Muallif: Fazliddin O‘taganov

alliteratsiya
(
tavze
) bo‘lib, bunda she’rda, jumlada, bandda va qisman nasriy asarlarda ham bir 
xil tovushlar takrorlanadi.
 
Misol: 
Qaro qoshing, qalam qoshing,
Qiyiq qayrilma qoshing, qiz.
Qilur qatlimga qasd, qayrab
Qilich qotil qaroshing, qiz... 
(Erkin Vohidov) 
Epifora-
Bunda she’r misralari oxirida tovush, so‘z va iboralar takrorlanib keladi.
Kulgan boshqalardir, yig‘lagan 
menman,
 
0‘ynagan boshqalar, ingragan 
menman. (Cho‘lpon)
 
Harf san’ati
-(Kitobat) 
-
badiiy tasvirda arab alifbosidagi harflardan foydalanish sana᾽tidir. 
Nigoro, bori g‘am birla faqiri notavon aylab, 
«Alif
»dek qomatimni 
«lom-alif»
 yanglig' duto qilding. 
(Huvaydo) 
Husni ta’lil― 
(ar.«chiroyli dalillash»)
adabiy asarlarda tasvirlanayotgan biror hodisaga shoirona biror sabab 
ko'rsatish, she’rda biror voqeani unga daxli bo‘lmagan boshqa hodisa bilan izohlashdir. Uning asosida 
muayyan bir hodisani real - hayotiy mantiq bilan emas, balki shoirona xayol - badiiy mantiq bilan 
«isbotlash» yotadi. 
Garchi shuncha mag‘rur tursa ham//Piyolaga egilar choynak. 
Shunday ekan, manmanlik nechun//Kibr-u havo nimaga kerak? (E. Vohidov) 
Nozuklik ichra belicha yo‘q tori gisuyi//0‘z haddini bilib belidin o‘lturur quy 
 

---

24 
Istiora-
Badiiy asarlarda so‘zni o‘z ma’nosidan boshqa bir ma’noda, ya’ni majoziy ma’noda qo'llash san’ati 
istiora(tag ma᾽no,metafora)dir. Bu san’at so‘z ma’nolari ko'chishining bir turi bo‘lib, u narsa va hodisalar 
o‘rtasidagi o‘xshashlikka asoslanadi. Shu jihatdan istiora tashbeh (o'xshatish) san’atiga yaqin turadi. 
«Istiora» 
arabcha so‘z bo‘lib, 
«biron narsani omonatga (vaqtincha) olmoq», “Qarzga olish”
degan 
ma’nolarni ifodalaydi.