Microsoft Word qisasi rabguziy ziyouz com doc

 - Дуоси ижобат бўлди, мен Юсуфнинг олдидан келдим, - деди аробий. Зайна 
кириб бу сўзларни айтганди, Яъқуб пайғамбар уни ҳузурига чорлади. Аъробий Юсуф 
саломини топширгач, ота оҳ-доди-ю хушидан айрилди. Хушига келгач:  
 - Эй аробий, тушмисан? - деб сўради. 
 - Тушмасман, Юсуфнинг олдидан келдим, - деди у. Шунда Яъқуб пайғамбар 
ўрнидан турди-да, аробий қучиб, икки кўзини ўртасидан ўпаркан: 
 - Эй аробий, Юсуфимни шу кўзларинг билан кўрдингми? - деб сўради. 
 - Кўрдим, - деди аробий. 
 - Эй аробий, мени шунчалик севинтирдингки, не ҳожатинг бўлса айтгил, 
Оллоҳдан сўраб берайин, сен ҳам севинчга тўлгил! 
 - Эй Оллоҳнинг расули, менга мол-дунё керакмас, егулигим, кийгулигим бор. 
Ўттиз қизим бору ўғлим йўқ. Дуо қилгин, Оллоҳ таоло менга ўғил ато этсин, - деди 
аробий. Яъқуб алайҳиссаломнинг дуоси ижобат бўлиб, арабийга олтмишга ўғилнинг 
каромати қилди. 
 Юсуф алайҳиссалом балоғатга етгач, Оллоҳ таоло унга илми ҳикмат, яъни тушлар 
таъбирини эваз қилиб бериш билан ёрлақади. (Оят) "Вақтики, у камолга етганда Биз 
унга ҳикматни ва илмни бердик. Яхши амал қилгувчиларни Бизга анна шундай 
мукофотлаймиз". 
 (Айтишларича, балоғат ёши ўн саккизда, Яна айтарлар йигирмада, яна йигирма 
бешда дерлар, тағин ўттиз, ўттиз уч, қирқ ва яна олтмишда дерлар). 
 Зулайҳонинг сабри қолмади. Бир куни Юсуфни бўстонга киритиб: 
 - Эй Юсуф, кўнглида бир сир борки, уни ҳеч кимсага айтмасман, бу қандай 
сирлигини билурмисан? -деди. 
 - Эй Зулайҳо, сенинг кўнглингда нима борлигин қаёқдан билай, - деди Юсуф. 
 - Менинг кўнглимда сенинг муҳаббатинг бор, сени беҳад севарман. 
 - Мени севгунча ўз эрингни севгил. 
 - Ортиқ сабр қилолмасман, не илож қилай? 
 - Сабрдан ортиқ илож йўқдир, менинг юзимга боқмагин. 
 - Тириклигим боиси сенга сабр қилмоқдир. Яна жонимнинг ҳаловати сенинг 
юзингдир. Яна кўзиминг нури сенинг дийдорингдир, - деди Зулайҳо. Бу сўзларни 
эшитган Юсуф алайҳиссалом 
 Зулайҳодан ўзини йироқ тута бошлади. Шу куни қайтиб кўринмади. Эртасига 
Зулайҳо унинг олдига келди. 
 - Эй Юсуф, бўстонимиз яна гўзаллашмиш, турфа чечаклар очилмиш, 
неъматлардан баҳраманд бўлиш вақти етмиш. Тургил, бўстонга боргил, 
неъматлардан егил, чечакларни ҳидлагил, томоша қилгил, - деди Зулайҳо. 
 - Эй Зулайҳо, менинг бўстоним Канъонда қолди, ўзга бўстоннинг кераги йўқдир, - 
деди Юсуф алайҳиссалом унга жавобан. 
 - Бошқа бир бўстонда чечаклар сувсиз қолиб сўлмиш, унга сув бергил, - деди 
Зулайҳо. 

