|
www.ziyouz.com kutubxonasi
9
taolo ular bilan dushmanlarining orasini va’da qilmagan holda bir yerga jam qilib qo‘ydi.
Men Rasululloh (s.a.v.) bilan «Aqaba» kechasida birga bo‘ldim. Bu kun biz Islomga
mustahkam ahd-paymon qildik. Agar Badr voqeasi kishilar orasida mashhur bo‘lsa ham,
men Tabuk voqeasini undan kam, deb bilmayman. Tabuk g‘azotida Rasululloh (s.a.v.)
bilan birga bormay qolganimning boisi bu vaqtda nihoyatda kuchli va badavlat edim.
Allohga qasamki, bundan avval tuyamni ikkita qilmagan edim. Bu g‘azotda ikki tuyam
bor edi. Rasululloh (s.a.v.) bir g‘azotga borishni xohlasalar, boshqa biriga boradigandek
qilib ko‘rsatardilar. Bu g‘azotda boradigan taraflarini aniq qilib ko‘rsatdilar. Rasululloh
(s.a.v.) unga nihoyatda qattiq issiqda chiqdilar. Safar uzoq bo‘lib, cho‘l yerlardan o‘tish
kerak edi. So‘ng ko‘p sonli dushmanga ro‘baro‘ bo‘lish kerak edi. Musulmonlar yaxshi
tayyogarlik ko‘rib, g‘amlarini yeb olishlari uchun ularga qaysi tomonga
ketayotganlarining xabarini berdilar. Musulmonlar ham ko‘p jamlanishdi. Ularning sonlari
yozilmagan edi. Ammo berkinib qolay, deydigan kishi deyarli yo‘q edi. Agar bo‘lsa ham,
bilar ediki, uning berkingani Alloh tomonidan vahiy tushmasa, mahfiyligicha qolib ketar
edi. Rasululloh (s.a.v.)ning bu g‘azotlari mevali daraxtlar soya solib, bu manzara kishiga
yoqadigan paytga to‘g‘ri keldi. Menda bunday rohatlarga moyillik bor edi. Rasululloh
(s.a.v.) va musulmonlar tayyorgarlik ko‘rishdi. Men ham erta tongda u zot bilan
tayyorgarlik qilish uchun borardim-da, lekin biror narsa qilmasdan qaytib kelar edim.
Lekin xohlasam, men ham ana shunga qodir edim. Xizmatda bardavom bo‘ldim. Kishilar
jiddiy tayyorgarlikda davom etishdi. Rasululloh (s.a.v.) va u zot bilan birga musulmonlar
jo‘nashdi. Men esa biror narsaga tayyorlanmagan edim. So‘ngra yana erta tongda kelib
biror narsa qilmay, qaytdim. Oxiri ular tezlab ketishdi, men esa g‘azotni qo‘ldan boy
berib qo‘ydim. Safarga chiqib, ularga yetib olishni qasd qildim. Bu menga nasib qilmadi.
Rasululloh (s.a.v.) ketganlaridan keyin odamlar oldiga chiqdim, biror sog‘ musulmon
kishini ko‘rmadim. Ko‘chada faqat munofiqlar va Alloh uzrli qilgan zaiflarni ko‘rardim,
xolos. Rasululloh (s.a.v.) Tabukka yetib borgunlaricha meni eslamabdilar. Qachonki,
Tabukda odamlar orasida o‘tirib: «Ka’b ibn Molikka nima bo‘ldi?» deb so‘rasalar, Bani
Salamadan bir kishi: «Ey Rasululloh, uning kiyimlari hamda ikki yoniga nazar solishi
(ya’ni, boyligi) bu yerga kelishidan to‘sib qo‘ydi», dedi. Muoz ibn Jabal unga: «Muncha
ham yomon so‘z aytding! Allohga qasamki, ey Rasululloh, biz undan faqat yaxshilikni
bilamiz», dedilar. Rasululloh (s.a.v.) sukut qilib shu holda turgandilar, bir oqqa
burkangan kishini ko‘rdilar. Uni sarob yo‘qqa chiqarib turardi. Rasululloh (s.a.v.) «Abu
Xaysama bo‘lmagin yana?» dedilar. U haqiqatda Abu Xaysama al-Ansoriy edi. Bu kishi
bir so’ xurmo sadaqa qilganida munofiqlar ayblashgan edi». Yana Ka’b aytadilar:
«Rasululloh (s.a.v.)ning Tabukdan qaytganliklari xabari kelganida meni g‘am bosa
boshladi. Va yolg‘on (uzrlar) o‘ylay boshladim. «Nima bilan ertaga u zotning
g‘azablaridan chiqaman?» deb o‘zimga aytar edim. Va xonadonimdagi aqlli kishilardan
yordam so‘rar edim. Qachonki, Rasululloh (s.a.v.) kelganliklari xabari tarqalganida
mendan botil tadbirlar ketdi. Bildimki, men bu zotdan aslo qutula olmas ekanman. Oxiri
rost gapirishga qasd qildim. Rasululloh (s.a.v.) erta tongda yetib keldilar. Odati
shariflari-agar safardan kelsalar, avval masjidga kirib ikki rakat namoz o‘qir, so‘ngra
kishilar bilan muloqot qilish uchun o‘tirardilar. Bu safar ham shunday qildilar.
O’tirganlarida Tabukka bormasdan qolganlar kelib, u zotga uzr aytib qasam icha
boshlashdi. Ular sakson necha kishi edilar. Rasululloh (s.a.v.) ularning zohiriy uzrlarini
qabul qilib, ulardan bay’at olib, ularga istig‘for aytdilar. Va ichki holatlarini Allohga
havola qildilar. Men ham u zot huzurlariga kelib salom berdim. U zot esa menga
g‘azabnok holatda tabassum qildilar. So‘ngra: «Kel», dedilar. Men yurib kelib, oldilarida
o‘tirdim. U zot menga «Nima sababdan biz bilan bormay qolding yoki borishga ulov sotib
olmadingmi?» deganlarida, men: «Ey Allohning rasuli, Allohga qasamki, sizdan boshqa
Riyozus solihiyn. Abu Zakariyo Yahyo ibn Sharaf Navaviy
Do'stlaringiz bilan baham: |
