Microsoft Word shaytanat1 ziyouz com doc

www.ziyouz.com kutubxonasi 
98
chaqirishsin. 
Jamshid motor qizishini kutmay, mashinani yurgizdi. Ko‘chadagi yigit yonida to‘xtab, 
oynakni tushirdi-da, Bek akasining topshirig‘ini aytdi. 
Asadbek shahar markazidagi qarorgohiga yetib borgunicha Chuvrindi bilan Kesakpolvon 
ham yo‘lga chiqqan, barvaqt bezovta qilingan deputat Orzubek Boltaev esa 
shoshilganicha kiyinardi. Qarorgohning xilvat xonalarida tuni bilan davom etgan maishat 
tugagan, qizlar ham ketib ulgurishgan edi. 
Boloxonadagi yigitlar qarorgohga ham xabar berganlari uchun Bo‘tqa eshik oldida qo‘l 
qovushtirib turardi. 
Asadbek ichkari kirib bir piyoladan qaynoq qahva ichgunicha qanotlari yetib kelishdi. 
Tonggi yoki tungi yo‘qlovlar ularni ajablantirmas, shu sababli «nima gap, tinchlikmi?» 
degan so‘roq ular uchun ortiqcha edi. Asadbek ulardan hech mahal hol-ahvol so‘ramasdi. 
Ikki oyoqda yuribsanmi — bas, ahvoling yaxshi, derdi. Shuning barobarida birovning hol 
so‘rashini ham yoqtirmas edi. Tobi qochib qolgan kezlari uning odatini bilmagan odam: 
«Tuzukmisiz?» deb so‘rasa, «Ha, o‘lishim kerakmidi?» degan shirin javobni eshitardi. 
Ular ana shunday ortiqcha manziratsiz yashashga o‘rganishgan, bugungi uchrashuv 
avvalgilaridan farq  etmas edi. A’yonlar bekning so‘z boshlashini kutib o‘tirishdi.  
— Haydar, Shilimshiq keldimi? — dedi Asadbek, Kesakpolvonga qarab. 
— Ha, keldi, o‘zida yo‘q xursand. Moshina to‘g‘rilab berdim. Taksichilik qilib yura tursin. 
— Otarchiga qanday ma’lum qilasan? 
— Bu yog‘i pishgan, — Kesakpolvon shunday deb pinjagining ich cho‘ntagidan to‘rtta 
fotosurat chiqarib, Asadbekka uzatdi. Suratda Shilimshiqning Noila bilan aysh-ishrati aks 
etgan edi.  
— Xuddi  o‘ziday qilib ishlagan, qalbakiligini ikki dunyoda ham sezmaydi, — dedi 
Kesakpolvon, Asadbekning tikilib qolganini ko‘rib. 
— Sezib qolsa-chi? 
— Unda guvoh topamiz. 
— Ishing xom. Mahmud, puxtaroq o‘ylab  qo‘ylaring. 
Shu payt eshik ochilib, Bo‘tqa ko‘rindi-da, deputat kelganini ma’lum qildi. Noilaning 
qotilini Elchinga qanday topshirish xususida yana bir oz kengashib olingach, deputatning 
kirishiga ruxsat berildi. 
Deputat uzun bo‘yli, badqovoq, ellik yoshlardagi kishi edi. Uni ko‘rgan odam qovoqlarni 
ko‘tarib, inson kepatasida saqlab turuvchi ustunchalar tushib ketganu shu xunuk 
ko‘rinishga kelib qolgan, deb o‘ylashi mumkin edi. Garchi asl ismi Orzubek bo‘lsa-da, 
Asadbeklarning davrasida oddiygina qilib «deputat» deb yuritilardi. Shu ham tuzuk, 
chunki uning husnini qo‘yaturaylik, sovuqqina to‘ng‘illab gapirishini eshitgan kimsa 
«Orzuga ham qasam ichirvoribdi, dayusning bolasi», deyishi tabiiy. Deputat — 
Mahmudning topildig‘i. Xaloyiq bir-ikki to‘lg‘onib, namoyishga chiqqanida uni oldingi 
safda ko‘rib mehri tushib qolgan edi. Mahmud deputatni so‘zdan qaytmas, mard, oqil 
odam sifatida qabul qilib, unga xolisanillo yordam bermoqchi edi. Asadbek u bilan 
dastlab ko‘rishganidayoq «bu qorong‘u basharada aql ko‘rinmayapti-ku?» dedi. Keyin 
suhbatlasha turib til bilan dil o‘rtasida ancha farq borligini fahmlab, yordam berishga 
ko‘ndi. Zamon chayqalib turgan paytda shunaqa odamlar ham kerak, deb o‘yladi. 
Ishga Asadbek aralashganidan so‘ng bo‘lajak deputatning muxoliflari o‘z-o‘zidan chetga 
chiqib, Orzubek saylov chig‘irig‘idan bitta ham tuki to‘kilmay o‘tdi. Deputat Asadbeklar 
uchun tirik tovon edi. Asadbek ko‘pincha uni «boqib olgan yetim toylog‘im» deb mazax 
qilardi. Chunki xalq deb jon kuydirib yurgan bu odamning egilib ishlashga toqati yo‘q, 
o‘zini, bolalarini, hatto o‘zidan to‘rt yosh katta yahudiy xotinining oldingi eridan orttirgan 
ikki o‘g‘lini, keti uzilmaydigan mehmonlarini shular boqishi lozim edi. Xorij safariga 

---

Shaytanat (1-kitob). Tohir Malik