatimor si, shërbime të lidhura me pasurinë e paluajtshme, dhe si të tilla të dhëna në Shqipëri (në vendndodhjen e pasurisë së paluajtshme).
Këto shërbime, duke u konsideruar të dhëna në Shqipëri, janë subjekt i legjislacioni tatimor shqiptar, dhe për rrjedhojë subjekti që i ka dhënë këto shërbime duhet të jetë i rregjistruar dhe të veprojë nëpërmjet një përfaqësuesi tatimor, konform nenit 4 të ligjit nr.7928 datë 27.04.1995 “Për TVSH-në” i cili parashikon se:
Një person që nuk është i detyruar të regjistrohet në bazë të nenit 3 dhe që si pjesë të veprimtarisë së tij ekonomike kryen furnizime të tatueshme, ka të drejtë të kërkojë të regjistrohet në bazë të këtij ligji.
Si dhe konform nenit 55, i cili përcakton se:
1) Kur një person është person i tatueshëm për qëllimet e këtij ligji, por nuk ka një vend të veprimtarisë ekonomike, apo në rastin e një individi një vend të zakonshëm të rezidencës në Shqipëri, Ministria e Financave, ka të dritë t'i kërkojë atij të emëroje një person tjetër si përfaqësuesin e tij tatimor.
2) Paditësi pretendon se autofaturimi i bërë prej tij, për shërbimet e marra nga jo rezidentë, është i mjaftueshëm dhe këta jo rezidentë nuk e kanë pasë detyrimin ligjor që të regjistrojnë një përfaqësues të tyrin në territorin e R.SH.-së, si më sipër cituam.
Që këta jo rezidentë, të cilët kanë dhënë shërbime për shoqërinë “Porr Bau” Gmbh, duhej të kishin emëruar përfaqësuesin e tyre ligjor e përfaqëson edhe shembulli i dhënë në Udhëzimin nr.17, datë 13.05.2008, “Për TVSH-në” i cili në pikën 6.2 parashikon se:
“Shembull.
Studio e projektimit “ABC”, jorezidente në Shqipëri, është e regjistruar në shtetin X. Ajo realizon projektin e një hoteli që do të ndërtohet në Tiranë, pra në Shqipëri. Projekti realizohet prej saj në shtetin X, ku është edhe vendndodhja e studios. Vlera e pagesës që do të përfitojë kjo studio për projektin e kryer është 2 milionë lekë, e cila do t ’i paguhet nga investitori i këtij hoteli në Shqipëri.
Kryerja e projektit nga studio “ABC”, konsiderohet furnizim shërbimi. Ky shërbim është i lidhur me pasurinë e paluajtshme (hotel në rastin konkret) dhe si i tillë, bazuar në nenin 15, pika 2 të ligjit të TVSH së, vendi i furnizimit të tij është në Shqipëri.
Studio “ABC” është e detyruar që duke u regjistruar për qëllime të TVSH-së në Shqipëri (me anë të një përfaqësuesi tatimor) të llogarisë TVSH me shkallë tatimore 20% mbi vlerën e pagesës së përfituar. Vlera e tatueshme mbi të cilën bëhet taksimi është 2 milionë lekë dhe TVSH e llogaritur mbi të është 400 mijë lekë.
Pra udhëzimi i sipërpërmendur jep frymën dhe qëllimin e ligjit, pra shërbimet e dhëna në lidhje me pasurinë e paluajtshme do të jepen nga persona që kanë regjistruar paraprakisht përfaqësuesin e tyre tatimor, për efekt të TVSH-së.
Dhe kjo pjesë e Udhëzimit që ne cituam nuk daton mbas periudhës subjekt kontrolli (që të mund të ketë efekt retroaktiv) sikundër pretendon paditësi, por ka qenë në fuqi që prei vitit 2008 me dalien e Udhëzimit.
3) Paditësi, i referohet Direktivës së BE-së mbi TVSH-në, për të cilën prapësojmë se ne nuk jemi vend anëtar i BE-së që të përfitojmë prej njësimit apo efekteve reciproke të marrëdhënieve ekonomike ndërmjet subjektesh rezidentë në këto vende dhe për pasojë t’i nënshtrohemi këtij legjislacioni për rregullimin e marrëdhënieve tatimore të ushtruara brenda territorit të R.SH.-së.
4) Paditësi citon gjithashtu Kodin Civil, për momentin e lëshimit të faturës midis mëmës dhe bijës, për të sjellë në vëmendje se dega nuk mund të fitojë të drejta e marrë përsipër detyrime më vetë nga mëma. Në lidhje me këtë pretendim të tijin ne prapësojmë se objekt gjykimi janë detyrimet dhe gjobat që administrata tatimore i ka ngarkuar degës “Porr Bau” në Shqipëri, për shkelje të legjislacionit tatimor, për të cilat ajo njeh vetëm atë si subjekt të regjistruar, që merr përsipër këto detyrime dhe jo mëmën që për të është një jo subjekt i legjislacionit tonë tatimor. Dhe në këtë këndvështrim edhe çdo shërbim i dhënë midis mëmës dhe bijës do të evidentohet me faturat përkatëse.
