Microsoft Word shaytanat3 ziyouz com doc

www.ziyouz.com
kutubxonasi 
187
gapini esladi. Uning nimadan xavotirda ekanini endi sal tushunganday bo‘ldi. — 
Mardonani nima qilasan? 
— Uni... o‘ldiraman! — shunday deb Zaynab mushtlarini siqdi. 
Kesakpolvon uning vajohati o‘zgarganini sezib, ahdi qat’iy ekanini angladi. Bu ham uning 
uchun muddaoning o‘zi edi. 
— Mardona kerak bo‘lsa, topamiz-da, — dedi Kesakpolvon, so‘ng o‘rnidan turib telefon 
go‘shagini ko‘tardi-da, lozim raqamni terdi. Ayol kishining ovozini eshitgach: — Allo, 
Mardona, senmisan? — dedi. «Yo‘q, men singillariman», degan javobni eshitgach, 
«Opangni chaqir», dedi. 
Buni eshitgan Zaynab hang-mang bo‘lib qoldi. U «Mardona allaqachon qaysi bir 
shaharga qochib ketgan, uni bir oymi, bir yilmi qidirish kerak», deb o‘ylardi. Xuddi 
tushda sodir bo‘lganday bir daqiqada topilib tursa?.. Zaynab shunisiga tushuna olmadi. 
Umuman olganda, u to‘g‘ri fikr yuritgan edi. Mardona boshqa shaharga jo‘nashni ixtiyor 
etganda G‘ilay qo‘ymadi. Avvaliga «Sen qo‘rqayotgan Asadbek bugun-erta iniga kirib 
ketadi», dedi. Keyin esa, Chuvrindi ixtiyoriga o‘tib imkon topolmadi. Shu sababli ham 
Kesakpolvondan uni ehtiyot qilishni so‘ragan edi. Qo‘yni bo‘rining qo‘liga topshirib 
ketayotganiga uning aqli yetmadi. 
Mardona u tomondan go‘shakni oldi shekilli, Kesakpolvon Zaynabdan ko‘zini uzmagan 
holda gapirdi: 
— Allo, Mardona, o‘zingmisan? Shomilbek Maskovdan telpon qilmadimi? Menga bir gap 
aytib ketuvdi. Ha, qulog‘ingga aytaman. Hozir boraman, kutib tur. 
Go‘shakni joyiga ilib, Zaynabga «Xo‘sh, ana, topdim. Endi nima qilasan?» deganday 
qaradi. Keyin Zaynabning ajablanayotganini ko‘rib izoh berdi: 
— Hosilning G‘ilay Shomil degan yugurdagi bo‘lardi. Mardona o‘shaniki. Hosil otilgan kun 
bir borgan edim. 
«Hosil otilgan kun? Kim otdi?» — deb o‘yladi Zaynab, ammo savolini tiliga chiqarmadi. 
Chunki u Hosilboyvachchaning isminigina eshitgan, o‘zini esa ko‘rmagan edi. Otilgan 
vaqti, sababini bilish uning uchun aytarli shart emasdi. 
— Qani, boramizmi? — dedi Kesakpolvon. 
— Bilmasam... — dedi Zaynab qat’iyatsizlik bilan. 
— Bo‘shashma, dadil bo‘l! Sen Asadbekning qizisan. Birinchi qadamda lalaysang, ish 
pachava bo‘ladi. Tur, ketdik! 
Yo‘l-yo‘lakay Kesakpolvon Zaynabga qasos olish yo‘llarini o‘rgatdi, qasos olishdan 
keyingi huzurni ta’rifladi.
3
Zaynabni ko‘rgach hayratdan lol qotgan Mardonaning ahvolini tasvir etmoqqa qalam 
ojiz. Ha, avval hayratlandi, so‘ng bu hayrat o‘rnini qo‘rquv seli egalladi. Hatto a’zoyi-
badanidan jon chiqib ketganday bo‘ldi. 
Hosilboyvachcha otilgan kuni G‘ilay Shomil bu yerga Kesakpolvonni boshlab kelib, tuni 
bilan maishat qilgach, erta saharda Mardona yotgan xonaga kirgan edi. 
— Ish buzildi, — degan edi u afsus bilan. — Shef iniga kirib ketdi. Men bilan kelgan 
pakana yangi shef. Tayyorlanib tur, seni boshqa yoqqa ko‘chiraman. 
Bir necha kundan beri Shomilning kelishini, boshqa yoqqa ko‘chirishini kutardi. Kutgani 
kelmay, kutmagani keldi. U hojasining istagi bilan ko‘p qizlarni ignaga o‘tqazdi, ya’ni 
giyohvandga aylantirib berdi. Ko‘p bokira, ammo aldangan yoki qo‘rqitilgan qizlarning 
nomusi ham shu uyda bulg‘andi, bedarak yo‘qolgan yosh qizlarning so‘nggi izlari ham 

---

Shaytanat (3-kitob). Tohir Malik