Microsoft Word fargona kelini ziyouz com doc

www.ziyouz.com
kutubxonasi 
40
Zirg‘om yerga tikilgancha xayol surdi: «Afshin Iroqda o‘zim bilan birga, bir shaharda 
yashaydi. Mendan uzoqda, Farg‘onada yashaydigan boshqa kishidan ko‘ra, uning vasi 
bo‘lgani yaxshiroq», degan fikrga keldi. U yo‘lga chiqishga azm qildi-da, Jahonning o‘zi 
bilan ketishi to‘g‘risidagi ra’yini bilmoqchi bo‘lib unga qaradi. Jahon esa undan ko‘zini 
uzmay tikilib turardi. «Demak, Afshin o‘ziga topshirilgan vazifani bir yoqlik qilguncha bu 
yerda turar ekan-da. Bunda siz uchun ancha xotirjamlik bo‘ladi», — dedi Zirg‘om 
Jahonga qarab. 
Jahon Zirg‘omning maqsadini tushundi: 
— Men bu yerda ta’ziya tugaguncha turib, keyin Bag‘dodga boraman. Otamning 
vafotlaridan keyin bu shaharda yashashga toqatim yo‘q. Farg‘onaliklardan men 
ko‘rayotgan mehr-ixlosga qaramay, o‘zimni bir begonadek his qiladigan bo‘lib qoldim. 
Xususan, siz ketsangiz, g‘aribligim juda ham bilinib qoladi. 
Ularning o‘rtasidagi gap-so‘zlarni Somon eshitayotgan bo‘lsa ham, hech nimaga 
tushunmasdi, chunki so‘qir qo‘lida chiroq bilan ham so‘qirligicha qolaveradi. Muhabbat 
unga yetib bormasdi. Shunday bo‘lsa ham ularning gapiga aralashishni o‘ziga lozim 
topib: «Jahon Bag‘dodga borib, onangizni ko‘rish ishtiyoqida, chunki u kishi unga sevimli 
do‘st va ulfat edilar», — dedi. 
Jahon akasiga gina qilgandek bir qaradi-da: «Men gapning po‘skallasini aytishni yaxshi 
ko‘raman. Zirg‘omga bo‘lgan muhabbatimni ochiq-oydin izhor qilishga qo‘rqadi, deb 
o‘ylaysiz shekilli meni. Yo‘q, muhabbat uchun hech kimni aybsitib bo‘lmaydi. Yaxshilik 
xudosi otamning umrlarini yana bir yil cho‘zib berganda, ish albatta biz istagancha 
bo‘lardi. Xo‘sh, aka, siz nima deysiz?» — dedi. 
— Zirg‘omni sevishingga mutlaqo qarshi emasman. U shunga arziydigan yigit. Sen uni 
mendan oldin sevib qo‘yganing chakki bo‘ldi, bo‘lmasa uni yaxshi ko‘rishda sendan o‘tib 
ketgan bo‘lardim. Lekin unga sening muhabbating boshqa, meniki boshqa, — javob 
berdi Somon. 
Otasining vasiyatini eshitganidan buyon Somonning ko‘ngli g‘ash bo‘lishiga qaramay, 
bunday hazil qilishi Jahonga yoqib tushdi, lekin u akasining makkor, hasadgo‘yligini 
yaxshi bilardi. Akasiga ko‘z qiri bilan bir qarab qo‘ydi va Zirg‘omga gap qotdi: 
— Ketishingiz menga og‘ir tuyuladi, lekin ketmasangiz bo‘lmaydi, sal fursatda men ham 
ketingizdan yetib boraman... 
Somon uning gapini bo‘ldi: 
— Men ham buni qog‘ozdagi qantdek asrab, sizning yoki onangizning qo‘liga olib borib 
topshiraman. 
Jahon so‘zini davom etdiradi: 
— Dunyo — mol-mulk o‘rtamizdagi sevgiga g‘ov bo‘lib tushadi deb o‘ylamang. 
Jo‘nashimdan oldin sizga xat yozib ma’lum qilaman. 
U bo‘lajak qiyinchiliklarni sezib turgan bo‘lsa ham, o‘ziga-o‘zi qattiq ishonganligi uchun 
qat’iy qilib gapirdi. Zirg‘om o‘z istaklarini ro‘yobga chiqarmoq uchun safar qilishi zarur 
bo‘lsa ham, Jahon to‘sqinlik qilarmikin degan xavfda edi. Jahon uni yo‘lga chiqishga 
undayotganini ko‘rib, safardan voz kechdi va Farg‘onada qolishni ma’qul topdi. Lekin 
Jahonga nima deb javob qilishni bilmay sukut saqlab turdi. Uning ikkilanib turganini 
sezgan Jahon: 
— Sizning bu yerda qolishingiz men uchun eng katta baxt, lekin dovyurak 
qo‘mondonning ishi har qanday chaqiriqqa «labbay» deb javob berishdir. Bu chaqiriq 
hammaga hukmi o‘tadigan xalifaning chaqirig‘i bo‘lgach, unga «xo‘p»dan bo‘lak qanday 
javob bo‘lishi mumkin? 
Somon gapga suquldi: 
— Siz xotirjam bo‘lavering, o‘zim buni olib borib, sizga omon-eson topshiraman. 

---

Farg‘ona kelini (roman). Jo'rjiy Zaydon