www.ziyouz.com kutubxonasi
188
— Hammasi joyida, — hozirjavoblik bilan dedi missis Keyj, — qarashgani Jerrini bu yoqqa
yuboring, shu bilan tayyormiz, mister Palmer.
—Yaxshi.
Yosh bolalariga yana bir ko‘z solib qo‘yish uchun Palmer Jerrining xonasiga qaytdi.
— Qani, qani, — dedi Jeri, — endi umrim bo‘yi sen bilan boshqa gaplashmayman.
— Qo‘rqib ketdim, — piching qildi Tom. — Qara, qo‘rqqanimdan dag‘-dag‘ titrayapman.
— Yana qo‘rqasan! Agar men...
— Hali ham janjalashayapsizlarmi? — uning gapini bo‘ldi Palmer, — Jerri, missis Keyjga qarashib
yubor. Tom, qo‘llaringni ko‘rsat-chi.
Bola kaftlarini pastga qilib cho‘zdi.
— Top-toza.
— Kaftingni yuqoriga qil.
— Top-toza dedim-ku, — yozg‘irdi u.
— Bitliqi Merining o‘zginasi, — ming‘irladi Jerri.
Uzoq jimlikdan keyin Tom og‘ir xo‘rsindi va tanobiyning to‘ridagi vannaxonaga qarab ketdi. Palmer
bir lahza uning ortidan kuzatib turdi-da, ozg‘in ota-onaning o‘g‘li uchun uning dumbasi semizlik qiladi,
deya ko‘nglidan o‘tkazdi...
Palmer ikkinchi qavatdagi oilaviy oshxonaga yo‘l oldi. Chiroqni yoqib qarasa, dasturxon allaqachon
tuzalib qo‘yilibdi. Shamlarni chaqmoqtosh bilan yoqishga behuda urinib ko‘rdi, so‘ng bufet
tortmasidan gugurt topib, ularni yoqib chiqdi.
U qarshidagi devorga, turli kattalikdagi eski g‘ishtlardan yasalgan chog‘roq kaminga qarab qo‘ydi
va Bufe asaridagi erkak yuziga razm sola boshladi. Bu odam ham tuzalmagan yog‘och stolda o‘tirar,
oldida, stolning o‘zida chala yeyilgan baliq bor edi. Nimqorong‘ilikda uning chehrasida moviy, ma’yus,
och ko‘zlaridan boshqa hech nima yo‘q edi. Palmer chiroqni yoqib, erkakning yuzida hech narsa
o‘zgarmaganini ko‘rdi. Baliqlarni o‘zi yeganmi yoki birovning sarqitiga qarab o‘tiribdimi, bilib
bo‘lmasdi.
Kaminning yonida yana bir suvrat: pishloq, ikkita olma, pichoq va vino shishasi tasvirlangan
natyurmort osig‘liq edi. Palmer yorug‘ni asta pasaytirdi va barcha buyumlardan faqat pichoq ko‘rinib
qolganining shohidi bo‘ldi. Taajjub. Balki bu suvratlarning qandaydir yangi xossasini kashf
qilgandirman, mulohaza qilardi u. Rassomlarning o‘zlari bu haqda bilganmikinlar? Uning qulog‘iga
Jerri bilan missis Keyjning qo‘shni xonada idishlarni taraqlatayotganlari eshitildi.
Yuqorigi chiroqni o‘chiriqli qoldirib, u zinapoya maydonchasiga chiqdi va pastdan kiraverishdagi
vestibyulga olib chiquvchi zinapoyaning ikki o‘ramiga nazar soldi. Har biri 180ga 25 santimetr bo‘lgan
zinapoyalar 7 santimetrdan qalinroq bo‘lmagan dub taxtalaridan yasalgandi. Zinapoyalarni yaxlit tortib
turuvchi plastik orasidan yog‘och xira aks etib turardi. Ular bamisoli havoda muallaq osilib turgandek
bo‘m-bo‘sh edi. Palmer kayfi baland odamning bundan qanday tushib-chiqishini ko‘z oldiga keltirishga
harakat qildi.
Shularni xayolidan kechirgancha u bir qo‘li bilan panjaradan tutgancha zinapoyadan tusha
boshladi. Xuddi o‘ylaganidek bo‘ldi. Bir oyog‘ini qo‘yib, ikkinchisi bilan keyingi zinani paypaslagancha
o‘z og‘irligini chamalab ko‘rdi – bamisoli havoda parvoz qilayotgandek bir hissiyotni tuydi. U
pastgacha tushib oldi-da, u yoq-bu yoqni qarab chiqib, “Zinapoya qafasi” degan lavhachani topdi.
Tugmachani bosdi. Ikkinchi qavat shiftiga yashiringan chiroqlarning nuri zinapoyani zamonaviy
haykaltaroshlik asariga aylantirdi. Uni tomosha qilar ekan, Palmer jilmayib qo‘ydi. Dramatik asar.
Ta’sirchan asar. Jozibador asar — gap yo‘q.
U nazorat taxtasi tomonga burildi va g‘ildirak ko‘rsatkichini asosiy mehmonxonaga surib qo‘ydi.
Chor-atrofni mayin aks etib turgan yog‘du chulg‘adi. Bu avvaliga unga yoqmagan yagona xona edi,
haddan tashqari kattaligi uchun yoqmagandi. Uning 7,5 ga 18 metr keladigan butun birinchi qavati
asosan mehmonxona va mayda-chuyda yordamchi xonalar qilib qo‘yilgandi. Uncha katta bo‘lmagan
foye mehmonxonaning birgina burchagini egallagan. Zinapoya ham bir chetginasida edi, biroq reja
Bankir (roman). Lesli Uoller
Do'stlaringiz bilan baham: |