Microsoft Word avlodlar dovoni ziyouz com doc

www.ziyouz.com kutubxonasi 
300
zudlikda o‘nlab nusxa bosib chiqarishi mumkinligi Akbarga juda katta yangilik bo‘lib 
tuyuldi. 
— Ammo bizda ham yangilikdan joni chiqadigan ruhoniylar bor, — dedi Akim 
Matveyevich. — Ivan Fyodorov Moskvada bittagina kitobni chop etishga ulgurdi. Keyin 
ruhoniylar uni dahriy «antixrist» deb aybladilar. Fyodorovning bosmaxonasi yog‘och 
uyga o‘rnatilgan ekan. Johillar bu uyga o‘t qo‘yib, hammasini kuydirib yuboradilar. Ivan 
Fyodorov Moskvadan qochib, chet bir viloyatga boradi. 
— Podsholaringiz kim? 
— Podshomiz Ivan Grozniy Qozon, Astraxan xonliklarini zabt etish bilan band edi. 
Keyinchalik uning ruxsati bilan Fyodorovning bosmaxonasida ko‘proq diniy kitoblar chop 
etiladigan bo‘ldi. 
Akbar Ivan Grozniyning Qozon va Astraxan xonliklarini qanday zabt etganini Agraga 
kelib ketgan Eron elchisidan eshitgan edi. 
— Janob Akim, biz ham begunoh farishtalar emasmiz, shafqatsiz urushlar qilib, behuda 
qonlar to‘kkan paytlarimiz bo‘lgan. Lekin hozir shunday xulosaga keldikkim, qilich bilan 
odamlarning dilini yaralab erishilgan g‘alaba bebaqo ekan. Undan ko‘ra odamlarning 
qalbiga yaxshilik bilan yo‘l topib erishilgan g‘alabaning umri uzoq bo‘lgay. 
— Siz mening dilimdagi gapni aytdingiz, hazrati oliylari. Qonni qon bilan yuvib 
bo‘lmagay. Tojdorlar qilgan shafqatsizliklar uchun xalqlar aybdor emas. Qozonda mening 
do‘stlarim bor. Rossiyaning vijdonli kishilari Ivan Grozniyning ayovsiz ishlarini afsuslanib 
tilga olurlar. Chunki u jahl ustida hatto o‘zining katta o‘g‘lini temir hassa bilan urib 
o‘ldirib qo‘ygan. Lekin uning tarixga kirgan yaxshi ishlari ham bor: tarqoq o‘lkalarni 
Moskva atrofiga birlashtirib, ulkan davlat tuzdi. Yana bir nek ishi — Moskvada, biz Kreml 
deb aytadigan ulug‘ qizil qal’a yonida Qozon fathiga bag‘ishlangan muhtasham bir obida 
— sobor qurdirdi. 
Orqada turgan xizmatkor yigit Akim Matveyevichning ishorasi bilan cho‘zinchoq yog‘och 
sandiqchani olib keldi. O‘rol tog‘larining rang-barang toshlari bilan zeb berilgan bu 
sandiqcha ichida rangdor suratlar bor edi. Akbar Moskvada Kremlning kungirador qizil 
devorlarini, qubbalariga yaxlit oltin qoplangan baland qo‘ng‘iroqxonalarini shu suratlarda 
ko‘rdi. U Qozon soborining tasviri chizilgan rasmni qo‘lga olib qarayotganda: 
— e’tibor bering, hazrati oliylari, — dedi Akim Matveyevich. — Rus me’morlari 
Qozonning o‘ziga xos qiyofasini bu obidada ehtirom bilan ifodalashga intilganlar. Sobor 
tepasidagi ba’zi qubbalarning taram-taramlari menga muslim sallasining o‘ramlarini 
eslatur. 
— Gapingiz asosli, janob Kalitin, men ham bu obidada milliy adovat emas, aksincha, turli 
imon-u e’tiqodlarga hurmat ifodasini ko‘rmoqdamen. El-uluslar orasidagi o‘zaro ehtirom 
o‘choqda saqlanadigan cho‘g‘ kabi hamisha bordir. Fozil kishilar shu cho‘g‘ni kul orasidan 
izlab topib, uning yordamida katta gulxanlar yoqmog‘i mumkin. Biz hozir Odam Ato 
farzandlarini ana shunday ma’naviy gulxan atrofiga to‘plash harakatidamiz. 
— Biz ham shu gulxan yorug‘ini uzoqdan ko‘rib keldik! 
— Qadamingiz qutlug‘ bo‘lsin! Podsholaringizda Hindistonday uzoq mamlakatlarga elchi 
yuborishga hozircha imkon bo‘lmasa... mayli. Lekin elchilar ishini yaxshi kitoblar-u siz 
kabi jasur sayyohlar ham qilmog‘i mumkin. 
Akbar kitobdorni chaqirtirdi va «Boburnoma»ning yangi ko‘chirilgan bir nusxasini olib 
kelishni buyurdi. U Akim Matveyevichga berar ekan: 
— Siz bizni Moskoviyadan yo‘qlab kelganingizning o‘zi katta bir qadrdonlikdir, janob 
Akim! — dedi. — Hazrat bobomiz mamlakatlarimiz orasida shunday qadrdonlik bo‘lishini 
istab elchi yuborgan ekanlar. Ruslar qadrshunos el ekanki, bobomizning bu xayrli ishini 
unutmasdan, nomini o‘z odamlariga qo‘yibdirlar, qishloqlarini Baburino deb atabdirlar. 

---

Humoyun va Akbar – Avlodlar dovoni (roman). Pirimqul Qodirov