5) Paditësi sjell praktikë të Gjykatës Europiane, e cila nuk mund të merret si orientim dhe në konsideratë për rastin tonë, pasi rregullon marrëdhënie midis mëmës dhe bijës në fushën bankare të cilat e kanë objektin e veprimtarisë të njëjtë dhe jo si në rastin tonë. Së dyti a janë mëma dhe bija brenda të njëjtit territor kombëtar? Dhe së fundi ato janë mëmë dhe bijë brenda territorit të BE_së për ë cilën vlen arsyetimi që ne bëmë në pikën 4 të prapësimeve tona.
6) Në lidhje me zbatimin e MSA-së që paditësi ngre në parashtrimet e tij, prapësojmë se administrata tatimore i ka trajtuar në të njëjtën mënyrë edhe degët e subjekteve të tjerë të huaj që ushtrojnë aktivitet në R.SH.-së. Ndërsa përsa i përket trajtimit të degëve të tjera të shoqërisë mëmë “Porr Bau” Gmbh në territore jashtë R.Sh.-së ne nuk e dimë se çfarë aktiviteti ushtrojnë, kujt legjislacioni i nënshtrohen dhe nëse kanë qenë ndonjëherë subjekt kontrolli për të njëjtën arsye sikundër është padia objekt gjykimi.
7) Duke shpjeguar sa më sipër për mos zbatimin e detyrimit për regjistrim të personave jo rezidentë që i kanë dhënë shërbime paditësit, të gjitha detyrimet e tyre që kanë rrjedhur nga ky mos regjistrim i merr përsipër paditësi, konform dhe në zbatim të nenit 55 pika 4 të ligjit nr.7928 datë 27.04.1995 “Për TVSH-në” i cili parashikon se:
“4. Në mungesë të emërimit të një përfaqësuesi tatimor, të gjitha detyrimet dhe penalitetet për to paguhen nga përfituesi vendas i furnizimit."
Duke u konsideruar këto fatura si të mos lëshuara nga personi i autorizuar me ligj për një gjë të tillë, ato janë konsideruar si të mos lëshuara dhe konform nenit 32 të ligjit “Për TVSH-në” dhe atij 124, të ligjit “Për Procedurat Tatimore në R.SH.-së” i cili parashikon se:
“Moslëshimi i faturës tatimore apo i faturës tatimore me TVSH dënohet me gjobë të barabartë me 100 për qind të detyrimit tatimor, të padeklaruar ose të papaguar, si rezultat i moslëshimit të faturës, përveç detyrimeve tatimore dhe interesave, që llogariten dhe paguhen në përputhje me dispozitat e këtij ligji dhe të ligjeve specifike tatimore”.
Paditësi ishte dënuar me detyrim dhe gjobë në masën 100%. Gjejmë rastin të theksojmë se shërbimet e marra nga jo rezidentë janë kryesisht dhe në shumicën e tyre nga jo rezidentë që nuk janë mëma por persona të pavarur në ushtrimin e aktivitetit të tyre.
8) Paditësi pretendon të jetë subjekt i përjashtuar në lidhje me garancinë e sigurimit për punimet në ndërtimin e hidrocentralit duke e konsideruar shërbim financiar. Por një gjë e tillë nuk gjen mbështetje në nenin 21, të ligjit “Për TVSH-në”, i cili parashikon se:
“Furnizimi i shërbimeve financiare është furnizim i përjashtuar.
- 2. Për qëllimet e këtij neni me shërbime financiare kuptohet:
a) dhënia, negocimi dhe marrja me huatë, kreditë, garantim kredish dhe çdo sigurim për paratë, duke përfshirë edhe administrimin e huave, kredive a garantim kredish prej dhënësit;
b) transaksionet në lidhje me llogaritë bankare, pagesat, transferimet, borxhet, çeqet dhe instrumentet e negociueshme, përveç mbledhjes së borxhit;
c) transaksionet lidhur me monedhën, bankënotën dhe paranë që janë mjete të ligjshme pagesë, përveç artikujve te përdorur vetëm për koleksione;
ç) transaksionet lidhur me aksionet, kapitalet financiare, obligacionet dhe letra të tjera me vlerë, përveç shërbimeve për mbikqyrje;
d) administrimin e fondeve të investimeve;
dh) transaksionet në lidhje me kontratat për sigurimin e jetës, duke përfshirë risigurimin;
e) transaksionet në lidhje me administrimin e fondeve të pensioneve dhe sigurimet e detyrueshme shëndetësore.
- Nga sa më sipër, kërkojmë:
Prishjen e vendimit nr.1500, date 25.06.2013, te Gjykatës se Apelit Tirane. Rrëzimin e kërkesë padisë.
KOLEGJI ADMINISTRATIV I GJYKATËS SË LARTË
pasi dëgjoi relacionin përkatës të gjyqtarit Andi Çeliku dhe si diskutoi çështjen në tërësi,
Do'stlaringiz bilan baham: |