Menejmentga kirish

 
3 pogʻonadagi maqsadlar – 
maqsadli boshqaruvning oʻzagi xisoblanadi. 
Bu erga maqsadni amalga oshirish boʻyicha amaliy tadbirlar ishlab chiqiladi, 
rejalar tuziladi. Bu pogʻonadagi menejerlarning vazifasi – xar bir xodim oldidagi 
maqsadni aniqlash va ularni amalga oshirish boʻyicha aniq usul va vositalarni 
ishlab chiqishdan iborat. 
Bu pogʻonadagi maqsadlarni aniqlash ancha murakkab jara¸ndir. Chunki bu 
boʻgʻinda tashkiliy xarakterga ega bulgan qator muammolarni echishga toʻgʻri 
keladi. Masalan, maqsadni kim oʻrnatishi lozim? 

extimol, oʻzining xodimlari uchun tegishli maqsadni raxbarning oʻzi 
belgilashi oʻrinlidir? 

extimol, xar bir xodim oʻz maqsadini oʻzi belgilagani ma’quldir? 

extimol, maqsadni boshliq bilan itoat etuvchining xamkorligida belgilash 
toʻgʻridir? 

extimol, qoʻshimcha ravishda chetdan mutaxassisni taklif qilish maqsadga 
muvofiqdir? 
Birinchi xolda, 
ya’ni raxbar itoat etuvchining maqsadini belgilashni toʻla-
toʻkis oʻz zimmasiga olsa bu degan soʻz boshqarish: “Men ma’qul topdimmi, men 
talab qildimmi - shuni bajar. Vassalom” qabilida amalga oshiriladi. Tabiiy, bunday 
¸ndashuv korxonada ixtiloflarning kelib chiqishiga sabab boʻladi, chunki itoat 

---

75 
etuvchining xoxishi, fikri bu erda inobatga olinmaydi. Bunday ¸ndashuv 
notoʻgʻridir. ¥amma gap shundaki, xech qanday raxbar oʻz xodimining 
saloxiyatini, qobiliyatini, iste’dodini toʻla-toʻkis bila olmaydi. 
Ikkinchi xolda
, aksincha. Bunda itoat etuvchining oʻziga oʻz maqsadini 
aniqlashga toʻla-toʻkis erkinlik beriladi. Birok bu erda xavfli vaziyatlar vujudga 
kelishchi mumkin. Masalan, xodim korxonaning umumiy maqsadini toʻla 
tushunmay unga zid maqsadlarni oʻzining oldiga vazifa kilib qoʻyishi mumkin. Bu 
narsa xodimning bilim saviyasiga, oʻzining imkoniyatlarini toʻla anglay olmasligi 
natijasida xam sodir boʻlishi mumkin.