Наргиза ан о рбо ева гоҳИ

Т о л и б г а а й т и б б е р м а г а н и г а ҳам ш укр қ и л а р д и . У 
ўринбосарига тайёрлаб берган қалбаки ҳужжатларни олиб, 
«Икки дўст» фирмасига Тошкентдан кела солиб йўл олди. 
Бу ҳужжатларда унинг имзоси й ў ^ и г и учун хотиржам эди.
— Салом дўстлар, мумкинми? — деб кутилмаганда 
хонага кириб келди Исроил. У Толиб ва Санжар билан қучоқ
231

---

очи б кўришиб, қўлидаги қоғозларни стол га ташлаб креслога 
утирди.
— Мана дўстларим, орамизда бирор тушунмовчилик 
бўлмаслиги учун ўз кўзинглар билан кўринглар, деб олиб 
келдим. Санжарбек хафа бўлманг, си зн и н г ўрнингизда 
бошқа инсон бўлганда ҳам шундай қилинарди. Чунки юк 
сизни фирмангизга келяпти. Бизнинг бўлимга телефон 
орқали хабар бўлган, яъни ўша юкда наркотик б ор , 
дейишган. Афсуски менинг ўша куни йўқлигим билинибди. 
Ў р и н босар и м учун мен кечирим сўр ай м ан , к ечиринг 
Санжарбек, — деди Исроил ба^зайнб Санжарга қараб.
— Яхши ҳам унда наркотик йўқлиги, агар бўлганда, 
сизни астойдил терлашингизга тўғри келарди, дўстимиз 
Санжарни олиб чиқиш учун, тўғрими? Ахир би з дўстмиз- 
ку, — деди Толиб киноя билан.
— Дўстлар, мен шу ишда эканман, ўша нарса бўлган 
такдирда ҳам, сизлар учун бу ишнинг ҳидини чиқармас 
эдим , хотиржам бўлинглар, — деб мақтаниб қўйди Исроил.
Икки дўст ҳеч нарса бўлмагандай Исроилни кузатиб 
қўйиш ди. И сроил бўлса ёлгоним иш берди деб ўйлаб, 
хурсанд бўлиб ишига қайтди. Толиб Исроилнинг ёдидан 
чиқиб, қолиб кетган ҳужжатларини бир кўздан кечириб, 
сейфга солчб қўйди. У Санжарга кулиб қараб:
— Исроил шундай, ўзининг ёлгонига ўзи ҳам ишониб