Microsoft Word ihyo ulimni eslash ziyouz com doc

www.ziyouz.com kutubxonasi 

19

turgan tovada qovrilayotgan, lekin o‘lmagan qush kabi edi. Keyin u tinchlandi, ammo 

qutilmadi, Birozdan so‘ng uchib ketdi». 

Yana bir rivoyatda Muso alayqissalom dedi: «Jonim misoli qassobning qo‘lida 

tiriklayin terisi shilinayotgan qo‘ydek azobda edi». 

Rivoyat qilinadiki: «O’lim onlarida Payg‘ambar alayhissalomning yonlarida suv to‘la 

idish bor zdi. Sarvari olam qo‘llarini suvli idishga tiqib, suv oldi. So‘ngra uni yuzlariga 

surib, dedilar: «Ollohim! O’lim talvasasini menga oson qil» (Oisha rivoyati, muttafaqun 

alayh). Olloh rozi bo‘lsin, Umar Ka’bul Axborga dedi: 

— Ey Ka’b! Bizga o‘lim haqida gapir. 

— Mayli, ey amiral-mo‘minin,- dedi Ka’b. — O’lim, bami-soln, kishining qorniga 

sanchilgan tikanli shoxdir. Har bir tikan tomir bilan birga sug‘uriladi. Keyin bir kishi bu ti-

kanlarni qattiq tortadi, olingani olinadi, qolgani qoladi. 

Payg‘ambar alayhissalom dedilar«Banda albatta o‘lim kayg‘usi va o‘lim talvasasini 

boshidan o‘tkazadi. Albatta, unnng a’zolari biri biriga salom berib deydi: «Senga salom 

bo‘lsin, mendan ajralding va men ham to qiyomatgacha sendan ajraldim» (Anas ibn 

Molik rivoyati). 

Ollohning do‘stlari va habiblarida o‘lim talvasasi shun-day kechsa, bo‘g‘zigacha 

gunohga botgan biz osiylarning ahvoli qanday bo‘larkin?! 

Albatta, o‘lim talvasasi bilan bizga boshqa musibatlar ham yuzlanadi. Bunday 

musibatlar uchtadir. 

Birinchisi, oldin aytilganidek, jon chiqar azobi. 

Ikkinchisi,  o‘lim farishtasini ko‘rish va qalbni dahshatli ko‘rkuv egallashi. Joni 

olinayotgan kishi qanchalik baquvvat bo‘lmasin, agar u ma’siyatga botgan bo‘lsa, o‘lim 

farishtasiga boqishga ojizlik qiladi. 

Rivoyat qilinadi: «Ibrohim Xalilulloh o‘lim farishtasidan so‘radi: 

— Fojir kishining jonini qanday suratda olasan? O’sha suratda namoyon bo‘la 

olasanmi? .  

 — Toqat qilolmaysan,- dedi o‘lim farishtasi. 

— Balki toqat qilarman. 

— Bas, u holda mendan yuzingni o‘gir. 

Ibrohim alayhissalom undan yuz o‘girdi. Keyin qayrilib qaradi va: u zot ro‘parasida 

sochlari tikkaygan qop-qora kishi turardi. Qora kiyimdagi bu kishidan qo‘lansa hid 

taralar, og‘zidan olov yolqinlanib, burun kataklaridan buruqsib tutun chiqardi. Ibrohim 

alayhissalom hushidan ketdi. Birozdan so‘ng o‘ziga keldi. O’lim farishtasi avvalgi suratiga 

qaytdi. Ibrohim Xalilulloh unga dedi; 

— Ey o‘lim farishtasi! Agar o‘lim onlarida fojirga mana shu suratda yo‘liqsang, 

shuning o‘zi unga kifoya qiladi». 

Abu Hurayra Payg‘ambar alayhissalomdan rnvoyat qiladi: «Dovud alayhissalom 

g‘ayur (rashki kuchli) inson edi. Tashqariga chiqsa uyining eshigini qattik berkitardi. 

Kunlarning bi-rida odatdagidek, eshigini maxkam bekitib, ko‘chaga chiqib ketdi. Ayoli uni 

kuzatib koldi. Bir payt ayoli xovlida notanish kishi turganini ko‘rib: «Bu kishini hovliga 

kim kiritdi? Agar Dovud kelsa, albatta, bir ko‘ngilsizlik ro‘y beradi-ku» deb turga-ida 

Dovud alayhissalom kelib koldi va u kishiga dedi: 

— Kimsan? 

— Men shunday zotmankn, na podshohlar meni qo‘rqitur va na biror to‘siq meni to‘sa 

olur! 

— Demak, Ollohga qasamki, sen o‘lim farishtasi ekansan, dedi Dovud alayhissalom 

va unga ergashdi». 

Rivoyat qilinadi: «Iso alayhissalom o‘tib ketayotib, bosh chanog‘iga qoqildi va dedi: 

---

Ihyou ulumid-din. O’limni eslash kitobi. Imom G’azzoliy