Muallifdan

АМИР ТЕМУР

Самарқандда қолди Бибихон, Йўллар қараб толди Бибихон. Ўзбек — сени ўзбек қилгунча,

Қирқ йил отдан тушмади султон.
Шоҳ дейилса оғиз бўшалар, Канизаклар қўша-қўшалар. Ватан пойин қучди кечалар, Ёр белидан қучмади султон.

Мақтов — манзил маломатларга, Шоҳни риё етаклар жарга.

Қайрилмади хушомадларга, Ёлғонларга учмади султон.

Гарчи имо қилса — қилмайин, Ўттиз ўлка жиловда, тайин.

Бир қултум ҳам манманлик майин Татимади, ичмади султон.

Самарқандда қолди Бибихон, Йўллар қараб толди Бибихон. Ўзбек — сени ўзбек қилгунча, Қанча дарё кечмади султон.

БОБУР НИДОСИ

Тоқатим толди оқибат, Тахтни ёв олди оқибат. Ўз юртим қолди оқибат,

Афғон кетдим дарё кечиб.

Омад келар-кетар экан,

Жон дўстинг ҳам сотар экан. Ортингдан тош отар экан, Ҳайрон кетдим дарё кечиб.

Икки кўзим элимдадир,

Чўғдек сўзим тилимдадир. Дилим ёниб, дилимда бир Армон, кетдим дарё кечиб.

Юртдан айро адоғ кўнглим, Ғуборига муштоқ кўнглим.

Йиғлаб бу кун бу шоҳ кўнглим Вайрон, кетдим дарё кечиб.

Боғишамол сайр энди — Қилғай чиқиб ғайр энди. Бобуринг йўқ, хайр энди, Анжон, кетдим дарё кечиб.

АЛВИДО

Алвидо, ёв олган ул, Анжонга энди алвидо.

Шоҳ отам қурган қадим Қўрғонга энди алвидо...

Биз кетармиз айрилиб, Боқолмайин бир қайрилиб. Бизни эслар ҳар кўнгил, Ҳар жонга энди алвидо.

Беҳимоят, бексиз эл,

Ўз юртида ҳам эрксиз эл. Кўксида кўз ёшлари Маржонга энди алвидо.

Боғимиз бўдди хазон, Пойига тўлди хазон.

Боғшамолда бағри қон Боғбонга энди алвидо...

Бизни эл мағлуб демас, Жангаро кўз ёш эмас. Қонимиз томган ўшал Майдонга энди алвидо.

Алвидо Бобур сўзим, Анжонга энди алвидо.

Шоҳ отамдан қолган ул, Қўрғонга энди алвидо.