Milliy 9 (2015-y). p65

«Ta’limni tarbiyadan, tarbiyani esa ta’limdan ajratib bo‘l-
maydi – bu sharqona qarash, sharqona hayot falsafasi»
1
.
Xo‘sh, nima uchun bu qarash va falsafa ko‘proq Sharqqa xos
ekaniga urg‘u bårilyapti? Gap shundaki, biz mansub bo‘lgan Sharq
xalqlari maktabga, umuman, ta’lim muassasasiga bolaga faqat
ta’lim båruvchi, ilm-u hunar o‘rgatuvchi maskan dåb emas, balki
inson shaxsini tarbiyalovchi, uni har tomonlama barkamol etib
shakllantiruvchi qutlug‘ dargoh dåb ham qaragan. Chunki aqlli,
bilimli bo‘lish insonning bir ziynati hisoblansa, mana shu bilim
va aqlni ezgulik yo‘lida ishlatish, eng muhimi – odob-axloqni,
måhr-oqibatni, insoniylikni hayotiy e’tiqod dåb bilish kishining
ma’naviy ko‘rki sanaladi.
Agar ko‘pchilik G‘arb mamlakatlarining ta’lim tizimiga razm
solsak, ularda bolani muayyan bilimga, fan sohasiga oshno qilish,
shu soha bo‘yicha tobora chuqurlashish masalasiga ko‘proq e’tibor
qaratilishiga guvoh bo‘lamiz. Ulardagi o‘quvchilar o‘z o‘qituv-
chisiga ustoz, har jabhada ibrat namunasi, hurmat va ixlosga loyiq
muallim sifatida emas, balki u yoki bu fanning mutaxassisi, o‘sha
fanlar bo‘yicha bilim va ko‘nikmalarni dars shaklida yåtkazib bårishi
lozim bo‘lgan kasb egasi sifatida munosabatda bo‘lishadi. Darsini
o‘tib tugatgan o‘qituvchi ham bolaning odob-axloqi, dunyoqarashi,
ma’naviy-ruhiy ehtiyojlari bilan deyarli qiziqmaydi, bu narsalarga
o‘zini mas’ul, dåb his qilmaydi.