Наргиза ан о рбо ева гоҳИ

дуоларини олсакмикан, дегандим.
— Жуда яхши ўйлабсиз, мснда бир таклиф бор, агар 
мана шу янги битган бозорчам изда сабзавотлар, мева- 
чевалар ярмаркаси ташкил қилиб, арзон нархда сотсак, 
бунга нима дейсиз? Ўша сизнинг рўйхатингиздаги одамларга 
бир қоп-бир қопдан текинга берсак-чи?
Икки дўст кам таъминланган одамларга ҳар доим ёрдам 
бериб туришарди, лекин ярмарка ташкил этиб, меваларни 
арзон нархда сотишни биринчи марта йўлга қўйишаётган 
эди. Калласига келган бу фикрдан Т олибнинг ўзи ҳам 
хурсанд бўлиб кетди.
— Отангга балли, Т о л и б ж о н , бу иш инг жуда зўр 
бўларди. Агар гўшт ҳам бўлганда...
— Гўшт бўлади, ота, уни Санжарга юклаймиз. Ҳа, яна 
битта насия дафтар ҳам тутиб қўйинг, балки ўша куни 
кимнингдир пули бўлмай қолар.
— Яхши, ўғлим, барака топ. Буёғини ўзим зиммамга 
оламан, — деди Қурбон ота. Ярмарка кунини белгилаб, 
Толиб иш хонаси том он йўл олди. Т олиб оф и с олдига 
келганида ҳисобчи Мўмин ака ҳам эндигина келиб, оғзига 
солиб олган носвойни ташлашдан қизғониб, эш ик олдида 
тургандп У Толибни кўриб, югуриб четга ўтди ва носини 
тупуриб, келиб сўрашди.
— Ака, яхш имисиз, шу қуриб кетгур носни чайнаб 
ютиб юборадиган қилиб қўймаган-да, — деди Толиб Мўмин 
акани хижолатпазликдан қутқариб.
— Ш уни айтинг, шу ярамасни, сигаретни ташлайман, 
деб ўзимни алдаб, хуморни босиш учун чекиб турардим, 
энди сигарет ҳам, нос ҳам чекиб юрибман, — деди Мўмин 
ака ўзига ачиниб.
— Ака, хижолат бўлманг, сизга бир ran бор, ичкарига 
кирайлик.
Толиб хонага кириб, графиндаги сувдан пиёлага қуйиб, 
Мўмин акага узатди. Мўмин ака учун бу сув айни муддао