Shaharlar aholi soniga qarab katta shaharlar (aholisi 100 mingdan ortiq),
yirik
shaharlar (aholisi 250 mingdan ortiq), juda yirik shaharlar (aholisi 500 mingdan
ortiq) va “millioner shaharlar” ga ajratiladi.
Aholi soni 100 ming kishidan ko‘p
bo‘lgan shaharlar (ming kishi hisobida):
Toshkent-2309, Samarqand-501,
Namangan-461, Andijon-394, Nukus-286, Buxoro-271, Farg‘ona-254, Qarshi-247,
Qo‘qon-228, Marg‘ilon-209, Angren-171, Jizzax-160, Chirchiq-145, Urganch-137,
Termiz-136, Navoiy-134, Olmaliq-117.
Yangi urbanistik siyosat tufayli O’zbekistonda birdaniga 966 ta qishloq
aholi
punkitiga shaharcha maqomi berildi.Ularni hozirgi real holatini hisobga olib
“
agroshaharchalar”
deb atash mumkin. 3- jadval malumotlaridan ko’rinib
turibdiki , eng ko’p yangi shaharchalar Farg’ona viloyatida tashkil etilgan-196 ta
Umumiy urbanizatsiya darajasining eng yuqori ko’rsatkichi Namangan
viloyatida- 64.3%. Bu ko’rsatkich Farg’ona va Andijon viloyatlarida ham
o’rtachadan yuqori. Nisbatan urbanizatsiyalashmagan
mintaqalar Xorazm,
Surxondaryo, Samarqand va Buxoro viloyatlari.
Yuqoridagilarga mos ravishda qishloq joylarda mehnat resurslari ham ko‘p va
hatto ular keragidan ham ortiqcha. Ish o‘rinlarining yetishmasligi,
ishsizlik,
mehnat bozorining faol emasligi aholisi zich joylashgan voha va vodiylarda
ijtimoiy muammolarning kelib chiqishiga sabab bo‘ladi.
Aynan shuning uchun
ham Respublikada qishloq xo‘jaligidagi islohotlarni chuqurlashtirishga,
qishloq
sanoati va infrastrukturasini rivojlantirishga katta e’tibor berilmoqda. Ushbu
dolzarb masala davlatning mintaqaviy siyosatida o‘z yechimini topmog‘i lozim.
2009-yil “Qishloq taraqqiyoti va farovonligi “ yili deb e’lon qilinishi munosabati
bilan qishloq joylar ijtimoiy-iqtisodiy muammolariga katta etibor berildi.Ayniqsa
qishloq aholisini elektr energiya , ichimlik suvi hamda tabiiy gaz bilan muntazam
taminlash aholi bandligi masalalarini hal etish “Qishloqlar rivojlanishi”
davlat
dasturida ustuvor vazifalar qilib belgilandi. Joriy malumotlarga qaraganda,
O’zbekistonda 11831 ta qishloq aholi manzilgohlari bor.Qoraqalpog’iston
Respublikasi Buxoro, Qashqadaryo, Samarqand va Farg’ona viloyatlarining har
birida mingdan
ortiq qishloqlar mavjud, ularning eng kam miqdori esa Sirdaryo
viloyatida – 284 ta. Respublikamizda har bir qishloqqa 1300 kishi to’g’ri keladi.
Bu jihatdan Namangan va Andijon viloyatlari oldinda turadi.Hududi qishloq
xo’jaligini rivojlantirish uchun uncha qulay bo’lmagan Qoraqalpog’iston
Respubjikasi hamda Buxoro va Navoiy viloyatlarida
qishloqlar ancha kichik
(o’rtacha 640-700 kishi) milliy va mintaqaviy iqtisodiyotning tarkibiy tuzilishini
shaharlar to’ri va tizimi ham yaqqol ifodalab beradi. Aksariyat hollarda shaharlar
sonining ko’pligi yirik shahar va shahar aglomeratsiyalarining mavjudligi hudud
ijtimoiy iqtisodiy saloxiyatining yuqoriligini ko’rsatadi.
Do'stlaringiz bilan baham: