Наргиза ан о рбо ева гоҳИ

бўшатиб, иккинчисини қўлига олганча ўрнига ўтирди. У 
меҳмонга қараб:
— А ка, узр , аранг етиб келдим . Шу ароқни ким 
чиқарган экан, уйинг куйгур, — деб қўйди ҳазиллашган 
бўлиб Санжар.
Мўмин ака Санжарни меҳмон билан таништирди.
— Жуда яхши, Воҳид ака, дўстим билан бу шартномани 
кўриб чикдик. Таклиф қилган ишингиз ҳам яхшига ўхшайди.
154

---

Л е к и н б а ъ зи т у ш у н м а г а н л а р и м и з н и э н д и ў з и н г и з  
тушунтирасиз-да, — деб иккинчи шишани очиб сувни ича 
бошлади.
— С анжарбек, гапнинг пўст калласи шундай. М ен 
Хитойдан «товар» олиб келиб ўзимизда сотаман. Шу ишни 
бир чиройли қилиб юрувдим. Бундан кейин \а м шундай 
ишимни давом эттиришим мумкин. Лекин баъзи таниш- 
билиш лар шу қилаётган иш ларингни ҳужжат асоси да 
қилгин, деб маслаҳат беришди.
Воҳид ака, шундай чапани, бозор тилида гапирардики, 
худди ҳеч қандай хуж ж атни туш ун м ай д и ган , с а в д о - 
сотикдан бошқа нарсага ақли етмайдиган одамдай тутарди 
ўзини. Гавдасига мос овози ҳатто ташқаридагиларга ҳам 
эшитилаётганди.
— Хўп, яхши, Воҳид ака, биздан нима хизмат, қандай 
ёрдамимиз керак сизга? — деди Санжар.
— Ана шу берган қоғозимга битта печатингизни уриб 
берсангиз бўлди. У ёғини ўзим тўғрилайман. Томожнийда 
тан и ш б о р , с и зн и ф и р м а н ги зга а р зи м а га н тов арн и  
«аформит» қиламиз, холос. Асосий товарни қандай олиб 
келаётган бўлсам, шундай олиб келавераман, шу десангиз, 
сабаби тирикчилик, қаммасини давлатга кўрсатиш шартмас- 
ку. тўғрими? Бозорга битта документ бўлади-да, сизларга 
ҳар ой шу битта арзимаган «печат»ингиз учун ф ой и з