Mikrobiologiya

donor hujayradan retsiðiyent hujayraga o‘tadi.
Donor bakteriya F + (erkak), retsiðiyent F  — (ayol) deb belgi-
lanadi. F + va  F— hujayralar bir-biriga yaqinlashadi, ular orasida
sitoplazmatik ko‘prikcha hosil bo‘ladi. Ko‘prikning hosil bo‘lishi F omil
(ingl.  fertility  —  serpushtlik)  yordamida  nazorat  qilinadi.  Bu  omil
jinsiy  tukchalar  (sex—pili)  hosil  bo‘lishiga  javob  beruvchi  genlarni
saqlaydi. Donor vazifasini faqat F omilini saqlovchi hujayralargina
bajarishi mumkin. Retsiðiyent hujayralar bunday omildan mahrum.
Hujayralar chatishganda F omil donor hujayradan retsiðiyentga o‘tadi.
Retsiðiyent F omilni qabul qilgach, o‘zi donor (F+) bo‘lib keladi.

90
Konyugatsiya  jarayonini mexanik usulda — qaynatish yordamida
uzish mumkin. Bunday hollarda retsiðiyent o‘zidagi DNK ma’lumot-
larni to‘liq ololmaydi. Genetik ma’lumotlarning konyugatsiya usulida
uzatilishi enterobakteriyalarda yaxshi o‘rganilgan. Konyugatsiya jarayoni
boshqa  rekombinatsiya  turlari  singari  bir  turdagi  bakteriyalar  ora-
sidagina emas, balki turli xil bakteriyalar orasida ham borishi mumkin.
Bunday  hollarga  rekombinatsiya  turlari  orasidagi  rekombinatsiya
deyiladi.
Plazmidalar
Plazmidalar — bu bakteriya hujayrasining uncha katta bo‘lmagan
xromosomadan  tashqaridagi  DNK  molekulasi.  Ular  sitoplazmada
joylashgan  va  doira  tuzilishiga  ega.  Plazmidalar  bir  qancha  genlar
saqlaydi, ular DNK hujayrasida uchraydigan genlarga qaramasdan
mustaqil ravishda uchraydi.
Plazmidalarning asosiy belgilaridan biri mustaqil ravishda genlarning
yangilanishiga xizmat qilishidir. Ular bir hujayradan boshqa hujayraga
o‘tishi  va  tashqi  muhitdan  o‘zlariga  yangi  genlarni  qabul  qilishi
mumkin.
Profaglar — lizogen hujayralarda nasldan naslga uzatiladi va qator
o‘zgarishlarni  keltirib  chiqaradi,  masalan,  toksin  hosil  qilish  xos-
sasi.
F — omil alohida joylashgan va konyugatsiya jarayonida ishtirok
etadi.
R — omil hujayraga dorivor mahsulotlarga chidamlilikni oshirishni
uzatadi  (R — omilni  birinchi  bo‘lib  ichak  tayoqchasida,  so‘ng
shigellalarda ajratib olingan). Òekshirishlar shuni ko‘rsatadiki, R —
omillar hujayradan ajralib chiqishi mumkin, bu plazmidalarga xosdir.
R — omil turigina turlar orasidagi va plazmidalarga xosdir. R — omil
turigina turlar orasidagi va hatto avlodlar orasida transmissiv xossaga
ega, bu atiðik shtammlarga tashxis qo‘yishda qiyinchiliklar tug‘dirishi
mumkin.
Bakteriotsinogen  omillar  (col  —  omil),  birinchi  bo‘lib  ichak
tayoqchasida  (E.coli)  aniqlandi,  shuning  uchun  u  kolotsin  deb
nomlandi.  Keyinchalik  boshqa  bakteriyalarda  vabo  vibrioni  —
vibriotsinlar, stafilokokklarda — stafilotsinlar va boshqalarda aniqlandi.
Col omil — bu plazmidaning kichik alohidaligidir. U oqsil mod-
dalar sintezini buzadi. Qondosh yoki shu turdagi bakteriyalar o‘limiga
sabab bo‘ladi. Bakteriotsinlar o‘ziga mos hujayra yuzasiga yopishadi va
metabolizmni buzadi, bu hujayrani nobud qiladi.

