Microsoft Word mantiqut-tayr ziyouz com doc

LUQMON SARAXSIY HIKOYATI 
 
Luqmon Saraxsiy dedi:  
- Ey Iloh, men qarigan, sarson va yo‘lini yo‘qotgan odamman. Taomilga ko‘ra, 
qarigan qulni xursand qiladilar. Ya’ni uning qo‘liga ozodlik xatini berib, qo‘yib 
yuboradilar. Ey Podshohim, sening qulligingda sochim qorday oqardi, bandalikda 
qachongacha g‘am chekaman, meni xursand et, qarib qoddim, ozodlik xatimni berib, 
erkinlik bag‘ishla. 
Hotifdan ovoz keldiki:  
- Ey haram xoslarining xosi, kimki qullikdan qutulmoqchi bo‘lsa, uning aqli va yumush 
— vazifalari yo‘qolishi kerak. Bu ikkisini tark etib, so‘ngra yo‘qla, qadam qo‘y. 
Luqmon Saraxsiy dedi:  
- AIlohim, men mudom Seni istayman, aql va yumushlarim, orzularim butqul 
yo‘qolsin, vassalom». So‘ngra u aql va orzu-istaklardan butkul qutuldi -junun ichra 
raqsga tushar, o‘zini bilmasdi. Shunda u der edi: «Bilmadim, endi men kimman, endi qul 
emasman, lekin nimaman? Menda qullik yo‘qoldi, lekin ozodlik ham qolmadi, didda bir 
zarra bo‘lsa ham gam yoki shodlik qolmadi. Sifatsiz bo‘ddim, lekin sifatsiz emasman, orif 
bo‘ldim, ammo ma’rifatim yo‘q. Men — Senmi yoki Sen — Menmi — bilmadim. Senda 
mahv bo‘ldim (erib yo‘qoldim) va mening «menligim» yo‘qoldi.