Наргиза ан о рбо ева гоҳИ

бошладим. Иложи борича сени ўзимдан совхтишга харакат 
қилдим. Билмадим, буни уддаладимми, йўқми?
Лекин сен менга бўлган мехринг ва мухаббатинг билан 
ҳаммасини енгдинг. Бунинг учун сенга бош эгаман ва 
Хамиша севиб қоламан.
Ҳ ар б и р а қ л л и -о д о б л и , д и ё н а т л и аёл қи л ади ган 
мехрибончиликни ўз эринг учун, оиламиз учун қилдинг. 
Бунинг учун сендан умрбод миннатдорман. Азизим, сенинг
13

---

пешонангга бевалик ёзилган бўлса, қўл им издан ҳеч нарса 
келмайди, бу такдир. Сен \е ч қачон тушкунликка тушма. 
Сендан илтимосим шуки, ўзингни қўлга ол. Сен эн ди  
мендан ёдгор бўлиб қолган фарзандимизни ўйла. У мендан 
сенга омонат, яхши кунлар келаяпти. Унинг келажакда 
ко мил и н со н , халқ манфаати учун яш аб-иш лайдиган, 
ўзбек миллий урф-одатларимизни қадрлайдиган, инсофли, 
диёнатли, мард, м еҳрибон, йиқилганни суяб қўядиган 
ўзбек йигити бўлишини хохлайман. Ишонаманки, шундай 
тарбия қилиш қўлингдан келади.
Азизим, бу кассета сендан яширган яккаю ягона сирим 
эди. Дўстимга, агар М еҳрихоним тушкун аҳволга тушиб 
қолсагина олиб бориб бер, деганман. Лекин шуни Худодан 
с ў р а й м а н к и , м ен т а н и г а н М е ҳ р и х о н ҳ еч қ а ч о н  
тушкунликка тушмайди.
Охиратда ёруг юз билан кўришгунча, Алвидо!
Тасмаю тасвир тугаб, экран оқариб қолди. М еҳрихон 
бу кассетани туни билан қайта-қайта кўриб, йиғлаб чикди. 
Ўша куни у ён и да ўғли Т ол и бж он н и росм ан а кўрди. 
Толибжон отаси ўтирадиган креслода кўзи тўла ёш билан 
ухлаб қол ганди.
— Ҳа, менинг Турсунбойим ўлмаган, у ҳамиша мен 
билан, у менинг юрагимда, қалбимда.