91
O‘zgaruvchanlikning  amaliyotdagi  ahamiyati
Paster sun’iy ravishda qutirish, kuydirgi qo‘zg‘atuvchilarida qay-
tarib bo‘lmaydigan o‘zgarishlarning oldini oladigan va bu kasalliklardan
himoya qiladigan vaksinalar yaratdi. Keyinchalik mikroorganizmlarning
genetikasi va o‘zgaruvchanlikni o‘rganish natijasida, vaksina tayyorlash
uchun qo‘llaniladigan ko‘p miqdorda bakteriya va virus shtammlari
olish imkoni yaratildi.
Mikroorganizmlar genetikasini o‘rganish natijalari, yuqori orga-
nizmlarning irsiyatini aniqlashda muvaffaqiyatli qo‘llaniladi.
Genetikaning yangi bo‘limi — gen injenerligi katta ilmiy va amaliy
ahamiyatga ega. Gen injenerligi usuli genlarning tuzilishini o‘zgartirish
va bakteriya xromosomasiga muhim hamda kerakli moddalar sinteziga
javobgar boshqa organizmlar genini kiritishga imkon yaratadi. Hozirgi
vaqtda  bu  usulda  insulin,  interferon  va  boshqa  tibbiy  preparatlar
olinmoqda. Mutagen omillar va seleksiyani qo‘llashda mutant pro-
dutsent 100—1000 marta  faol antibiotikdan olinmoqda.
1. Irsiyat nima?
2. Gen regulatorlarining roli qanday?
3. Dissotsiatsiya nima va siz qanday dissotsiatsiya  shaklini bilasiz?
4. Modifikatsion  o‘zgaruvchanlik  nima,  ularni  qanday  xossalari
mavjud?
5. Mutatsion o‘zgaruvchanlik nima va ular qanday shakllarda namoyon
bo‘ladi?
6. Plazmidalar  nima?
7. O‘zgaruvchanlikning tibbiyot amaliyotida ahamiyati.
10-bob. 
INFEKSIYA  HAQIDA  TA’LIMOT
Infeksiya  yoki  infeksion  jarayon  (lotin. infectjo —  yuqtiraman,
ifloslantiraman)  kasallik  tug‘diruvchi  mikroorganizmlarning  kirishi
va bo‘linib ko‘payishidan hosil bo‘ladigan hamda rivojlanadigan belgilar
yig‘indisidir.
Infeksiyaning namoyon bo‘lishi turlicha, bu mikroorganizmlar
xossasiga, mikroorganizmlar holatiga va o‘rab turgan sharoitiga bog‘liq.
Infeksion jarayonning oxiri, ya’ni namoyon bo‘ladigan darajasi infek-
sion kasallik hisoblanadi.
?
Nazorat  uchun  savollar

92
Infeksion kasalliklar avvaldan ma’lum. Juda qadim o‘tmishdan bu
kasalliklarning  kelib  chiqish  sabablari  to‘g‘risida  to‘liq  tasavvurga  ega
bo‘lishmagan va buni Olloh tomonidan berilgan jazo, deb hisoblashgan.
Lekin Giðpokrat, XVI asrda D. Frakastoro va boshqalar yuqumli kasal-
liklar bemordan sog‘ odamga o‘tadigan maxluqqa bog‘liqdir, deydilar.
XIX asr o‘rtalarida L. Paster, R. Kox, I.I. Mechnikov, D.I. Iva-
novskiy va boshqa olimlar infeksion kasallikning qo‘zg‘atuvchisi bo‘lib,
mikroorganizmlar  hisoblanishini  isbotlab  berishdi.  Odamning  har
qanday infeksion kasalligiga muayyan turdagi mikroorganizmlar sabab
bo‘lishi haqidagi masala uzil-kesil hal etildi.
Infeksion kasalliklar quyidagi xossalari bilan tavsiflanadi:
1. Infeksion kasalliklar mikroorganizmlar ta’sirida yuzaga keladi.
2. Bemordan sog‘ odamga yuqadi.
3. Aholi orasida keng tarqalib sporadik, epidemiya, endemiya va
pandemiyalarni keltirib chiqaradi.
4. Infeksion kasalliklar ma’lum davrlarda, yashirin (inkubatsion),
darak  beruvchi  simptomlar  (prodromal),  kasallikning  asosiy  klinik
belgilari namoyon bo‘ladigan davri.
5. Kasallikdan  so‘ng  immunitet  yuzaga  keladi  (butun  umrga
mustahkam,  kuchsiz).
Kasallik keltirib chiqaruvchi patogen mikroorganizmlar quyidagi
xossalari bilan tavsiflanadi:
1. Patogenlik xossasi.
2. Virulentlik xossasi.
3. Spetsifiklik xossasi.
4. Òoksigenlik xossalari.
Patogen  mikroorganizmlar  ta’rifi
Mikroorganizmlarning makroorganizmlarda patologik  jarayonni,
ya’ni kasallikni keltirib chiqarish xususiyatiga patogenlik deyiladi (lotin.
pathos — uqubat,  genos — tug‘ilish).  Bu  xususiyati  bo‘lgan  mikro-
organizmlarni patogen  mikroorganizmlar deyiladi. Patogenlik bu genga
shartlab qo‘yilgan tur xususiyatdir.
Ko‘pgina patogen mikroorganizmlar spetsifiklik xossasiga ega, ya’ni
shu turdagi mikroorganizmlar o‘ziga xos kasalliklarni keltirib chiqa-
radi, masalan, vaboni — vabo vibrioni, so‘zakni — gonokokk va b.
Bir turga kiruvchi u yoki bu shtammlar turli xil patologik ta’sir
etishi mumkin. Patogenlik ta’sirining o‘lchov birligi virulentlik deyiladi.
Virulentlik  mikroorganizmlarning  barcha  xossalari  o‘zgarishi
mumkin.  Bu  o‘zgarishlar  fenotiðik  xarakterga  ega  bo‘lib,  hujayra

93
genining buzilishi natijasi hisoblanadi, bunda ular nasldan naslga o‘tadi.
Virulentlikning  susayishini  yuzaga  keltiruvchi  fenotiðik  o‘zgarishlar,
mikroorganizmlar noqulay sharoitga tushganida, masalan, ularga turli
xil fizikaviy va kimyoviy omillar ta’sir etganda hosil bo‘ladi. Bu o‘zga-
rishlar mikroorganizmlar qulay sharoitga tushganda qayta tiklanadi,
virulentlik yana ortadi. Virulentlikning barqaror pasayishi uzoq vaqt
turli xil moddalar ta’sir etganda yuzaga kelishi mumkin. Kalmet va
Geren sil bakteriyalaridan tirik vaksina BSJni oldi. Olimlar 13 yil kulturani
buqa o‘t suyuqligi qo‘shilgan oziqa muhitga ekdilar. Bunda safroga yuqori
chidamli avirulent bakteriya hujayrasi  seleksiyada (tanlash) katta o‘rin
egalladi. Boshlang‘ich kulturalarda ular miqdori ko‘p emas (ularning
populatsiyadagi  xossalari  ko‘rinmadi). Mikroorganizmlarga  sezgir
hayvonlarda passajlash orqali virulentlikni oshirish mumkin bo‘ldi. Bunda
seleksiyada virulentlikning asosiy populatsiyasi alohida o‘rin tutadi.
Mikroorganizmlarning virulentligi ularning adgeziyaga (yopishish),
kolonizatsiya (ko‘payish), invaziya (to‘qimalarga mikroorganizm kirishi)
va fagotsitozni to‘xtatish qobiliyatiga bog‘liq.
Adgeziya — mikroorganizm  hujayrasini  o‘ziga  sezgir  ma’lum
xo‘jayin organizmiga shimilish xususiyati.
Kolonizatsiya — hujayra devoriga mikroblar yopishishi (masalan,
vabo  vibroni  enterotsidlarda  bo‘linib  ko‘payishi)  yoki  yopishgan
mikroblar hujayra ichiga kirishi (masalan, dizenteriya qo‘zg‘atuvchilari
yo‘g‘on ichakning to‘qimasida bo‘linib ko‘payishi) mumkin.
Invaziyalik — biriktiruvchi va boshqa to‘qimalar o‘tkazuvchan-
ligi buzilishi (oshirilishi) mikrob fermentlarining xususiyatiga bog‘liq.
Bunday fermentlarga:
a)  gialuronidaza  (tarqalish  omili) — biriktiruvchi  to‘qimaning
gialuron  kislotasini  parchalaydi  va  shuningdek,  mikroblarning
to‘qimaga kirishiga imkoniyat yaratib beradi;
b) neyraminidaza — turli xil to‘qimalar tarkibiga kiruvchi glikopro-
teidlar, glikotsidlar, polisaxaridlardan neyramin kislotasini ajratib oladi.
Fagotsitozni  to‘xtatish  —  bu  funksiyani  bakteriyaning  kapsulasi
bajaradi.  Òurli  xil  mikroorganizmlar  kapsulasi  tarkibiga  kiruvchi
moddalar har xil bo‘lib, ularning funksiyalari ham turlicha, quyidagi
qo‘zg‘atuvchisining  kapsulasidagi  poliðeptid  uni  fagotsitlar  ushlab
olishidan saqlaydi. Ko‘k yiring tayoqcha polisaxaridlari bakteriyani
ushlab oladi va hujayra ichida hazmni kechiktiradi.
Yuqorida  aytib  o‘tilgan  omillardan  tashqari,  mikroblar  ayrim
fermentlar fagotsitozidan himoyalanadi. Masalan, stafilokokk koagulaza
plazmaning ivishiga yordam beradi, bu mikrob hujayrasi atrofida himoya

94
«g‘ilof»ni hosil qiladi, fibrinolizin fibrinni eritadi, shu bilan mikroblar
tarqalishiga imkon yaratadi.
Mikroblarning toksinlarni sintezlash xossasi virulentlikda muhim
ahamiyatga ega. Mikroorganizmlar hosil qiladigan zaharli moddalar
ikki guruhga bo‘linadi — ekzotoksinlar va endotoksinlar (8-jadval).
8-jadval
Endo- va ekzotoksinlarning xossalari
r
a
l
n
i
s
k
o
t
o
z
k
E
r
a
l
n
i
s
k
o
t
o
d
n
E
il
t
a
i
b
a
t
li
s
q
O
i
s
k
e
l
p
m
o
k
n
i
e
t
o
r
p
d
i
r
a
x
a
s
il
o
p
o
ð
i
L
a
g
ti
h
u
m
i
q
h
s
a
t
n
a
d
a
r
y
a
j
u
H
a
n
i
g
n
o
s
o
i
d
a
n
a
l
a
y
i
z
u
ff
i
d
q
il
‘
g
o
b
n
a
li
b
i
s
a
n
a
t
a
r
y
a
j
u
h
b
o
r
k
i
M
il
r
a
h
a
z
il
h
c
u
K
il
r
a
h
a
z
m
a
K
b
a
l
n
a
t
a
g
a
m
i
q
‘
o
t
a
v
o
z
’
A
i
d
a
t
a
s
r
‘
o
k
r
i
s
’
a
t
i
n
it
a
l
o
h
a
y
i
s
t
a
k
i
s
k
o
t
n
i
y
i
m
u
m
U
i
d
a
r
a
q
i
h
c
b
i
r
it
l
e
k
li
b
a
l
o
m
r
e
T
li
b
a
t
s
o
m
r
e
T
a
g
n
i
s
k
o
t
a
n
a
a
d
i
r
i
s
’
a
t
n
il
a
m
r
o
F
i
d
a
n
a
l
y
a
n
a
m
s
i
q
a
d
i
r
i
s
’
a
t
n
il
a
m
r
o
F
i
d
a
n
a
l
z
i
s
r
a
r
a
z
r
a
l
a
y
i
r
e
t
k
a
b
t
a
b
s
u
m
m
a
r
G
i
d
a
r
a
q
i
h
c
b
a
l
h
s
i
b
a
l
h
s
i
r
a
l
a
y
i
r
e
t
k
a
b
y
if
n
a
m
m
a
r
G
i
d
a
r
a
q
i
h
c
Ekzotoksinlar — tashqi muhitga yengil diffuziyalanadigan mikro-
organizmlar  metabolizmining  mahsuloti  hisoblanadi.  Ular  oqsil
tabiatli bo‘lib, bu ularni tashqi muhitga chidamli qiladi, lekin botulizm
neyrotoksin, stafilokokk va vabo enterotoksinlari bundan xoli, ular
qaynatilganda tez parchalanadi.
Ekzotoksin hosil qiladigan mikroorganizmlar kirgan yerda joyla-
shadi (kirish darvozasida) va ular hosil qilgan toksinlar makroorga-
nizmlarda aylanib yuradi, masalan, qoqshol, bo‘g‘ma va b.
Ekzotoksinlar  juda  zaharliligi  va  spetsifikligi  —  organotropligi
bilan xarakterlanadi. Òoksinning har bir turi ma’lum bir to‘qimani
shikastlaydi.  Masalan,  qoqshol  ekzotoksini  nerv  sistemasiga  zarar
yetkazadi, natijada bemorning muskullari tortishadi (spazm), bo‘g‘ma
ekzotoksin yurak-qon tomir sistemasiga, buyrakusti bezlariga zarar
yetkazadi va h.k.
Biologik faolligiga ko‘ra, toksinlar bir xil emas:  ularning ayrimlari
kasallik  belgilarini  to‘liq  keltirib  chiqaradi,  masalan,  qoqshol,
bo‘g‘ma, botulizm toksinlari. Qolganlari infeksion jarayonning kelib
chiqishida qisman ishtirok etadi, masalan, stafilokokk, ichak tayoq-
chasi va boshqalarning gemolitik toksini.

95
Ekzotoksinlar tashqi muhitga singib ketadi. Ularni olish uchun
mikroblar  suyuq  oziqa  muhitlarida  37°C  da  5—12  kun  undiriladi.
Bunday sho‘rvada yetarli miqdorda ekzotoksin to‘planadi. Shunday
sho‘rva filtrlansa, olingan suyuqlikda toksin bo‘ladi. Hozirgi vaqtda
qator ekzotoksinlar sof holda ajratib olingan va to‘liq o‘rganilgan.
Òozalangan toksinlar yuqori toksigenlik xossasiga ega.
Òoksinlarning faol markaziga kimyoviy va fizikaviy omillar ta’sir
ettirilib, toksinning zaharli ta’sirini bartaraf qilish mumkin. Ekzotok-
sinlarni 0,4 % formalin ta’sirida, 39—40°C  da 3—4 hafta saqlaganimizda,
ular  zaharli  xossasini  yo‘qotadi,  lekin  antigenlik  xossasini  saqlab
qoladi. Bunday preparatlar vaksinaga o‘xshab tayyorlanadi va anatok-
sinlar deb ataladi.
Endotoksinlar  —  liðopolisaxaridprotein  kompleksidan  iborat,
mikroorganizm hujayrasiga mustahkam bog‘langan. Ular spetsifik emas.
Organizmga  kiritilganda  bosh  og‘rig‘i,  darmonsizlik,  halloslash  va
shu kabi umumiy zaharlanish belgilarini yuzaga chiqaradi.
Endotoksinlarning mikrob hujayrasi bilan bog‘liqligi uni harorat
va tashqi muhit omillarga chidamli qiladi. Endotoksin olish uchun mikrob
hujayrasini parchalash lozim. Òoksin ta’sirini ularga sezgir hayvonlarda
aniqlanadi.  Masalan,  bo‘g‘ma  toksinini  dengiz  cho‘chqachasida,
botulizm toksinini oq sichqonlarda va boshqalarda o‘rganiladi.
Virulentlik va mikrob toksinlarining kuchini ifodalovchi ma’lum
birlik bor: DLM, DCJ, D—50, DLM (Dosis letalis mimuima). Mikrob
yoki  toksinning  eng  kam  dozasi  laboratoriya  hayvonlarining  ko‘p
qismini o‘limiga sabab bo‘ladi. DCL (Dosis certe letalis) — laboratoriya
hayvonlarini 100 % o‘limga  olib keluvchi mikroblar yoki toksinlar
dozasidir. DL—50 (Dosis letalis) — laboratoriya hayvonlarining 50 % ini
o‘limga olib keluvchi mikrob yoki toksin dozasidir.
Virulentlik va toksin kuchining miqdori mikrob turi shtammiga,
toksin turiga, shuningdek, yuborish usuliga bog‘liq. Òoksin kuchini
aniqlash uchun tekshirish materialidan qator suyultirish darajalarini
tayyorlab olinadi, har bir suyultirish darajasidan shu toksinga sezgir
bo‘lgan qator hayvonlarga yuboriladi.
Infeksion  jarayonning  paydo  bo‘lishida
mikroorganizmning  ahamiyati
Infeksion jarayonning yuzaga chiqishi ma’lum darajada makroor-
ganizmlar  reaktivligiga,  kasallik  tug‘diruvchi  mikroblar  va  zahar-
larning organizmga tushishiga bog‘liq. Bunga quyidagi omillar katta
ahamiyatga ega.

96
Odamning  yoshi.  Yoshning  ahamiyati  organizm  fiziologik
xususiyati, jumladan, moddalar almashinuvi tabiati bilan belgilanadi.
Ma’lumki,  6  oylikkacha  bo‘lgan  bolalarda  qizamiq,  skarlatina
(qizilcha), bo‘g‘ma juda  kamdan kam  kuzatiladi, lekin  shu  kasalliklar
1 yoshdan 8 yoshgacha bo‘lgan bolalarda ko‘proq uchraydi. Katta
yoshdagi kishilar zotiljamni og‘ir o‘tkazadi. Bundan tashqari, shunday
infeksion  agentlar  mavjudki,  ular  turli  yoshdagi  organizmlarni  bir
xilda jarohatlaydi, masalan, griðp.
Nerv  sistemasining  holati.  Nerv  sistemasining  ruhiy  siqilishi
infeksion kasalliklarning kelib chiqishiga va og‘ir o‘tishiga sabab bo‘ladi,
chunki bunda mikroorganizm himoya mexanizmining faolligi pasayadi.
Endokrin sistemasining holati. Endokrinologiya kasalliklari bilan
kasallangan  organizmda  (diabet,  qalqonsimon  bez  funksiyasining
buzilishi va h.k.) ko‘pincha yiringli yallig‘lanish jarayonlari yuzaga
keladi, bunga organizmning himoya  kuchi kamayishi sabab bo‘ladi.
Ovqatlanish. Och qolish yoki uzoq vaqt to‘yib ovqat yemaslik
ko‘pgina infeksion kasalliklarni keltirib chiqaradi. Sil, vabo, dizenteriya
va boshqa infeksiyalar to‘yib ovqat yemaslik, och qolish natijasida
kelib chiqadi. Ovqatda oqsil miqdorining yetishmasligi oqsil almashinish
jarayoni buzilishiga olib keladi va natijada och qolish yuzaga keladi. Bu
esa immunoglobulin sintezini, fagotsitoz faolligi pasayishini keltirib
chiqaradi. Hujayralar fagotsitoz faolligining susayishi A vitamin yetish-
masligi natijasida ham kelib chiqishi mumkin. Bu teri va shilliq qavatlarda
yallig‘lanish yuzaga kelishiga sababchi bo‘ladi. B va C vitamini yetish-
masligi organizmni sil, bo‘g‘ma, stafilokokk, streptokokk va boshqa
kasalliklarga moyil qiladi.
Normal  mikroflora  organizmning  himoya  funksiyasida  katta
ahamiyatga ega. Masalan, ichak tayoqchasi yo‘g‘on ichakda doimo
yashaydi, u qorin tifi va boshqa ichak patogen mikroorganizmlariga
o‘ldiruvchan  ta’sir  ko‘rsatadi.
Òashqi muhit omillarining infeksion jarayon
kelib chiqishi va rivojlanishiga ta’siri
Organizm sovqotishi uning ko‘pgina patogen va shartli patogen
mikroorganizmlarga nisbatan chidamliligini susaytiradi. Masalan, sovuq
havo va namlikning birgalikdagi ta’siri nafas yo‘li shilliq qavatining
chidamliligini susaytiradi, bu esa kasallikni keltirib chiqaradi.
Ortiqcha issiqlash — uzoq vaqt va kuchli quyosh nuri ta’siri, ionlovchi
radiatsiyaning yuqori, kasb zararliklari (issiq sexlardagi yuqori haroratdan
nurlanish, kimyoviy moddalardan zaharlanish, kislorod yetishmasligi,

97
jismoniy va aqliy toliqish va b.) infeksion kasalliklar kelib chiqishiga
sabab  bo‘ladi.  Shu  bilan  birga,  yomon  sanitariya-gigiyenik  sharoit,
tiqilinch yashash, sanitariyaga xilof sharoit, madaniy saviyaning pastligi
qo‘zg‘atuvchini doimo aylanib yurishiga qulay muhit tug‘diradi, bunday
vaziyatda osongina yangi kasalliklar kelib chiqadi.
Shunday  qilib,  mikroorganizmlar  virulentligi  makroorganizm
holati  va  tashqi  muhit  omillarining  munosabati  infeksion  jarayon
kelib chiqishi hamda kechish xarakterini aniqlaydi.
Infeksiyaning  tarqalish  mexanizmi
Infeksiya qo‘zg‘atuvchilarini tarqatuvchi manba odam yoki hayvon
hisoblanadi. Kasal odam yoki hayvon infeksiya tarqalishida asosiy rolni
o‘ynaydi, bemor chiqindilari (najas, siydik, balg‘am va h.k.)da mikrob-
lar juda ko‘p bo‘ladi. Òuzalayotgan davrdagi bemor (rekonvalessent),
sog‘lom bakteriya tashuvchilar ham infeksiya manbai hisoblanadi.
Infeksiya manbaining xarakteriga ko‘ra, barcha infeksion kasal-
liklar ikki guruhga bo‘linadi: infeksiya manbai odam hisoblansa —
antroponoz  infeksiya,  infeksiya  manbai  hayvon  hisoblansa,  zoonoz
infeksiya deyiladi.
Infeksiyaning  tarqalish  mexanizmi  turlichadir.  Har  bir  turdagi
mikroorganizm uchun bemor organizmi (yoki  bakteriya tashuvchi
organizmi)da ma’lum joyda joylashishi aniqlangan. Odamdan infeksiya
o‘tish yo‘llari juda xilma-xil bo‘lishi mumkin.
1. Alimentar yo‘l orqali — qo‘zg‘atuvchilar ichak ajratmasi bilan
tashqi muhitga tushadi va oziq-ovqatlar  mana shunday qo‘zg‘atuvchilar
bilan ifloslanadi, bu oziq-ovqatlarni odam iste’mol qilishi natijasida
kasallik yuqadi.  Masalan, ich terlama, dizenteriya va h.k.
2. Havo  orqali,  ya’ni  havo-tomchi  yo‘li  orqali  —  bemor  orga-
nizmida qo‘zg‘atuvchi nafas yo‘lida joylashadi va u aksirganda, yo‘tal-
ganda va gaplashganda tashqi muhitga chiqaradi. Masalan, bo‘g‘ma,
ko‘kyo‘tal, griðp va boshqalar. Bundan tashqari, havo changi orqali
ham yuqadi, ya’ni chang bilan havoga ko‘tarilishi, hayvon juni qayta
ishlanayotgan  vaqtlarda  havoga  o‘tadi.  Masalan,  sil,  kuydirgi,
tulyaremiya va h.k.
3. Suv  orqali — organizmdan  ajralgan  najas,  siydik  tarkibidagi
qo‘zg‘atuvchilar suvga tushadi. Masalan, vabo, dizenteriya, ich terlama.
4. Kontakt  yo‘l  orqali — ya’ni  to‘g‘ridan  to‘g‘ri  bemor  bilan
aloqaga o‘tganda, masalan, zaxm, so‘zak, OITS va boshqalar. Bundan
tashqari, bemorning tevarak-atrofidagi narsalar (mebel, idish-tovoq,
kiyim-kechak, o‘yinchoq va h.k.) orqali yuqadi. Masalan, gepatit,
bo‘g‘ma,  griðp.

98
5. Òransmissiv yo‘l bilan — qon so‘ruvchi hasharotlar orqali (bit,