Наргиза ан о рбо ева гоҳИ

кетдики. ҳужжатлар ёдидан чиқиб қолди. Наҳотки, бундай 
яшаш билан узоққа бориб бўлмаслигини билмаса...
— Дўстим, аранг ўзимни тутиб турдим, энди айтарсан 
нима қилмоқчилигингнн, ахир ёрилиб кетаман, энди яна 
учраш иб қолсам ан и қ тумш угига туш ирам ан, — деди 
Санжар столга муштлаб.
Эшик очилиб Мўмин ака кириб келди.
— Ҳаммаси яхши, иккита машинадагисини туширдик, 
моллар сифатли экан. Бу калошлар харидоргир, Х удо 
хохдаса, тез сотилиб кетади, — деб эрталаб чой олиб кирган 
чойнагини қўлига олди.
— Ана шу чойнакдан бош қа чойнакдаги чой сизга
232

---

ёқмайдими дейман, бир озча бўлса бировга иш онмайсиз- 
да, — деди Толиб кулимсираб.
— Э.. Толибжон бу чойнак менга қадрли, бунда менинг 
хотираларим бор. Бунда отам чой ичардилар, у кишидан 
эсдал и к . Бундан иккита, би р и н и даладаги ш ийпонда 
сак^зардилар, бу ўша даладагиси. Бири эса уйимизда турарди. 
Л е к и н , уй даги ч о й н а к л а р и д а н чой и ч и б , « б а р и б и р  
шийпондаги чойнакнинг чойи бошқача-да» деб қўярдилар. 
Аммо иккаласи ҳам бир хил чойнак эди. Ўшанда мен нима 
фарқи бор экан, деб ўйлардим. Ҳ озир биляпман фарқини. 
Уйдаги чойнагимдан, оиламгилар чой ичишмайди. Уларнинг 
чойнаклари бошқа. Бу срдаги чойнакдан бўлса, кўпчилик 
чой ичади. Ҳаммалари чой ичиб, «раҳмат» дейиш ади. Мен 
Толибжон, чойнакни ёки ичидаги чойни қизғанмайман, 
менга аталган раҳматни қизғанаман. Дадам сувчи бўлганлар, 
кейин шийпонда қоровул бўлдилар. Улар келган одамларга 
шу чойнакдан чой қуйиб бериб раҳмат олганликлари учун 
ҳам бу чойнакнинг чойи бошқача, дер эканлар. Мен ҳам