Наргиза ан о рбо ева гоҳИ

жойга меҳмонга бор и ш и м и з керак эд и , озр оқ кеч ҳа.м 
қолдик, — деди Тўлқин ака ўрнидан туриб.
— Ака, узр, озгина кетмайдими мана б ундан, — деди 
Толиб қўлидаги шишани стол устига қўйиб.
— Йўқ, ука, мен рулдаман, кейин буни ичиш ингиз 
шартмас, Толибжон! - деб эш ик томон юра бошлади.
Тўлқин акага раҳмат айтиб Толиб уни машинасигача 
кузатиб қўйди. Хонага кирганида телефони жиринглаб
ҚОЛДИ.
— Алло, эшитаман.
— Салом Т олибж он, мен Исроилман. Узр, гаплаша 
олмадим сиз қўнғироқ қилганингизда. Ёнимда нозик одам 
бор эди. Нима ran. мол келди ми? Мен ҳозир Тошкентдаман. 
Бир қариндошимиз ўтиб қолгандилар, кечқурун келгандим, 
— у ҳеч нарсадан хабари йўкдай гапирарди.
— Д ў с т и м , б езо в т а б ў л м а н г, б ем а л о л м ар ак ан и  
ўтказинг, ҳам м аси яхш и, ишлар ж о й и д а , ҳам м асини 
ўзимиз ўрнига қўя.миз, хайр, — деб гўшакни қўйди Толиб.
223

---

Телефон кетма-кет жиринглай бошлади, у Исроил эди.
Толиб Мумин акани чақириб:
— Ака, лимон олиб юрадиган одатингиз бор эдими? — 
деди. Мумин ака ҳозир деб чиқиб кетди. У Ойгулга қунғироқ 
қилиб, кеч қу рун га ош қилиб тури ш и ни илтимос қилиб, 
Санжар билан бирга албатта, боришларини айтди.
Эшик очилиб Мумин ака лимон кутариб кириб келди.
— Ака, сиз ҳам ичасизми?
— Олдин олиб турарди к, буни яхши биласиз-ку, лекин 
ҳозир олмай қўйдим, Толибжон, — деди лимонни тарелка га 
кесар экан.
— Мумин ака узр, ишхонада ичиш одатимиз йўқ эди.
— Ҳечқиси йўқ, Толибжон, тушуниб турибман, — деб 
Мўмин ака уни ёлғиз қолдириб хонадан чиқиб кетди
Т о л и б ў з и н и - ў з и к о й и р д и . В и ж д о н и қ и й н а л и б