Microsoft Word ihyo ulimni eslash ziyouz com doc

 

Umar ibn Xattob roziyallohu taolo anhuning vafotlari 

 

Amr ibn Maymun deydi: «Umar roziyallohu anhuga jarohat yetkazilgan paytda men 

bilan amirul mo‘minin orasida Abdulloh ibn Abbosgina bor edi. 

Umar roziyallohu anhu qachon safda ochiq joy qolganini ko‘rsalar: «Safni to‘g‘ri 

olinglar», deb buyurardilar. Bo‘sh joy to‘lgach, oldga chiqib takbir aytardilar. To jamoat 

to‘p-languncha bomdod namozining avvalgi rakatida «Yusuf» yoki «Nahl» yo shunga 

o‘xshash suralardan birnni qiroat qilardilar. 

O’sha kuni takbirdan so‘ng Umar roziyallohu anhuning: «Meni o‘ldirdi» yoki «Bu it 

meni yedi», deganlarini eshitdim. Abu Lu’lu'a ikki tig‘li pichog‘i bilan hazrati Umarga 

jarohat yetkazib, keyingi safdagilarni ham yoppasiga yaraladi. O’n uch kishi pichoq 

zarbini yedi. Shulardan to‘qkdztasn, yana bir rivoyatda yettitasi olamdan ko‘z 

yumdi.O’shanda musulmonlardan biri u qonxo‘rni ko‘rib qolib, ustiga to‘nini otdi. U kofir 

ko‘lga tushganini anglab, o‘ziga pichoq urdi.Umar roziyallohu taolo anhu Abdurahmon 

ibn Avfni ko‘lidan ushlab, imomlikka o‘tkazdi. Amirul mo‘mininning yonidagilar sodir 

bo‘lgan voqeani o‘z ko‘zlari bilan ko‘rishdi. Ammo masjid atrofidagilar bo‘lgan ishdan 

bexabar edi. Ular Umar roziyallohu anhuning ovozi eshitilmay kolganidan ajabla-nib: 

«Subhanolloh, subhanolloh!» deb yuborishdi. 

Abdurahmon ibn Avf namozni qisqa o‘qib berdilar. 

Jamoat tarqalgach, Umar roziyallohu anhu: 

— Ey ibn Abbos! Borib bil-chi, menga tashlangan kim ekan? - dedilar. 

Birozdan so‘ng Ibn Abbos kelib, u kofirning nomini aytdi: 

— Mug‘ira ibn Sho‘baning quli! Shunda Umar roziyallohu anhu: 

— Olloh uni la’natlagay, men unga yaxshilik qilishlari-ni buyurgan edim. Ollohga 

hamd bo‘lsin, o‘limimni musulmon kishi qo‘lidan qilmadi. Sen (ey Ibn Abbos) va otang 

Ma-dinada qullar ko‘p bo‘lishini xush ko‘rardinglar! 

Darhaqiqat, Abbos Madinada kuli eng ko‘p kishilardan edi. 

— Agar xohlasangiz, ularning barchasini qatl etamiz,- dedi Ibn Abbos. 

Hazrati Umar dedilar: 

— Tillaringizda gapirib, qiblangizga yuzlanib, namoz o‘qib, sizga o‘xshab xajlarini ado 

qilayotganlaridan so‘ng ular-ni qatl qilmoqchimisiz?! 

Keyin Umar roziyallohu anhuni uyiga olib ketishdi. Biz ham birga bordik, Go‘yoki 

odamlar bunday musibatni birinchi bor ko‘rayotgan edi! Kimdir: «Bu o‘lim oqibatlaridan 

qo‘rqyap-man»,-desa, yana biri: «Hechqisi yo‘q»,- derdi. 

Umar roziya

lloh

u anhuga sharbat keltirishdi. Ichdilar. Ichgan sharbat qornidan 

to‘kildi. Sut keltirishdi. Ichgan suti jarohatidan oqib chikdi. Shundan so‘ng odamlar, 

Olloh rozn bo‘lsin, Umarning o‘limi yaqin qolganini anglashdi. 

Amirul mo‘mininning huzuriga kirdik. Odamlar uning fazilatlarini aytishardi. Yoshroq 

kishi kelib, dedi: «Ey amiral mo‘minin! Ulug‘ va qudratli O

lloh

dan sizga xushxabar 

bo‘lsin. Rasululloh sallallohu alayhi vasallamning do‘sti edingiz. 

---

Ihyou ulumid-din. O’limni eslash kitobi. Imom G’azzoliy