Microsoft Word kr bankir ziyouz com doc

www.ziyouz.com кутубхонаси 
107
— Зинҳор ундай эмас. — Палмер яна ўйлаб олишга улгурмай сўз қотди. У тишларини бир-
бирига босди, бироқ юзидаги энг кичик ўзгаришни ҳам жувон сезиб турганини фаҳмлаб, ўз 
хатосини енгил жилмайиш билан суваб юборишга ҳаракат қилди. 
— Нима бўлганда ҳам бу ҳар доим маъносиз эмас. 
— Агар бу сизга дахл қиладиган бўлса, умуман ҳар доим эмасми ё шунчаки ҳар доим эмасми? 
Палмер чуқур хўрсинди, сўнг тантанавор оҳангда нидо солди: 
— Мен шунга асосланиб бу саволга жавоб бермайманки, менинг жавобим айбимга иқрор 
сифатида, айбнинг билвосита далили сифатида ёки шуни кўриб чиқиш ҳолатига боғлиқ 
равишда ишга дахлдор бўлмаган арзнома сифатида фойдаланилиши мумкин. 
— Аммо сиз прокурор билан эмас, дўст билан гаплашяпсиз-ку, — деди Виржиния. Жувон 
бироз жим бўлди. — Конституцияга киритилган Бешинчи тузатиш ортига яширинишга ҳожат 
йўқ. 
Йигит бунга ҳеч нарса деб жавоб бермади. 
— Агар ёнимиздаги ҳақиқат ҳам дўст бўлса, — қўшиб қўйди жувон ва қуруқшаган 
лабларидан тилини айлантирди. 
Ҳаддан ташқари кўп ичиб қўйганини Палмер эндигина англади. У ҳар бир сўздаги пинҳоний 
маънодан чўчиб қолганди. Ўзи йўқ хатарлардан хавфсирамоқда, ҳаддан ташқари эҳтиёткорлик 
қилмоқда эди, чунки у росмана ҳушёр одамга хос соғлом ақлга таянадиган аҳволда эмасди-да. 
Бу шаҳарда унинг дўстлари қаторига қўшадиган биронта одам бўлса, у ҳам Виржиния-ку. Бироқ 
бу ҳақда унинг ўзига айтиш ўрнига у яна ўз овозини эшитди: 
— Ростданам шундаймикан? 
Жувон жавоб беришга шошилмаётганди. Энди Палмернинг ўзи кўриб турибдики, берган 
саволи аслида ғирт ҳақоратдан бошқа нарса эмас. У бир умр қандай иш тутиб келган бўлса, 
кўра-била туриб яна шундай иш тутганини тушунди: атрофидагиларни ўзидан маълум 
масофада сақлаб турарди. Аммо, наҳотки, у ҳозир ҳам шундай қилаётган бўлса? Наҳотки, 
масофани ўзининг Виржиния билан муносабатларида ҳам сақламоқчи бўлаётган бўлса? 
— Бундай савол жавоб беришга арзимайди деб ўйлайман, — деди Виржиния. У гўё полиция 
машинасининг лип-лип қилган қизил чироғини яна кўришни хоҳлаётгандек Учинчи авенюга 
индамай кўз югуртирмоқда эди. 
— Дўстлик учун камида икки жиҳат талаб этилади, у бир жиҳатли бўлиши мумкин эмас, — 
деди жувон аста ва ўйчан ҳолда. Бироқ у йигитга ўгирилганда, Палмернинг нигоҳидаги 
нимадир уни қўшимча қилишга мажбур этди: — Ҳарҳолда мен ўзимни сизга нисбатан дўст 
тутишга ҳаракат қиламан. 
Палмер бош ирғади: 
— Биламан. 
— Бу муносабат... — Жувон тараддудланди, бироқ барибир гапини охирига етказишга аҳд 
қилди. — Бу муносабат ортида қандайдир шахсий мажбуриятлар яширинмайди. Сиз тўғри 
айтгансиз: бизлар барчамиз бир ёқадан бош чиқариб битта ишни қиламиз. Нега энди бизлар 
дўст бўлмаслигимиз керак? Тамом, вассалом. 
— Биламан, — деди яна Палмер, — мен ж... ж... — У биргина сирни айтишга тўсатдан 
қийналиб қолганидан хижолат тортиб, кўзларини пирпиратди. У чуқур нафас олди. — Мен 
жуда сиздан миннатдорман бунинг учун. Раҳмат. 
Жувон аста қўлини кўтарди, унинг узун ва ингичка бармоғи бир лаҳза йигитнинг юзига 
тўқинди. Бу бармоқнинг қанақадир иссиқ туюлиб кетганидан у лол қолди. 
— Бу гапни айтиш учун сиз озмунча куч сарфламадингиз. Тўғрими? — Жувон жилмайди. 
Палмер икки бор “ҳа” дегандек бош ирғади, унинг гапиришга мажоли қолмаганди. 
— Майли, ҳечқиси йўқ, — паст овозда деди жувон. У катта-катта кўзлари билан йигитнинг 
юзига диққат ила, шошилмай разм солиб чиқди. — Агар керакли сўзларни топиш сизга 
шунчалик қийин бўлаётган бўлса, буни мен энг яхши лутф деб қабул қиламан. Хайрли тун. 

---

Банкир (роман). Лесли Уоллер