Наргиза ан о рбо ева гоҳИ

ўзбскча кўйлак, қирғизча нимчасини кийиб, ўзи билиб 
ишини қилиб юрарди. Бу қирғиз а лини бир кўришда қайси 
миллатга мансуб эканини ажратиС бўлмасди. Узбек тили ни 
баъзи «замонавий» ўзбек қизлари iaii яхши гапирарди.
Э р -хоти н ўзл ари н и н г ўтовларига кириб кетиш ди. 
Санжар ҳам ўзига солинган овқатини кўтариб Маҳкам ака 
билан ўтовларига киришди.
- Маҳкам ака, си злар билан шунча бирга яш аб, 
келинингизга энди аҳамият берибман, — деди Санжар бир 
нарса сўрамоқчидск бўлиб.
- Ҳа, ука, унинг миллати қирғиз, ўғлим билан яшай
118

---

бошлаганимда, унга келин қилиш гам и тушди менга. Чунки 
у умрбод си з билан шу ерда яшайман, деб туриб олди. 
Шаҳарга фақат онамни кўргани ва синглимдан хабар олгани 
бораман, деди. Мен ҳам унинг раъйини қайтармадим. Мана 
шу а д и р л и к н и н г у то м о н и Қ и р ғи зи ст о н га қ ар ай ди . 
Келинимнинг дадаси ҳам менга ўхшаган фермер, улар ҳам 
шу яқин-атрофга езда чодир тикишарди. Худо .\еч кимни 
тоқяратмайди. Улар ўзлари топиш иб, гаплашиб юриб, бир- 
бирига кўнгил қўйишди. Қирғиз қудам ҳам тушунган одам 
экан, келишиб тўй қилдик: бир кун у томонда, эртасига 
бу томонда ош бердик. Туй куни кўпкари ташкил қилдик. 
Ўзбегу қирғизлар маза қилиб яйрадик. Мана, энди набира 
кутаяпман. Уларнинг бирор марта тортишганини кўрмадим. 
Бугун нимагадир ran қопим очилиб қолиб, кўп гапирдим. 
Ишқилиб, зериктириб қўймадимми?
— Нега энди, сизга ҳавасим келади, Маҳкам ака. Сизга 
яхшилик қилган одам адашмаган экан. Сиздан бошқаси 
бўлса, бошқача йўл тутиши мумкин эди. Мен ёш бўлсам 
ҳам номард одамларнинг кўпини кўрдим. С изнинг ҳам