II. Pedagogik munosabatlarni insonparvarlashtirish va demokratlashtirish:
1) pedagogik muhabbat, oʻquvchilar taqdiriga qiziqish bilan qarash;
2) oʻquvchiga yuksak ishonch bilan qarash;
3) hamkorlik, muloqot mahorati;
4) toʻgʻridan-toʻgʻri majburlashdan voz kechish;
5) ijobiy ragʻbatlantirishning muhimligi;
6) oʻquvchi shaxsiga ta’lim subyekti, faollik va erkin tanlash sohibi sifatidagi munosabat;
7) oʻqituvchi va oʻquvchi huquqlarini tenglashtirish; oʻquvchining erkin tanlashga boʻlgan huquqi tushuniladi.
III. Zamonaviy sharoitda toʻgʻridan-toʻgʻri majburlashdan natija bermaydigan metod sifatida voz kechish. Majburlashsiz oʻqitish quyidagilar bilan tavsiflanadi:
1) majburlovsiz, ishonchga asoslangan talabchanlik;
2) oʻqitishga tugʻma qiziqishlarni koʻpayganligi;
3) majburlash oʻrnini muvafaqqiyatga erishishga imkon beruvchi istak bilan almashtirish;
4) oʻquvchilarni erkinlik va tashabbuskorlikka qoʻyib berilishi;
5) jamoa orqali bilvosita oʻquvchilarning qoʻllanilishi;
6) oʻquvchilarga ularning subyektivligi, oʻz-oʻzini namoyon etishi, ijtimoiylashuvi, madaniy tenglashuvi, hayotiy oʻz oʻrnini belgilashiga yordam koʻrsatish, pedagogik qoʻllab-quvvatlash.
Do'stlaringiz bilan baham: |