---

Қиссаси Рабғузий. Носируддин Рабғузий 
www.ziyouz.com кутубхонаси 
87
 - Сўлган чечакка сув бериш бўстон эгасига муносибдир. 
 - Эй Юсуф, сенинг муҳаббатингдан кўзим ёшларга ғарқ бўлди. Кошки, сени 
кўрмаган бўлсам эди, - деди Зулайҳо. Сен менинг қулим бўлатуриб, нега 
бўйсунмассан? 
 - Мен тангрининг қулиман. 
 - Эй Юсуф, яқинроқ келгин, кимдан қўрқасан? 
 - Икки ҳақни сақларман: бири яратган Оллоҳ ҳаққи, иккинчиси мени сотиб олган 
Азиз ҳаққидан қўрқаман. 
 - Осмонлар тангрисидан қўрқар бўлсанг, ҳазинамдаги молу, олтину-кумуш, ёқут 
ва гавҳарларимни йўқсилларга бериб, сенинг гуноҳларингдан кечирайин. Агар 
эримдан қўрқар бўлсанг, ҳозироқ оғу бериб ўлдираман-да, тавба қиламан, - деди 
Зулайҳо. 
 - Гуноҳ қилмагин, тавба ғамига ботмагил, - деди Юсуф алайҳиссалом. 
 Бу гаплардан аччиғи чиққан Зулайҳо тарбиячи энагаси олдига бориб, ўз ҳолини 
унга баён этди. Энагаси унга кўп насиҳатлар қилди. Аммо Зулайҳога бу ўгитлар 
ёқмади. Қайғу чека-чека, ўлар ҳолатга етганда кампар энага йиғлаб шундай деди: 
 - Эй Зулайҳо, менга кўп мол бергилки, мен уларни шундай ҳарж қилайин, 
мақсадингга етказайин. 
 Зулайҳо энагасига минг олтин, минг мисқол ифор, минг мисқол кофур ва 
қ
имматбаҳо иччи чопон берди. Кампир бу молларни сарфлаб, шишадан (баъзилар 
айтишлари мармардан) бир уй бино қилдирди. Бу уйни ойнадан ёруғ қилдирди, 
нақшлар Билан зийнатлатди. Деворлари ва шифтига Зулайҳо ва Юсуфнинг 
суратлари чиздирди. Яшил, кўк, қизил, сариқ чечаклар билан безатилган хонани 
кофиру гулоблар ва турли тилсимлар билан тўлдирди. (Айтишларича, бегона 
кампирни уйга киритмаслик лозим. Агар қайси уйга кирса бузмайин чиқмас). 
 Уй битгач, Зулайҳо баданлари кўриниб турадиган ҳарир кийимлар кийган ҳолда 
бу уйга кириб ўтирди. Юсуфни ҳам чақириб, уйга киритдилар. Бу уйнинг еттита 
эшиги бўлиб, ҳар бирига занжирлар солинганди. Юсуф алайҳиссалом қайси бир 
эшикдан ўтган заҳоти у эшикни маҳкам беркитдилар. У Зулайҳо ўтирган хонага 
кирганда Зулайҳони ҳарир кийимлар кийган, безанган ва оройиш берилган ҳолда 
кўрди. Зулайҳо ўзини Юсуфга бағишлади. Юсуф алайҳиссалом эса уни кўргач, 
лозими боғичларига тугун сола бошлади. Буни кўрган Зулайҳо у боғичларини 
ечаётир, Дея умид қила бошлади. 
 - Эй Юсуф, юинг мунча ҳам гўзал, - дея гап қотди Зулайҳо. 
 - Парвардигорим мени шундай яратмиш. 
 - Сочларинг намунча чиройли? 
 - Қабримда ҳаммадан олдин тўкиладиган мана шу сочларимидир. 
 - Кўзларинг бунчалар гўзал? 
 - Қабрда қурт-қумирсқалар аввал уларни ерлар. 
 - Эй Юсуф, менга бир боққил, - нозланди зулайҳо. 
 - Умрим сўнгида қоронғуликдан (кўр бўлиб қолишдин) қўрқарман. 
 - Қўлингни сийнамга қўйгин. 
 - Дўзахдаги занжирлардан қўрқаман. 
 - Мен каби гўзалларни кўнглинг истамайдими? 
 - Истайди, аммо Оллоҳдан қўрқаман. 
 - Мен сени севаман. 
 - Мен Оллоҳни севарман. 
 - Мен билан ётоқхонага киргин, - чорлади Зулайҳо. 
 - Жаннатдаги ўрнимдан маҳрум бўлиб қолишдан қўрқарман. 

