Microsoft Word avlodlar dovoni ziyouz com doc

www.ziyouz.com kutubxonasi 
245
muhtasham imoratlar juda tez qad ko‘targan edi. Akbarning tog‘ ustidagi saroyi, ko‘lga 
qaragan salqin yonbag‘irdagi rani Jodha Bay ko‘shki va Salima begimlar uchun qurilgan 
ikki oshiyonlik go‘zal imoratlar allaqachon pardozdan chiqqan edi. 
Ansoriy buning hammasini ko‘klarga ko‘tarib maqtadi-da, keyin tagdor qilib so‘radi: 
— Hazratim, bu poytaxtdan shayxulislom uchun ham o‘rin berilgaymi? 
— Yuring, taqsir, siz uchun maxsus joy tanlaylik,— dedi Akbar va uni ataylab Salim ota 
maqbarasi oldiga boshlab keldi. 
Ansoriy bir vaqtlar o‘limga buyurgan g‘oyaviy dushmanining yaxlit sadaf bilan 
ziynatlangan oq marmar maqbarasini ko‘rganda ichidan zil ketdi, ovozi titrab, zo‘rg‘a 
tilovat qildi. Akbar unga tikilib turib: 
— Taqsir, xabaringiz bor, — dedi. — Yashirin g‘animlarim mana shu maqbarani 
qurganim uchun meni dahriylikda aybladilar. Po‘lat telbani ishga solib hatto o‘ldirmoqchi 
bo‘ldilar!.. 
Akbar «O‘sha yashirin dushmanlar orasida sizning ham odamlaringiz bo‘lsa biror kuni 
qo‘lga tushib qolar», demoqchi edi. Shayx Ansoriy buni payqadi-yu, siri fosh bo‘lishidan 
qo‘rqib, darhol duo-yu fotihaga qo‘l ochdi: 
— Po‘lat vasvas go‘rida to‘ng‘iz qo‘psin! Parvardigori olam barcha g‘animlaringizni 
vasvasning ko‘yiga solsin! Siz yangi poytaxtda uzoq umr ko‘ring, hamisha zafar yoringiz 
bo‘lsin! 
Shayx Ansoriyning tilyog‘lama gaplari dilidagi adovatni yashirishning bir vositasi edi. 
Riyokorlikda me’yorni ham unutib, Akbarning g‘animlari qatorida o‘zini ham 
qarg‘ayotganini sezmas edi. 
Akbar o‘q yeb tortgan azoblarining alamiga uni yana bir boplagisi keldi-yu, Salim ota 
maqbarasidan ancha narida hind uslubida qurilib bitay deb qolgan ikki oshiyonlik chiroyli 
imoratni ko‘rsatdi: 
— Mana buni roja Birbal uchun qurdirdik. 
Ansoriyning roja Birbalni ham ko‘rarga ko‘zi yo‘q. Shuni biladigan Akbar: 
— Siz uchun xuddi mana shu yerdan hovli-joy ajratmog‘im mumkin, — dedi. 
Roja bilan qo‘shni bo‘lish va Salim ota maqbarasi yonida yashash Abdulla Ansoriy uchun 
doimiy qiynoqqa aylanib ketishi muqarrar edi. 
— Hazratim, nariroqda madrasa qurilgan ekan. Bizga o‘sha tomondan joy ko‘rsatsangiz. 
— Mayli-yu, lekin madrasa ham Salim ota nomiga qurilgan. Unga shayx Muborakni bosh 
mudarris qilmoqchimiz. 
Shayx Ansoriyning yana kayfi uchdi: 
— Qaysi shayx Muborak? 
— Siz uni ham «dahriy» deb o‘limga buyurgan ekansiz. Ammo biz ko‘kaldoshimiz Aziz 
ko‘ka yordamida taftish qilib bildik. Shayx Muborak o‘ta diyonatli, bilimi zo‘r, qalbi pok 
alloma ekan. Gujaratdan chaqirib oldik. 
— Lekin u xalqni podshoga qarshi qo‘zg‘atgan isyonchi-ku! 
— Qaysi podshoga qarshi qo‘zg‘atgan? Islomshohga qarshimi? Siz o‘zingiz ham 
Islomshohga qarshi borib, bizning hazrat otamizga yashirin ma’lumotlar yuborib 
turgansiz-ku, taqsir? 
— Bu rost!.. 
— Qani, yuring, agar shayx Muborakka yaqin bo‘lay desangiz, sizga madrasa yonidan uy 
soldiraylik. 
— Meni ma’zur tuting, hazratim! Hozircha Agrada turganim ma’qulga o‘xshaydir. O‘sha 
yerdagi uy-joyim yaxshi. Keksa odamning ko‘chishi qiyin... 
Yangi poytaxtga yangicha siyosat tarafdorlarini yig‘ish niyatida bo‘lgan akbar shayx 
Ansoriyni, «ko‘chib keling, boshqa joy ko‘rsatay», deb qistamadi. Bundan alami kelgan 

---

Humoyun va Akbar – Avlodlar dovoni (roman). Pirimqul Qodirov