Microsoft Word saodat asri 3 ziyouz com doc

www.ziyouz.com кутубхонаси 
47
Бу орада бир неча марта борибкелиб, охири Абу Аззанинг кўнгли олинди: у мушриклар 
билан бирга қабилаларни айланиб, мусулмонларга қарши ташвиқот олиб боришга рози бўлди. 
Бунинг эвазига Жубайр ибн Мутъим унинг оила аҳлини озиқовқат, кийимкечак билан 
таъминлашни зиммасига олди. 
* * * 
Бадрга пухта тайёрланмасдан, шошапиша борилган эди. Аммо бу гал мадинадагилардан 
анча кўп куч билан йўлга чиқишганига ишончлари комил. 
Кўшинга қўмондонлик қилаётган Абу Суфён хотини Ҳиндни ҳам ўзи билан бирга олди. 
Ундан ташқари Абу Жаҳлнинг ўғли Икрима, Умаййа ибн Халафнинг ўғли Сафвон, Амр ибн Ос, 
Талҳа ибн Абу Талҳа... каби Маккада машҳур ҳисобланган ўн тўрт киши ҳам ўз аҳли аёлларини 
олиб йўлга чиқадиган бўлишди. Аёллар учун туяларнинг устида алоҳида маҳфалар ҳозирланди. 
Уларнинг вазифаси йўл давомида, хусусан жанг вақтида трвул чалиб, қўшиқ айтиб, 
жангчиларни жасоратлантиришдан иборат эди. Колаверса, аёлларни жанг майдонида ташлаб 
кочиш орияти жангчиларга қўшимча кучғайрат бахш этади. Хуллас, икки юз отлик, етти юз 
зирҳли аскар — жами уч минг кишилик қўшин ҳозир бўлди. Бир неча ойдан бери найза отишни 
машқ қилаётган, кўринишидан ёғ тўлдирилган қора тулумни эслатувчи Вахший ҳам қўшиннинг 
олдинги сафларидан жой олди. Унинг бирдан-бир мақсади Ҳамзани ўлдириш ва озодлигини 
қўлга киритиш эди. 
Аёлларнинг қўшикқа ўхшаб кетадиган чақириқлари жўрлигида қўшинга юриш амри 
берилди. Тарих Рамазон ойининг 25-куни эди. 
 
АМАКИДАН ОЛИНГАН МАКТУБ 
...Қубо қишлоғидаги дўстларини зиёрат қилишга келган Расулуллоҳ (с.а.в.) масжиддан 
чиқаётганларида бир киши рўпараларига чивди. 
— Буни амакингиз Аббос юборди, ~ деб бир мактуб узатди. 
Ҳалиги киши узоқ йўл юриб холдан тойгани шундоқ кўриниб турарди. 
Набиййи акрам мактубни олиб Убайй ибн Каъбга ўқитдилар. Хатда: «Уч минг кишилик 
қўшин Маккадан йўлга чиқди. Устларингизга бостириб бормоқда. Тадбирини кўринглар», деб 
ёзилган эди. 
Расулуллоҳ (с.а.в.) дархол Мадинага қайтдилар. Тўппатўғри Саъд ибн Рабиънинг уйига 
келиб, у ерда хатни яна бир марта ўқитдилар. Ҳеч кимга овоза қилмай чоратадбир кўриш лозим 
эди. Аммо хат ўқилаётганида эшик орқасида турган хотин уни эшитиб қолди. Тез орада бутун 
Мадина аҳолиси маккаликлар қўшин тортиб келаётганидан хабардор бўлишди. 
Расулуллоҳ (с.а.в.) Ҳубоб ибн Мунзирга ғаним ҳақида маълумот йиғиш ва вазиятни 
ўрганиб келиш вазифасини топширдилар. Ҳубоб кўрганларини фақат Расули акрамга сўзлаб 
бериши керак эди. 
Маккаликлар баъзи жойларда тўхтаб, қўшинга дам бериб, яна йўлларида давом этишарди. 
Истироҳат қилинган жойда туялар сўйилиб, ароқхўрлик килинар, кўшиқ айтиб, қиличлар 
чархланар эди. 
Қўшин Абво қишлоғида тўхтаганида бир киши овози борича: 
— Менга қулоқ тутинг, эй Қурайш жамоаси! Агар ақлингиз бўлса, сўзимни ерда 
қолдирмайсиз! — деб бақирди. 
Ҳамма у томонга қаради. 
— Нима демоқчисан?! 
— Муҳаммаднинг онаси шу қишлоқда вафот этган. Унинг қабрини очиб суякларини 
қўлимизга олсак, — деб атрофга бир назар ташлади. Шайтонга ўхшаб илжайиб, яна сўзида 
давом этди: — Агар Бадр жангида бўлганидай мағлубиятга учрасак, суяклар бизга қўл келади. 

---

Саодат асри қиссалари. 3-китоб. Аҳмад Лутфий