Microsoft Word 1 Arif thesis cover final doc

CHAPTER 7 – ERGENEKON 
214 
Alongside this “take over” of a properly Muslim Istanbul Yakup Kadri presents the 
plight of some of its Muslim inhabitants, particularly refugees and the prospect of 
salvation from the East
29
: 
Bakınız, bakınız Süleymaniye Camiini 
(Sansür edilmiştir…)
30
önünde 
beyaz güvercinler nasıl ürkerek kaçışıyorlar! Bunlar bizim dağılan 
hülyalarımızdır. Bakınız, şu mezarlıklarda dolaşan perişan saçlı, 
yalınayak çocuklara! Bunlar 
(Sansür edilmiştir…) 
nasıl ellerini 
uzatıyorlar, bizim ayaklar altına alınan gururmuzdur. Bakınız şu 
peçelerini açmış dolaşan çıplak yüzlü, uzun ökçeli (Azyade) lere, bunlar 
bizim esrarı faş olmuş kalblerimiz, hiyanete ve ihanetle lekelenmiş 
aşklarımızdır.
(…) 
Bakın şu muhacır kadınlara, bakın şu yetim 
çocuklara. Bunlar onların ayaleti, bunlar onların cisimlenmiş ruhlarıdır. 
Aramızda dolaştıklarına, bizim gibi yaşadıklarına inanmayınız. Onlar taş 
üstünde yatıyorlar ve toprak yiyorlar ve (bu gurbet yolunun sonu 
neresidir?) diye soruyorlar. Zira hâlâ bizim sandığımız bu şehri onlar 
artık benimsemiyorlar, yadırgıyorlar. Korkarım ki siz de kendinizi 
burada iki kat garip hissetmiyesiniz ve siz de o muhacir kadınları, o şehit 
çocukları gibi, (bu gurbet yolunun sonu neresidir? Hani size ey sevdiğim 
Türkler, siz nerdesiniz?) diye sormıyasınız. Biz ordayız, oradayız; 
Üsküdar’ın arka tarafından görülen tepelerin ötesindeyiz. 
Look, look how the frightened white doves run away in front of the 
Süleymaniye mosque (Censored…) They are our scattered dreams. Look 
at these shabby haired, wretched children walking barefoot in the 
cemeteries. How they (censored) extend their hands, they are our 
trampled pride. Look at these high heeled Azyades, who walk around 
with their veils removed, they are our hearts whose secret has been 
exposed, they are our loves who have been stained with betrayal and 
treachery. Look at these refugee women, look at these orphan children. 
They are those martyrs’ ghosts, they are the incarnation of their souls. 
Do not believe that they wander among us, that they live like us. They 
sleep on stone and eat earth and ask (where is the end of this road to 
exile?). Because they have not appropriated this city which we still think 
is ours, they find it strange. I fear that you too will feel twice a stranger 
29
Karaosmanoğlu 1973, 180-181 
30
There was press censorship during the Allied occupation of Istanbul. Where for publication in 
Ergenekon Yakup Kadri relied on printed copy rather than his own drafts the censored passages are 
struck out.

---