Microsoft Word muminning sifatlari ziyouz com doc

бирортасини тарк этмоқ еру осмон аҳлининг нафл ибодатларидан хайрлироқдир"
дейилади. Нақадар сермазмун ва ҳикматли сўз. Масалан, бир учқундан пайдо бўлган 
ёнғинларнинг жуда катта фалокатларга сабаб бўлгани барчага аён. Кемада пайдо бўлган бир 
тешикча туфайли ҳайбатли бир кема сувда ғарқ бўлиши мумкин. Шунга ўхшаб кичик гуноҳлар 
ҳам бир кишида тўпланиб қоладиган бўлса, уни ҳалок қилиши муқаррар. Чунки бу гуноҳлар 
иймонни хароб қилади. Аввало иймонни микроблар каби емириб заифлаштиради, охир-оқибат 
эса ўлдиради. Дарвоқе, иймон бир заифлашдими, уни йўлдан тойдириш осон бўлиб қолади. 
Мана шу жиҳатдан нафснинг душманлиги бошқа душманларга қараганда қўрқинчлироқдир.
Дунёдаги турли офату балолар ҳам Раббил оламиннинг лутфу эҳсонидир, бандасини ўзига 
қаратмоқ ва илтижо эттирмоқ учун бир василадир. Бало келмаса, банда йўлдан озади. 
Фиръавнлар, намрудларнинг йўлдан озишига асосий сабаб ҳам балога гирифтор 
бўлмаганликларидир. Шунинг учун машаққатлар, балолар банданинг Ҳаққа юзланишига, унга 
ёлвориб илтижо қилишига бир воситадир. 
Гуноҳкорларнинг оҳу фиғонлари обидларнинг нафл ибодатларидан кўра Аллоҳга 
мақбулроқ, деган гаплар бор. Буни фақат ибодатнинг ўзига ишониб қолиш тўғри эмас, деб 
тушуниш керак. Чунки барчаси Аллоҳнинг лутфу эҳсони бўлиб, фақатгина бандасида тажаллий 
этган, холос.
Мўъминнинг қалби доим сергак бўлмоғи лозим. Ожизликни ҳис этиб, Ҳаққа ёлвориш, тавба 
қилиб, кўз ёши тўкиш бебаҳо хусусиятдир. "Жаҳаннам оловини ҳеч нарса сўндиролмас, 
дарё-денгизларнинг суви қуйилса ҳам ўчиролмас, аммо Аллоҳдан қўрққан ҳолда 
кўзлардан тўкилган ҳақиқий кўз ёшлари уни сўндирар". 
Намоз арконларини шошилиб бажарадиганлар, рукуъ ва сужудларни тўғри қилмайдиганлар 
намоз ўғриларидир. Товуқ дон чўқиганидек шоша-пиша намоз ўқийдилар. Айниқса, Рамазони 
шарифда таровиҳлардаги шошма-шошарлик иймоннниг заифлигидандир. Ҳолбуки, барча 
тақводор зотлар хатм билан намоз ўқишни ихтиёр этганлар. Ҳақнинг ҳузурида тик туриш 
нелигини билганлар, унинг завқига тўймай, узоқ турадилар. Аллоҳни яхши танимаган ғофиллар 
эса намозни апил-тапил бажариб, тезроқ қочишга ҳаракат қиладилар. Ҳушёр мўъминлар эса 
айрилмоқни истамайдилар.