Namazın Adabı Merhum İmam Humeyni (r a)

Dördüncü Bölüm

Mirac namazında olduğu gibi kendinden geçme ve sa’k secdesi, Hakk’ın azamet nurlarını müşahade etme neticesindedir. Kul kendinden geçip mahv ve sa’k haletine ulaşınca, ezeli inayete mazhar olur ve kendisine gaybî ilhamlar ilham edilir. Secdenin zikri ve tekrarı da sahv ve kendine gelme halinin ortaya çıkışı içindir.

O halde insan kendine gelince, kalbinde Hakk’ın nurunu müşahade iştiyakının ateşi alevlenir ve secdeden başını kaldırır ve kendinden enaniyetten bir kalıntı görürse, elinin işaretiyle onu reddeder ve böylece ikinci defa azamet nuru ona tecelli eder, enaniyetinin kalıntılarını yakar ve fenadan fani olur. Tekbir getirince de mutlak tümel mahv ve hakiki tam sa’k haleti onun için hasıl olur. Dolayısıyla zikirlerin ilhamı yoluyla, gaybî yardım onu bu makamda kalıcı kılar ve velayet makamının sahvı ve her türlü örtünmeden ve yaratışsal süslerden münezzeh olan bu makamdaki sahv haleti, onun için ortaya çıkar. Kesretin hükümlerinden olan teşehhüd ve selam hali de bu mahvdan sonraki sahv da hasıl olur. Buraya kadar insani seyir dairesinin tümü tekmil oldu ve tamamlandı.