Menejmentga kirish

taqvodor,
ya’ni birovning haqiga xiyonat qilmaydigan; 
*
sharm-hayoli
, ya’ni har qanday nojoʻya hatti-harakatlardan oʻzini 
tiya oladigan; 
*
oriyatli
, ya’ni oʻziga nomunosib yoki ep koʻrilmagan ishdan, 
narsadan xijolat tortadigan; 
*
andishali
, ya’ni oqibatini oʻylab ish qiladigan, yuz-xotirni
biladigan, farosatli; 
*
vijdonli
, ya’ni nohaq, adolatsiz ishlardn gʻazabga keladigan, bularga 
qarashlik bildiradigan: oʻz faoliyatining yaxshi tomonlaridan qanoatlanib, 
xursand boʻladigan, yomon tomonlaridan norozi boʻlib, ruhan eziladigan, ya’ni 
vijdon azobiga tushadigan. 
Sodda qilib aytganda: 
Iymon uch narsaning butunligidan hosil boʻladi: e’tiqod, iqror va amal. 
E’tiqod- bu ishonch. Iqror-soʻzda buni tan olish. Amal-yaxshi ishlar bilan uni 
isbotlash. 
Insof
- bu adolat va vijdon amri bilan ish tutish tuygʻusi va qobiliyati, ishda, 
kishilarga 
munosabatda 
halollik, 
tugʻrilik, 
barobarlik, 
sofdillik 
va
haqiqitgoʻylikdir. Oʻzgani oʻz oʻrniga va shuningdek, oʻz oʻrniga oʻzgani xayolan 
Adab rahbarni a¢l va ahloq egasi bo`lishga, vijdonli, or-nomusli, sof ko`ngilli, subutli 
bo`lishga da’vat etadi. 

---

160 
qoʻyib koʻrish ham insofga kiradi. Toʻq ochni, boy kambagʻalni, baxtli baxtsizni, 
tole baland tolei zabunni, omadli omadsizni, sogʻlom bemorni oʻz oʻrniga quyib 
koʻrolsa va aksincha ham xuddi shunday boʻlsa, olam guliston- insoflilar safi 
koʻpayaveradi.
Insof-har qanday kishining, xususan rahbarning jamiyat oldida, tevarak- 
atrofidagi kishlir oldida oʻz hatti -harakati bilan ma’naviy ma’suliyatini his
etishining ifodasidir. 
Adolat
-bu barcha fazilatlar ichidagi eng oliy fazilatdir. Adolatparvar 
rahbarning axloqiy hislatlari bemalol qonun oʻrnini bosaoladi. Ulugʻ alloma 
Nosiriddin Tusiy ijtimoiy adolatning uchta asosiy talabi mavjudligini va jamiyat 
turaqqiyotini belgilovchi muhim omil ekanini a’lohida oʻqtirgan edi: