Microsoft Word togaymurod otamdan qolgan dalalar lotin ziyouz com doc

 
5
Saraton jingirtob-jingirtob kuydirmish bir mahal yo‘ldan ajabtovur ovozlar eshitiladi. 
Ajabtovur ovozlar o‘z yo‘lida keta beradi. Bir og‘iz hormang etmaydi. 
Shunda, bobomiz ketmonini yer botiradi. Engashmish ko‘yi tizzalariga kaft tiraydi. Yer ostidan 
yo‘lga ko‘z tashlaydi. 
Bobomiz ko‘zimga ter tomdi-yov, deya o‘ylaydi. Qo‘li yuzi bilan ko‘zlarini artadi. 
Bobomiz boshqatdan qaraydi. 
Vo darig‘o, shu ko‘rinmish ajina bo‘ldimi? Ha, yo‘g‘-a! Umri shu dalada o‘tdi — bir nima-da 
ko‘rmadi. 
Y
O
,
shu ko‘rinmish tush bo‘ldimi? H-a, yo‘g‘-a! O‘lik-tirik sergak vaqt-a! 
Musichalar uzib-uzib ku-kulaydi. 
Kun yonadi. 
Saraton sap-sariq tovlanadi. 
O‘tkinchi balolar saratonday sap-sariq bo‘ladi. 
Saraton balolardan sariq bo‘ladi, balolar saratondan-da sariq bo‘ladi. 
Bobomiz qad rostlab qaraydi. Yo‘lga betma-bet bo‘lib qaraydi. O‘ng kaftini qoshi uzra soyabon 
qilib qaraydi. 
Bobomiz pichir-pichir kalima qaytaradi. Ketmonini yelka ola-ola qadamlaydi. 
Ariq labida yuvinib-chayinadi. Xurjunidan tushligini oladi. Ariq bo‘yida yoyadi. 
Bobomiz chordona qurib o‘tiradi. Ariqqa non botirib-non botirib tushlik qiladi. Ariqdan 
qo‘shhovuchlab-qo‘shhovuchlab suv olib tushlik qiladi. 
6
Kun qiyomdan-qiyom bo‘ladi. 
Yo‘ldan Salohiddin bo‘yrachi o‘tadi. 
Bobomiz bo‘yrachini gapga soladi. 
— Sizdan oldin ashiyoqqa bir balo o‘tdi, — deydi bobomiz. 
Salohiddin bo‘yrachi ariq o‘ngida oyoq iladi. 
— Ajina bo‘lib ajina bo‘lmadi, odam bo‘lib odam bo‘lmadi, — deydi bobomiz. 
Bo‘yrachi ariq bo‘yida soyalaydi. Bobomiz bilan muqobil bo‘ladi. 
— Ko‘rdim, Ketmon, ko‘rdim, — deydi bo‘yrachi. — O‘zimni yo‘ldan chetga olib turdim. 
— Nega-nega? 

---

Tog‘ay Murod. Otamdan qolgan dalalar (roman) 
www.ziyouz.com
kutubxonasi 
3
— G‘ayridinlar bilan yo‘lim bir bo‘lmasin, dedim-da. 
— Bizning ko‘chamizda g‘ayridinlar... yeb yuribdimi? 
— E-e, Ketmon, Ketmon. Senga ketmon bo‘lsa bo‘ldi. Sen ham odamday bo‘lib, ketmondan bosh 
ko‘tarsang ekan, dunyodan xabardor bo‘lsang. 
— Mana, ketmondan boshimni olib o‘tiribman? 
— Qorning ochgandir-da. Bo‘lmasa, ketmondan bosh ko‘tararmiding. 
Salohidin bo‘yrachi shunday deya, yo‘l bosh-adog‘iga qarab oladi. Bobomiz, oldiga lik etib 
sapchib o‘tadi. Bobomiz qabatiga cho‘kadi. Bobomiz bilan yelkama-elka bo‘ladi. 
— Farg‘onag‘a Oqposhsho keldi, — deya pichirlaydi. 
— Mullalar Oqposhsho bizni ololmaydi, deyatib edi-yu? 
— Olibdi-da. 
— Qo‘qondan Olimquli lashkarboshi Chimkanga lashkar tortib ketibdi, deyatib edi-yu? 
— Olibdi, olibdi. Ololmas ekan-u, Buxoro amiri Muzaffarxon o‘tirib qo‘yibdi. Olimquli 
lashkarboshi Chimkanda Oqposhsho yelkasini yerga tekkizibdi. Oqposhsholilarni bitta qo‘ymay 
qilichdan o‘tkazmoqchi bo‘lib tursa, Muzaffarxon bizning Qo‘qonga daf’a qilibdi. 
— Bo‘laman degich el, bir-birini botirim deydi, bo‘lmayman degich el, bir-birini etini yeydi. 
— Olimquli lashkarboshi g‘azot maydonini tashlab, o‘zimizning Qo‘qonni o‘zimizning Buxoro 
amiri bilan mudofaalash uchun qaytib kelibdi. Oqposhsho bundan foydalanibdi. Chalajon oq lashkarlar 
tag‘in daf’a qilibdi. Oldin Chimkanni olibdi, keyin Toshkanni olibdi. 
— Ha, tavqi la’natlar! Toshkanniyam olibdimi-a? 
— Olibdi, Toshkanniyam olibdi. Saidazimboy degich savdogar boy Oqposhshoga Toshkanni 
sotibdi. Toshkanda Kaykovus degich ulkan bir ariq bor ekan. Toshkan yolg‘iz ana shu Kaykovusdan 
suvlar ekan, Saidazimboy Oqposhshoga ana shu Kaykovusni chippa bo‘g‘ib, Chirchiqqa burib 
yuborishni maslahat beribdi. Oqposhsho Saidazimboy gapi bilan Kaykovusni chappa qayirib, 
Chirchiqqa oqizibdi. Ana shundan Toshkan qirq ikki kecha-kunduz suvsiz qolibdi. Xalq holdan toyib, 
Toshkanni mudofaa qilolmay qolibdi. Oqposhsho saharlayin Toshkanni bosibdi. 
— Ila-bila, Qo‘qongacha kelibdimi-a? 
— Toshkan bilan Qo‘qon orasi ikki qosh oralig‘iday keladi. Yetib keladi-da. O‘zimizning Qo‘qon 
xoni he yo‘q, be yo‘q, shahar darvozasini ochib beribdi. Marhamati uchun Oqposhshodan «Aslzoda» 
faxriya unvoni olibdi, nishon olibdi... 
Bobomiz chaparasta-chaparasta so‘kadi: 
— He, ena...!