VASILYeV: Kimlarga pora berib edingiz?
USMONXO‘JAYeV: Men birovga tuhmat qilmasdan aytib beraman! Men nima bo‘ldi
—
ana
shuni aytib beraman!..
Men KPSS Markaziy Qo‘mitasi tashkiliy-firqaviy ishlar mudiri SMIRNOVga ellik ming so‘m
berdim. Boisi
—
Smirnov ochiq-oydin pul talab qildi-da! «Yordam ber-chi, yordam ber!» dedi-da!
Men KPSS Markaziy Qo‘mitasi kotibi ROMANOVga bir diplomat olib kelib berdim. Diplomatda
turli-tuman milliy sovg‘a-salomlar hamda yigirma besh ming so‘m pul bor edi.
Men KPSS Markaziy Qo‘mitasi kotibi KAPITONOVga ikki marotaba ellik ming-ellik mingdan
Tog‘ay Murod. Otamdan qolgan dalalar (roman)
www.ziyouz.com
kutubxonasi
151
yuz ming so‘m pul berdim. Berganda-da
—
o‘rtoq Kapitonovni firqaviy ishxonasida berdim!
Men KPSS Markaziy Qo‘mitasi huzuridagi firqa nazorati qo‘mitasi raisi SOLOMYeNSYeVga
yuz ming so‘m pul berdim. Solomentsevga ham o‘z firqaviy ishxonasida berdim!
Men SSSR Bosh Prokurori RYeKUNKOVga Yurmala shahrida ellik ming so‘m pul berdim. Bosh
Prokuror qo‘limdan pulni oldi-oldi-da, minnatdorchilik bildirdi. «Qo‘llab-quvvatlayman», deb
va’dalar berdi.
Toshkentda RYeKUNKOVga
tag‘in ellik ming so‘m pul berdim. SSSR Bosh Prokurori tag‘in
minnatdorchilik bildira-bildira
—
qo‘limdan pulni oldi.
Men SSSR Oliy sudi raisi TYeRYeBILOVga qirq ming so‘m pul berdim. Ikki ming sakkiz yuz
so‘mlik gilam berdim. Gilamni O‘zbekiston Markaziy Qo‘mitasi ishlar boshqarmasi xodimlari
tayyoraga arang-arang yukladilar.
Men KPSS Markaziy Qo‘mitasi kotibi o‘rtoq LIGAChYeVga oltmish ming so‘m pul berdim!..»
Ivan Ivanovich jildtaxlamni yopdi. Iplarini boyladi.
— Ana, eshitdingmi? — dedi, —Poshshoi a’zaming-a, poshshoi a’zaming!
21
Men... iloyim, qulog‘im karligi chin bo‘lsin, dedim.
Men... iloyim, bari aybni karligimdan ko‘rayin, dedim.
Men... iloyim, umrbod kar bo‘lsam bo‘layin — ammo-lekin... ana shu gaplarni eshitmagan
bo‘layin, dedim.
Shu bois — deraza boqib o‘tira berdim.
— Ha, namuncha bezrayib qolding?
Shunda-da Ivan Ivanovich qayrilib boqmadim.
— Ana siz, ana Maskov... — deya ming‘illadim.
— U nima deganing?
— Ana, poshshomiz oppa-oydin aytib berayaptilar-ku? Maskovga o‘z-o‘zidan choychaqa uzatib...
O‘zbekistonni kallasi shamolda qoptimi? Maskov qo‘l cho‘zadiki — O‘zbekiston sadaqa beradi!
— Maskovga til tekkizma, baran, Maskovga til tekkizma!
— Maskov bo‘lmasa — maskovchi kattalar! Ana, poshshomiz maskovchi kattalarni oppa-oydin
aytayaptilar! Yana-tag‘in... nomma-nom aytayaptilar, nomma-nom! Ana, maskovchi kattalarni bandi
etib gapirisha bering-da!
— Yo‘q, baran, yo‘q! Mening maskovchi kattalar bilan ishim yo‘q! Maskovchi kattalar —
o‘zimiznikilar! O‘zimiznikilar — Ulug‘ O‘ris! Ulug‘ O‘ris bilan ishim yo‘q! Ulug‘ O‘ris nima qiliq
qiladi — bari yarashadi! Men — sen baranlar bilan ishim bor!
— Y
O
,
pirim-e, yo, pirim-e, bizda mima ayb?
— Maskovga pora bergansan!
— Holvani hokim yeydi — kaltakni yetim yeydi, deydilar...
Ivan Ivanovich boshimlab keldi. Ivan Ivanovich halqumimdan g‘ippa bo‘g‘ib ko‘tardi.
— Kinolarda Afrika ola-bula eshagini ko‘rganmisan? — dedi. — Manavi yuzlaringday ola-pes
eshak? Sen ana shu Afrika ola eshagiga kelbat berasan! Manavi ola-chipor yuzlaring ham aytib turibdi.
Afrika ola eshagi Afrikada nima o‘jarlik etsa etadi. Boisi, Afrika — o‘z oti o‘zi bilan Afrika. Bu yer
esa — Maskov! Sening Afrika ola eshagiday o‘jarliging Maskovda ketmaydi!
Ivan Ivanovich meni silkilab-silkilab tashladi.
Men gup etib tushdim.
Ivan Ivanovich oldimga qog‘oz-qalam qo‘ydi.
— Ma, yoz! Raisimizga o‘n ming so‘m berganman, deb yoz! — dedi. — Tag‘in Afrika ola
eshagiday qaysarlik eta bersang — manavi miyangga to‘qqiz misqol qo‘rg‘oshin quyib qo‘yaman!
Tog‘ay Murod. Otamdan qolgan dalalar (roman)
Do'stlaringiz bilan baham: |