Mundarija kirish I bob. Iqbol Mirzo o’zbek she’riyatining zabardast vakili

Alamim, hasadim, ginam tufayli,
Ehtimol ustingdan kulmoqchi edim.
Sog‘insang, o‘rtansang, yig‘lasang mayli,
Men sening yodingda qolmoqchi edim.

Shoirning ‘’ So’roq’’ ham she’rida metaforalik mavjud.

Qoshlaring kamon deymi,
Yuragim nishon deymi,
Kipriging paykon deymi,
Jigar-bag‘rim qon deymi,
Ko‘zlaring cho‘lpon deymi,
Ko‘zlarim giryon deymi,
Munis, mehribon deymi,
Rostimni yolg‘on deymi?
Bunchalar
Ohu qarashlimi, jodu qarashli,
Libosi yarashli, nozi yarashli,
Buncha yaxshi bo‘lding, bunchalar yaxshi!
Bunchalar sevdirding meni, bunchalar?
Bu misralarda ohu qarashli, jodu qarashli metaforasi ko‘chma ma’noda go‘zal nigoh boqish ma’nosida qo‘llanilgan. Ushbu metafora inson qalbidagi atash imkoni bo‘lmagan holatlarni tasvirlab ko‘rsatish, shoir uchun his-tuyg‘uni ifodalash, she’rxon uchun esa qayta his qilib ko‘rishga imkon yaratgan.
Poetik metafora – obraz, u lisoniy metafora kabi atashga emas, ifodalashga qaratilgandir. Zero, poetik metafora so‘z yoki so‘zlardan tarkib topuvchi matn bo‘lgani holda, unda ifoda so‘z (yoki so‘z birikmasi, gap, matn) vositasida emas, balki uning yordamida yaratilgan obraz orqali amalga oshadi.
Shoirning quyidagi “Bu muqaddas Vatanda azizdir inson” sheʼrida buning yorqin asosini kuzatamiz:
 
Vatan kengdir elning bagʻri keng uchun,
Yurtboshining mehri quyoshga teng uchun.
Bu imkon, bu zamon senu men uchun,
Bu muqaddas Vatanda azizdir inson.
Bu oʻrinda lirik kechinma sheʼrning barcha komponentlariga sezilarli taʼsir koʻrsatgan. Shoirning shaxsiy tuygʻusi – obyektivlashgan kechinmaga evrilgan. Vatanning kengligiyu azizligini, har bir goʻshasining maftunkorligidan, unda yashovchi har bir insonning orzulari – begʻuborligini, qalbida ishonch va gʻurur borligidan soʻz ochadi shoirning lirik qahramoni.