N iz o m iy n o m id a g I to sh k en t davlat ped a g o g ik a universiteti mamasoli jumaboyev

Ona-javdar boshoq tuta boshladi,—
deb yozganlarini o'qir ekanmiz, bu til haqiqiy jonli xalq tili ekanini ko'ramiz.
Bu o'rinda dehqonning zoriqib kutilgan boshoqlarga bo'lgan sevgisini va hatto,

---

mehrini aks ettiruvchi masalan, ikki so‘z: onajavdar qanday yaxshii keltirilgan!
Dehqon bu boshoqlami o'zining bir parcha yerida qunt bilan mehnat qilib
o'stiigan-da!
Nekrasov poeziyasida bunday yorqin, ravon va sof xalq iboralari juda
ko‘p. U javdar boshoqlari haqida shunday deydi:
Boshoqlar to'lishgan payt,
Zar ustinday sipsilliq,
Boshlarida oltin toj.
Hoziigina yerdan sug'irib olingan lavlagi haqida esa:
Poymapoy qizil etik
Yotganday egatlarda,—
deydi. Bir to'p sho'x bulut bilan qurshab olingan bahor quyoshi haqida
Nekrasov shunday deb yozadi:
Bahor chog'i, kichik nevaralar kabi,
Lola yuz quyoshbobo bilan о “ynar bulutlar.
Bu o'xshatishlaming ba’zilarini u xalq topishmoqlari, maqollari va
ertaklaridan olgan. Zabardast, bahodir, afsungar Ayoz hukmdoming ajoyib
obrazini ham u ertaklardan topgan:
Daraxtdan daraxtga tashlaydi qadam,
Yaxlagan qo'llardan qarsillab о ‘tar,
Ham yorqin oftob tovlanar biram,
Pahmoq soqolida yarqirab ketar...
Nekrasov ayniqsa, samimiy, cho'ziq, xushohang, mayin rus xalq
qo'shiqlarini juda yoqtirardi. Bu qo'shiqlami rus xalqi ko'p asrlar davomida
yaratgan. Nekrasov yoshlik chog'laridan boshlab xalqning bu qo'shiqlami
qanday kuylashini tingladi va o'zi ham shunday go'zal qo'shiqlar yaratishni
o'igandi. «Soldat qo'shig'i», «Hovli qarolining qo'shig'i», «Notavon qashshoq