Наргиза ан о рбо ева гоҳИ

кўплигини, ёмонликни одам ўз қўли билан яратишини, 
ҳеч ким ёмон бўлиб дунёга келмаслигини, келажак яхши 
б ў л и ш и н и ю р а к д а н с ў з л а р д и ю , л е к и н ў зи қ а ср д а  
ўтирганини эсидан чиқазиб қ>>йганди.
- Толиб ака! - деди жаҳл билан Ойгул унинг гапини 
б ў л и б , — си з қақиқатан ҳам ш унақа о д а м м и с и з ёки 
ўзингизни шунга ишонтиряпсизми? Ахир гапларингиз бу 
дунё одами ни нг сўзи эмас. Тўғри, яҳши одамлар ҳам бор, 
лекин порахўр, ўғри, каззоб, хиёнаткор, разил, озгина 
бойлик учун ўз севган ёридан, дўстидан кеч и б юрган эркак-
4 6

---

аёллар ҳам бор-ку. Агар си з айтганингиздек бўлса, мана бу 
қамоқхона ва меҳрибонлик уйларининг нима кераги бор 
эди? Озгина яхши яшаш учун ота боладан, фарзанд ота дан 
кечаяпти. Баъзи бир адвокат ва прокурорлар бу ишда юти б 
чиқиб обрў орттираман, деб бегуноҳ одамларни ёлғон-яшиқ 
дал и л -и сботл ар билан гуноҳкорга, гуноҳкорларни эса 
гуноҳсизга чиқаришяпти. Ўзбек оналаримиз дейсиз, сиз ўша 
эъзозлаган аёллар мурғак гўдакларидан тонишяпти. Одамлар 
б и р -б и р л а р и н и , ҳатто ўз яқинларини қулликка соти б 
юборишяпти-ку. Толиб ака, кўзингизни очинг, сиз ерда 
яшаяпсиз, бу си з айтган сайёра эмас.
Бу сўзларни эш итиб Толибнинг ранги оқариб кетганди. 
Толибга Ойгулнинг сўзлари жуда қаттиқ таъсир қилганди. 
Ойгул бу гапларни гапирганига озгина хижолат бўлди. 
Лекин Ой 
17
л гапириб тўғри қилдим, деб ўйларди. Ҳар ҳолда 
Толибга ҳаётга бошқа томондан ҳам қарашни ўргатаманку, 
деб ўзига-ўзи таскин бсрди.
— Толиб ака, сизга нима бўлди? С изни хафа қилиб 
қўйдимми?