Ular (odamlarni) Uning yo'lidan ozdirish uchun Allohga "teng"larni (o'ylab) topdilar. (Ey,Muhammad),ayting:"Foydalanibqolinglar!Bas,albatta,axiriboradiganjoyingizdo'zaxdir".
(Ey, Muhammad), imon keltirgan bandalarimga ayting, namozni mukammal ado etsinlar hamdasavdo-sotiq va oshna-og'aynigarchilik bo'lmaydigan Kun (qiyomat) kelmay turib, Biz ularga rizq qilibbergannarsalardanxufyona vaoshkora ehson qilsinlar!
AllohosmonlarvaYerniyaratganvaosmondansuv(yomg'ir,qor)yog'dirib,usabablisizlargarizqbo'ladigan mevalarni chiqargan zotdir. U (O'z) amri bilan dengizda suzib yurishi uchun kemalarnisizlargabo'yinsundirdi.Yanadaryolarnihamsizlargabo'yinsundirdi.
Shuningdek, sizlarga barcha so'ragan narsalaringizdan ato etdi. Agar Allohning ne'mat(lar)inisanasangizlar,sanog'igayetaolmaysizlar.Haqiqatan,insono'tazolimvajudanoshukrdir.
(Ey, Muhammad,) eslang, Ibrohim aytgan edi: "Ey, Rabbim! Bu shaharni (ya'ni, Makkani) tinchqilgin,meni vaavlodlarimni sanamlargasig'inishdanyiroqqilgin!
Ey, Rabbim, U (sanam)lar ko'p odamlarni yo'ldan ozdirdi. Bas, kim menga ergashsa, ana o'shamendandir(meningdinimdadir).Kimmengaitoatsizlikqilsa,yanaO'zingkechirimlivamehribonsan.
Ey, Rabbimiz! Men zurriyotimdan (bir qismini - o'g'lim Ismoil va uning onasi Hojarni) Seninghurmatli Bayting huzuridagi ekin o'smaydigan bir vodiyga joylashtirdim. Ey, Rabbimiz! (Ular) namoznimukammal ado etsinlar deb (shunday qildim). Bas, Sen O'zing odamlarning dillarini ularga moyil qilibqo'yginva ularni(barcha) mevalardan oziqlantirgin,shoyad (shunda) shukrqilsalar.
Izoh: Ibrohim (a. s.)ning katta xotinlari Sora tug'magandan keyin, Hojarga uylanadilar. U homilador bo'lgach,Sora rashk qiladi. Bir rivoyatda Hojar tug'ishidan oldin, boshqa rivoyatda Ismoilni tuqqanidan keyin Ibrohim(a. s.) uni Makka vodiysiga eltib qo'yadilar. Demak, Ismoil (a. s.) Quds yoki Makkada tug'ilgan bo'ladilar. Harikki rivoyat ham oyatga to'g'ri kelaveradi. Hojar bilan yosh Ismoilga birinchi navbatda suv kerak edi. Haqtaoloo'z qudratibilan jaziramavodiydanZamzambulog'inioqizibqo'ydi.