Нигинахон шермухамедова

 Zaruriyat – bu hodisalar o‗rtasidagi ularning qonuniy o‗zgarishi va 
rivojlanishini belgilovchi barqaror, muhim ichki aloqalar
. 
Zaruriyat 
– mavjud 
birdan-bir imkoniyatning amalga oshishi.
Zaruriyat hodisa, jarayonning mohiyatidan kelib chiqadi va mazkur 
sharoitda muqarrar tarzda yuz beradi. Masalan, har qanday tirik organizmning 
o‗limi muqarrardir, chunki u mazkur organizmning tabiati hamda unda yuz 
beruvchi ichki jarayonlar bilan belgilanadi. Tabiatda tirik organizmlarning modda 
almashinish jarayoni hayvon va o‗simliklarning hayot kechirishini belgilovchi 
zaruriyatdir. 
Zaruriyatning o‗ziga xos belgilaridan biri uning umumiy xarakterga egaligi, 
olamda amal qiluvchi qonunlari bilan bog‗liqlikda, voqelikning barcha sohalarida 
rivojlanishi muayyan izchilligini belgilashligidir. Tabiiy va ijtimoiy hodisalar, 
jarayonlar, o‗z mohiyatiga ko‗ra, zaruriy aloqalar, aloqadorlik tufayli namoyon 
bo‗ladi. Mazkur holatni zaruriyat umumiydan ajralmasdir, degan qarash to‗g‗ri 
ifodalaydi. 
Umumiylikda ifodalanuvchi, umumiylikda mavjud bo‗ladigan zaruriyat 
voqelikning asosiy tomonlari bilan bevosita aloqada bo‗lganligi uchun ham 
tasodifdan farqlanadi. Zaruriyat hodisalarni bir butunlikda, yaxlit tushunishga, 
voqelikka xos aloqalarning ichki qonuniyatlarini ochishga imkon beradi., u 
ayrimlik tarzda ayrim hodisalar orqali namoyon bo‗ladi. Іodisalar o‗rtasidagi 
tashqi, nomuhim munosabatlarni ifodalovchi tasodif esa zaruriyatdan farqli o‗laroq, 
umumiy xarakterga ega emas SHuning uchun ham tasodif zaruriyatga nisbatan 
barqaror bo‗lmay, balki voqealarning o‗tkinchi, ayrim, xususiy, muhim bo‗lmagan 
tomonlarini ifodalaydi.
Zaruriyat narsaning ichki mohiyatidan kelib chiqadi va uning ichki qonunlari, 
strukturasi va tartibi bilan belgilanadi. 
Ma‘lum sharoit mavjud bo‗lgan taqdirda