---

Қиссаси Рабғузий. Носируддин Рабғузий 
www.ziyouz.com кутубхонаси 
88
 - Сен менинг сотиб олган қулимсану, нега бўйсунмайсан? 
 - Мени сотган одамлар биродарларим эди. 
 - Мега мендан қочрасан? 
 - Икки зотнинг ҳаққи учун: бири - еру осмонларнинг Илоҳининг ҳаққики, ундан 
қ
ўрқарман; иккинчиси - сотиб олгач, "Буни ғоятда иззатда тут" деган одамнинг 
ҳ
аққидан қўрқарман, - деди Юсуф алайҳиссалом. 
 - Мол-дунёим беҳад кўпдир, садақа қилсам, кўк тангриси гуноҳингни кечиргай, 
эримдан қўрқсанг, заҳар бериб ўлдирайин, - Дея Зулайҳо неча бор талпинди, аммо 
мақсуди ҳосил бўлмади, ҳафсаласи пир бўлди. 
 - Оллоҳ таолодан паноҳ тилайман, - деди унга жавобан Юсуф алайҳиссалом. - 
Азизи Миср сотиб олиб, менга эзгулик қилди. Шу боис унга ёвузлик истамайман. 
Агар шундай қилсам, ўзимга зулм қилгайман. Золимларнинг тангри таоло азобидан 
омон топишга имконлари йўқ. (Оят) Юсуф деди: "Ҳудодан паноҳ тилайман. Албатта, 
У менинг парвардигорим, У менинг даражасни чиройлик қилди. Албатта, золимлар 
ва тўғри иш қилмаганлар ҳаргиз нажот топмаслар". 
 Савол: Юсуф ҳақида Зулайҳонинг эзгу ниятлари кўп эди, аммо у Азизни 
яхшилади. Бунинг ҳикмати нимада эди? 
 Жавоб: Зулайҳонинг эҳсони кибр-ҳаво Билан булғаланганди, шу боис уни яхши 
демади. Азизи мисрийнинг эҳсони кибрдан ҳоли эди, шу туфайли Юсуф уни ёд этди. 
 Зулайҳо талпинганида Юсуф алайҳиссалом уни кўрмайин, дея ортига 
ўгрилганида, ўзининг суратиник ўрди. Зулайҳо Билан бирлашиб тургани расмга 
солинганди. Ўнгга, сўлга, ости-ю устига боқди, шу манзарага такрор-такрор кўзи 
тушаверди. Шундан сўнг Зулайҳога боқди, бир суратига қаради, беҳад гўзал эди. 
Айтишларича, Ҳавво онадан кейин аёллар ичида Зулайҳодан кўрками йўқ эди, 
кўнглида майл уйғонди. 
 Савол: Зулайҳо Юсуфга қасд қилди, аммо Юсуф Зулайҳога нега қасд қилмади? 
 Жавоб: Зулайҳо кофира бўлганидан зинога қасд қилди. Яна айтишларича, ўша 
вазиятда майл қилишлик эрлик нишони Билан эмас. Негаки, барча пайғамбарлар 
бутун айблардан ҳолидир. Эркакнинг эр эмаслик айби ҳамма айблардан оғирроқдир. 
Бошқа кичик айблар пайғамбарларда бўлмас экан, нега энди улуғ айб Юсуф 
алайҳиссаломга раво бўлсин.