Microsoft Word fargona kelini ziyouz com doc

www.ziyouz.com
kutubxonasi 
84
Jahonning orqasidan Hayzuron kelardi. Jahon unga qayrilib qarashi bilan u: «Bobakning 
oldiga borishdan nega muncha qo‘rqmasang? Sendek malika undan qo‘rqarmidi?» — 
dedi. 
Hayzuronning gapi Jahonga dalda bo‘ldi, u buni biror mo‘ljal bilan aytayotganini 
tushundi. Ular yana yo‘lda davom etishdi. Jahon tevarak-atrofga qarar, u yerlarning 
jimjitligini, o‘rmonning kengligini o‘ylab borardi. Olisdan Ardabil shahriga ko‘zi tushdi. 
Uning katta maydonida askarlar va islom bayroqlari g‘uj-g‘uj. 
Jahon Afshinning Farg‘onada qolganini va Ardabilga kelganlar uning askaridan bir bo‘lagi 
ekanini bildi. 
Choshgoh vaqti edi. Jahon bilan Hayzuronni olib borayotgan kishilar qorong‘i tushib, 
kechasi bu o‘rmonda qolib ketishdan qo‘rqib, otlariga ustma-ust qamchi bosishardi. Ular 
o‘rmondan chiqib, yo‘lda davom etisharkan, Arshak, Xash va Barzand shaharlaridan 
o‘tishdi. Bobakning urush vaqtini hisobga olib, askarlarning oziq-ovqatlarini saqlab 
qo‘yiladigan omborlari ustida, bu shaharlarning qo‘rg‘onida musulmonlar bayrog‘i 
ko‘rindi. Oldinga yurilgan sari Jahon havoning sovuqligini his etardi. Shu yo‘sinda ular 
Bazzga kirib borishdi. 
Bazz shahar emas, qal’a yoki tuproq qo‘rg‘onga o‘xshagan bir joy ekan. Chunki u 
qo‘rg‘onga o‘xshash bir necha qasrlardan iborat bo‘lib, qasrlar ustida bir qancha qubba, 
atrofini vahimador paxsa devor o‘ragan. Qubbalar tepasida Xurramiylar bayrog‘i osilgan. 
U tomonlarning yeri tog‘liq bo‘lib, askarlarning yuk bilan o‘tishi g‘oyat mashaqqatli. 
Binobarin, Jahon Bobakni musulmonlar olishi mumkin bo‘lmaydigan shu mustahkam 
istehkomga joylashgan ekan deb bildi. 
Jahonni olib kelayotganlardan biri Bazzga kirishga, Jahonni qasrga tushirishga ijozat 
olmoq uchun oldinroq chopib ketdi. U qaytib kelib, bular kirmoqchi bo‘lib turgan 
darvozadan emas, boshqa bir darvozadan kirishlariga ishorat qildi. Qo‘rg‘on ichkarisiga 
kirgan Jahon o‘zini qafasga tushganday his qildi. Uning bu ahvolini payqagan Hayzuron 
otini qamchilab, boshliq yoniga keldi-da: «Bizni qaerga olib bormoqchisizlar?» — deb 
so‘radi. 
— Ulug‘imiz hozir Bazzdan tashqaridalar. Go‘zal qayliqlarini ayollar qasriga eltib qo‘yishni 
buyurdilar. U kishi o‘zi qaytguncha izzatu ikromda yashayverasizlar. 
Uning «qayliqlari» degan so‘zini eshitib Jahon cho‘chib ketdi, lekin o‘zini bardam tutib, 
qasr yoniga kelguncha indamadi. Qasr alohida devor ichida bo‘lib, sahni va tomorqasi 
bor. Soqchilar ularni istiqboliga tik turib, yo‘l bo‘shatishdi. Jahon Hayzuron bilan otidan 
tushmay, katta darvozadan ichkari kirishdi. Ularga kiradigan kichik darvozaga yaqin 
kelganda, Jahon, undan keyin Hayzuron ham otdan tushdi. Xizmatchilardan bittasi 
yugurib kelib, ikkala otni olib ketdi. Jahonning yuzi ochiq bo‘lgani uchun uning husn-
jamolini ko‘rib, hamma hang-mang bo‘lib qoldi. 
Bularni olib kelgan karvonboshi Jahonning oldiga kelib, ehtirom bilan tik turgancha: 
«Hurmatli sayidam, sizni xohishingizsiz bu yerga olib kelishga jur’at qilganim uchun avf 
etasiz, chunki ulug‘imizning topshiriqlariga ko‘ra, men bu ishga majbur edim. Lekin 
qiynalmay kelishingizga iloji boricha harakat qildim. Endi shu qilgan yaxshiligimni 
ulug‘imiz amir oldilarida gapirib qo‘ysangiz, negaki, bundan keyin hamma ish sizning 
ixtiyoringizda bo‘ladi»,— dedi. 
Jahon so‘radi: 
— Otingiz nima? 
— Behzod. 
— Meni hozir qaerga olib borasiz? 

---

Farg‘ona kelini (roman). Jo'rjiy Zaydon